matematikë, një faktor integrues është një funksion që zgjidhet për të lehtësuar zgjidhjen e një ekuacioni të caktuar që përfshin diferenciale . Përdoret zakonisht për zgjidhjen e ekuacioneve diferenciale të zakonshme (EDZ), por përdoret gjithashtu brenda llogaritjeve me shumë ndryshore kur shumëzimi me një faktor integrues lejon që një diferencial i pasaktë të shndërrohet në një diferencial të saktë (i cili më pas mund të integrohet për të dhënë një fushë skalare ). Kjo është veçanërisht e dobishme në termodinamikë ku temperatura bëhet faktori integrues që e bën entropinë një diferencial të saktë.

Përdorni Redakto

Një faktor integrues është çdo shprehje me të cilën shumëzohet një ekuacion diferencial për të lehtësuar integrimin. Për shembull, ekuacioni jolinear i rendit të dytë

 

ka për faktor integrues   :

 

Për t'u integruar, vini re se të dyja anët e ekuacionit mund të shprehen si derivate duke shkuar mbrapa me rregullin zinxhir :

 

Atëherë,

 

ku   është një konstante.

Kjo trajtë mund të jetë më e dobishme, në varësi të zbatimit. Kryerja e një ndarje të ndryshoreve do të japë

 

Kjo është një zgjidhje e nënkuptuar që përfshin një integral jo-elementar . E njëjta metodë përdoret për të zgjidhur ekuacionin e periodës së një lavjerrësi të thjeshtë.

Zgjidhja e EDZve lineare të rendit të parë Redakto

Faktorët integrues janë të dobishëm për zgjidhjen e ekuacioneve diferenciale të zakonshme që mund të shprehen në trajtën

 

Ideja themelore është të gjesh një funksion, le të themi  , i quajtur "faktori integrues", të cilin ne mund ta shumëzojmë në të dyja anët ekuacionit tonë diferencial në mënyrë që të sjellim anën e majtë nën një derivat të përbashkët. Për ekuacionin diferencial linear kanonik të rendit të parë të paraqitur më sipër, faktori integrues është   .

Le të jetë   faktori integrues i një ekuacioni diferencial linear të rendit të parë i tillë që shumëzimi me   të transformojë një derivat të pjesshëm në një derivat të plotë, atëherë:

  1.  
  2.  
  3.  

Kalimi nga hapi 2 në hapin 3 e kërkon që  , i cili është një ekuacion diferencial i ndashëm, zgjidhja e të cilit jep   ne kushtet e   :

  1.  
  2.  
  3.  
  4.  

Për të verifikuar, duke shumëzuar me   jep

 

Duke zbatuar rregullin e produktit në të kundërt, shohim se ana e majtë mund të shprehet si një derivat i vetëm në  

 

Ne e përdorim këtë fakt për të thjeshtuar shprehjen tonë

 

Integrimi i të dyja anëve sipas   jep

 
 

ku   është një konstante.

Duke kaluar eksponencialin në anën e djathtë, zgjidhja e përgjithshme për ekuacionin diferencial të zakonshëm është:

 

Në rastin e një ekuacioni diferencial homogjen,   dhe zgjidhja e përgjithshme për EDZnë është:

  .

për shembull, konsideroni ekuacionin diferencial

 

Këtë mund ta shohim se në këtë rast  

 
 
 

Duke shumëzuar të dyja anët me   marrim

 

Ekuacioni i mësipërm mund të rishkruhet si

 

Duke integruar të dyja anët në lidhje me  , ne marrim

 

ose

 

I njëjti rezultat mund të arrihet duke përdorur metodën e mëposhtme

 
 
 
 

Kthimi i rregullës së herësit jep

 

ose

 

ose

 

ku   është një konstante.

Zgjidhja e EDZve lineare të rendit të dytë Redakto

Metoda e faktorëve të integrimit për ekuacionet e rendit të parë mund të shtrihet natyrshëm edhe tek ekuacionet e rendit të dytë. Qëllimi kryesor në zgjidhjen e ekuacioneve të rendit të parë ishte gjetja e një faktori integrues   të tillë që duke u shumëzuar   nga ajo do të merrej  , pas së cilës integrimi dhe pjesëtimi pasuese me   do të jepte   . Për ekuacionet diferenciale lineare të rendit të dytë, nëse duam   të funksionojë si një faktor integrues, atëherë

 

Kjo nënkupton që një ekuacion i rendit të dytë duhet të jetë saktësisht në formë   që faktori integrues të jetë i përdorshëm.

Shembulli 1 Redakto

Për shembull, ekuacioni diferencial

 

mund të zgjidhet pikërisht me faktorë integrues. Funksioni i përshtatshëm   mund të konkludohet duke shqyrtuar kufizën   . Në këtë rast,  , kështu që   . Pas ekzaminimit të kufizës   , ne shohim se ne në fakt kemi  , kështu që ne do t'i shumëzojmë të gjitha kufizat me faktorin integrues   . Kjo na jep

 

të cilat mund të riorganizohen për të dhënë

 

Integrimi dy herë jep

 

Pjestimi me faktorin integrues jep:

 

Shembulli 2 Redakto

Një zbatim pak më pak i dukshëm i faktorëve integrues të rendit të dytë përfshin ekuacionin diferencial të mëposhtëm:

 

Në pamje të parë, duket qartë se kjo nuk është në formën e nevojshme për faktorët integrues të rendit të dytë. Ne kemi një kufizë   përpara   por jo   para   . Megjithatë,

 

dhe nga identiteti pitagorian që lidhet me   dhe  ,

 

kështu që ne në fakt kemi kufizën e kërkuar para   dhe mund të përdorim faktorin integrues.

 

Duke shumëzuar çdo kufizë me   jep

 

e cila është riorganizuar si

 

Integrimi dy herë jep

 

Së fundmi, pjesëtimi me faktorin integrues jep