Ne matematike, Teorema Fundamentale e Aritmetikës, e njohur ndryshe si Teorema e Faktorizimit Unik, thot se secili numër i plotë më i madh se numri 1 mund të reprezentohet në mënyre unike si produkt i fuqive të numrave të thjeshtë. Pra çdo numër n nga bashkesia e numrave natyrorë mund të shprehet si më poshtë:[1]

Teorema e faktorizimit unik u vertetua nga Gauss-i dhe u publikua ne librin e tij Disquisitiones Arithmeticae ne vitin 1801
ku -te janë numra të thjeshtë të ndryshëm, për të cilët vlen , dhe -të janë numra natyrorë.[2]


Nga kjo teoremë mund të nxerrim dy përfundime: secili numër nga bashkesia e numrave natyrorë mund të shprehet si produkt i disa numrave të tjerë dhe se kjo paraqitje edhe unike.

Shembuj:

Teorema Fundamentale e Aritmetikës është një ndër arsyet kryesore se pse numri 1 nuk konsiderohet numër i thjeshtë. Sepse nëse 1 do të futej në bashkesinë e numrave të thjeshtë atëherë reprezentimi i numrave nuk do të ishte i vetëm (për shembull, ).

Operacionet aritmetike Redakto

Reprezentimi kanonik i prodhimit, pjestuesit më të madh të përbashkët, dhe shumëfishit më të vogël të përbashkët të dy numrave dhe mund të shprehet me anë të paraqitjes kanonike të vet numrave a dhe b:

Lema e Euklidit Redakto

Nëse është numër i thjeshtë dhe janë numra nga bashkësia e numrave të plotë, të tillë që , atëherë ose .

Pohimi i mësipërm njihet si Lema e Euklidit, dhe është çelsi për vërtetimin e Teoremës Fundamentale te Aritmetikës. Këtë lemë ai e publikoi në librin e tij Elementet, libri i VII - të.

Lemë: Nëse janë numra të thjeshtë dhe , atëhere për ndonjë .

Teorema e Wilson-it[3] Redakto

Ne algjebër dhe teori të numrave, Teorema e Wilson-it thot se një numër natyror , i cili është më i madh se 1, është numër i thjeshtë, atëherë dhe vetëm atëherë, nëse prodhimi i të gjithë numrave natyrorë më të vegjël se është për një më i vogel se një shumëfish i numrit . Pra, nëse plotëson barazimin e mëposhtëm:

ku . Pra, një numër është i thjeshtë, atëherë dhe vetëm atëherë, kur plotëpjestohet nga .

Shembull: Për ,


Funksioni i Ojler-it (Euler-it)[4] Redakto

 
Pikturë e Leonhard Euler -it, matematicient, fizicient, astronon, inxhinier nga Zvicrra

Në teorinë e numrave, funksioni   i Euler-it, numëron numrat e plotë pozitiv më të vegjël se   të cilët janë relativisht të thjeshtë në lidhje me  . Ky funksion shënohet me shkronjën greke   (lexohet fi), dhe në disa literatura mund të gjindet i shënuar me shkronjën greke  . Me fjalë të tjera   është numri i numrave të plote  , të tillë që   është në intervalin  , dhe për të cilët vlenë se pjestuesi më i madh i përbashkët i   dhe   është 1. Pra,  .

Shembull: Për  , kemi:

 ;  ;  ;  ;  ;

 ;  ;  ;  

Në këtë rast kemi 6 numra të plotë pozitv më të vegjël se 9 të cilët janë relativisht të thjeshtë me 9. Ata numra janë: 1, 2, 4, 5, 7, 8. Pra, përfundojmë se  .

Formula e prodhimit te Ojler-it (Euler-it) Redakto

Funksioni   i Euler-it mund të shprehet me anë të formulës:

 

një verzion ekuivalent i shprehjes së mësipërme është:

 

ku   dhe   janë numra të thjeshtë të ndryshëm nga njeri-tjetri të cilët e plotpjestojnë  .

Pohim: Funksioni   i Euler-it është funksion multiplikativ, që nënkupton se nëse  , atëherë vlen barazimi  .

Vërtetimi: Nga Teorema Fundamentale e Aritmetikës dimë se nëse  , atëherë egziston shprehja unike  , ku   janë numra të thjeshtë për të cilët vlen   dhe përçdo   vlen  . Duke e përdorur në menyrë të përseritur vetinë multiplikative të funksionit  , kemi:

 

Vërtetimi mund të bëhet në menyrë alternative duke përdorur parimin e përfshirjes/mospërfshirjes.

Shembull: Për  , kemi:

 

Në mënyrë ekuivakente alternative kemi shprehjen:  

Me të vertetë, kemi numrat 1, 3, 7, 9, 11, 13, 17, 19 te cilët janë të plotë pozitiv më të vegjël se 20, dhe të cilët janë relativisht të thjeshtë me numrin 20.

Teorema e Ojler-it (Euler-it) Redakto

Në teorinë e numrave, Teorema e Euler-it (e njohur ndryshe si Teorema e Fermat-Euler-it), thot se nëse   dhe   janë dy numra të plotë pozitiv të cilët janë relativisht të thjeshtë në lidhje me njëri-tjetrin, atëherë   e ngritur në fuqinë   është kongruente me 1 modulo  . Pra:

 ,

ku   është funksioni i Euler-it.

Shembull: Cili është numri më i vogël pozitiv i cili është kongruent me   në lidhje me modulin 10?

Vërejmë se 7 është relativisht i thjeshtë në lidhje me numrin 10. Pra, vlen  . Poashtu lehtë mund të shohim se  . Tani, nga Teorema e Euler-it kemi:

 ;  .

Pra, përfundojmë se numri më i vogel pozitiv i cili është kongruent me   në lidhje me modulin 10 është numri 9.

Rëndesia dhe përdorimi: Teorema e Euler-it është një nga shtyllat ndërtuese të kriptosistemit RSA, i cili përdoret për enkriptimin dhe sigurimin e të dhënave të cilat qarkullojnë në internet. Teorema e Euler-it në këtë rast e merr numrin   që të jetë produkt i dy numrave të mëdhenj të thjeshtë, dhe siguria e sistemit RSA bazohet pikërisht në faktin se faktorizimi i numrave të thjeshtë të tillë është shumë veshtirë të bëhet (madje nga kompjuterët e rëndomt në shumicën e rasteve është i pamundur).

Teorema e vogël e Fermat-it[5] Redakto

 
Pierre de Fermat, autori i Teoremës së vogël të Fermat-it

Teorema e vogël e Fermat-it thot se, nëse   është një numër i thjeshtë, atëherë për secilin numër të plotë  , numri   është një shumëfish i numrit  . Pra,  . Teorema e vogël e Fermat-it, e shprehur me anë të modulit:

 

Shembull: Për   dhe  ,

  , ku   (në këtë rast  ).

Në qoftë se a nuk plotëpjestohet nga p, Teorema e vogël e Fermat-it merr këtë formë: nëse   është një numër i thjeshtë, atëherë për secilin numër të plotë  , numri   është një shumefish i numrit  . E shprehur me anë të modulit:

 

Shembull: Për   dhe  ,

  , ku   (në këtë rast  ).

Teorema e vogël e Fermat-it është një rast specifik i Teoremës së Euler-it.


Referencat Redakto

  1. ^ Rosen, Kenneth (2019). Discrete Mathematics and Its Applications(Eighth Edition). United States of America: McGraw-Hill Education. fq. 251–324. ISBN 978-1-259-67651-2. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ Baker, Alan (1984). A Concise Introduction to the Theory of Numbers. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-28654-1. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ Darling, David (2004). The Universal Book of Mathematics. fq. 350. ISBN 9780470307885. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  4. ^ Long, Calvin T (1972). Elementary Introduction to Number Theory (2nd ed.). Lexington: D. C. Heath and Company. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ^ Rosen, Kenneth (2019). Discrete Mathematics and Its Applications(Eighth Edition). United States of America: McGraw-Hill Education. fq. 297–298. ISBN 9781259676512.. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!); Shiko vlerën e |isbn=: simbol i palejuar (Ndihmë!)