Alison Jane Hargreaves (17 shkurt 1962 – 13 gusht 1995) ishte alpiniste britanike. Arritja e saj përfshin ngjitja në Malin Everest vetëm, pa pasur oksigjen shtesë ose ndihmë nga skuadra Sherpa më 1995.[1] Në vitin 1988, ajo gjithashtu mundi të ngjitej 6,812 metra në Ama Dablam.

Hargreaves dhe Jeff Lowe duke ngjitur në malin Kangtega më 1 maj 1986

Në vitin 1995, Hargreaves u mundua të ngjitej në tre male më të mëdhaja në botë, Mali Everest, K2 dhe Kangchenjunga - pa pasur nevojë për ndihmë. Ajo u bë femra e parë dhe personi i dytë në botë (pas Reinhold Messner)[2] që mundi të ngjitej në majën e Everesit pa ndihmën e Sherpa ose oksigjenit. Më 13 gusht, ajo u vra gjatë kohës kur ishte duke zbritur prej majës së K2.

Ngjitja në K2 Redakto

Pas një kthimi të shkurtër në Mbretërinë e Bashkuar për të vizituar familjen e saj, ajo u largua në qershor të vitit 1995 për t'u bashkuar me një ekip amerikan i cili kishte fituar një leje për të ngjitur në K2, mali i dytë më i lartë në botë, i vendosur në Pakistan. K2 konsiderohet si një ngjitje dukshëm më e vështirë dhe e rrezikshme sesa Mali Everest. Deri më 13 gusht 1995, mbetjet e ekipit amerikan dhe Hargreaves kishin bashkuar forcat me një ekip të Zelandës së Re dhe Kanadeze në Kampin 4, rreth 7.600 metra mbi nivelin e detit dhe të paktën 12 orë nga maja. Më vonë atë ditë, pasi u bashkua me një ekip spanjollë të alpinistëve mbi Camp 4, alpinisti Peter Hillary, biri i pionierit Sir Edmund Hillary, vendosi të kthehet, duke vënë në dukje se moti që ishte mirë për katër ditë dukej se ndryshoi.[3] Në orën 18:45, në kushte të bukura, Hargreaves dhe spanjolli Javier Olivar arritën në majë, pasuar nga amerikani Rob Slater, spanjollët Javier Escartín dhe Lorenzo Ortizi dhe alpinisti nga Zelanda e Re Bruce Grant. Të gjashtë vdiqën në një stuhi të dhunshme duke u kthyer nga maja.[4] Kanadezi Jeff Lakes, i cili u kthye nga maja më parë, arriti të arrijë në një nga kampet më të ulta, por vdiq nga efektet e ekspozimit. [5][2]

Ditën tjetër, dy alpinistë spanjollë, Pepe Garces dhe Lorenzo Ortas (jo Lorenzo Ortizi, i cili u vra në stuhi), të cilët kishin mbijetuar stuhinë në Kampin 4, ishin duke zbritur malin që vuante nga morthi dhe lodhja. Para se të arrinin kampin 3 ata gjetën një anorak me gjak, një çizme ngjitëse dhe një parzmore. Ata e njihnin pajisjen si pjesë të Hargreaves. Nga kampi 3 ata gjithashtu mund të shihnin një trup në distancë. Ata nuk iu afruan trupit, kështu që nuk u identifikuan pozitivisht, por nuk kishin dyshime se ishte Hargreaves dhe arriti në përfundimin se ajo ishte rrëzuar nga mali gjatë stuhisë. Pas incidentit, kapiteni Fawad Khan, oficeri i ushtrisë pakistaneze i cili ishte ndërmjetësi i ekipit me shërbimet e shpëtimit, deklaroi se ai i kishte kërkuar asaj të mos ngjitej përtej kampit bazë sepse do të ishte "vetëvrasës" në kushtet e përkeqësimit të motit.[6][7]

Jeta personale Redakto

Hargreaves lindi në Derbyahire, Angli. Ajo u martua James Ballard. Ajo ishte shtatzënë me fëmjën e parë kur ajo u ngjit në malin Eiger.[8]

Referime Redakto

  1. ^ Ed Douglas. "The top of the world: A timeline of climbing Everest" (në anglisht). BBC. Arkivuar nga origjinali më 16 mars 2016. Marrë më 6 mars 2016.
  2. ^ a b Alison Hargreaves Biographical entry from EverestNews.com
  3. ^ Peter Hillary. "In the name of the father: The 1995 K2 Expedition". peterhillary.com (në anglisht).
  4. ^ Greg Child (nëntor 1995). "The Last Ascent of Alison Hargreaves". Outside magazine (në anglisht).
  5. ^ Paul Roberts. "Scottish Climber Alison Hargreaves and Six Others Killed on K2" (në anglisht). Outside Online. Arkivuar nga origjinali më 23 dhjetor 2009.
  6. ^ Boggan, Steve (19 gusht 1995). "K2: the final hours". The Independent (në anglisht). Marrë më 2016-03-06.
  7. ^ "Extract" (PDF) (në anglisht). The Sunday Times. 3 dhjetor 1995.
  8. ^ Our Amazing Planet Staff (30 prill 2012). "8 Unsung Women Explorers" (në anglisht). LiveScience.com. Marrë më 30 prill 2012.