Federata Ndërkombëtare e Kritikëve të Filmit
Federata Ndërkombëtare e Kritikëve të Filmit (Fédération Internationale de la PRESse Cinématographique ( FIPRESCI)) është një shoqatë e organizatave kombëtare të kritikëve profesionistë dhe gazetarëve të filmit nga e gjithë bota për "promovimin dhe zhvillimin e kulturës së filmit dhe për mbrojtjen e interesave profesionale”. Ajo u themelua në qershor 1930 në Bruksel, Belgjikë. [1] Përbëhet nga anëtarë prej më shumë se 50 vende në mbarë botën. Për t'iu kundërpërgjigjur pushtimit rus në Ukrainë në vitin 2022, FIPRESCI njoftoi se nuk do të marrë pjesë në festivale dhe ngjarje të tjera të organizuara nga qeveria ruse dhe zyrat e saj, si dhe anuloi një takim në Shën Petersburg, që do ta bënte atë të njohur me filmat e rinj rusë.[2]
| Shkurtesa | FIPRESCI |
|---|---|
| Formuar më | 6 June 1930 |
| Themeluar në | Academy Palace, Brussels, Belgium |
| Lloji | Film critics organization |
| Selia | Munich |
Gjuha zyrtare | English, French |
President | Alin Tasciyan |
Vice-Presidents | Isabelle Danel, Barbara Hollender |
General Secretary | Klaus Eder |
Deputy General Secretary | György Kárpáti |
| Faqja në internet | fipresci |
Çmimi FIPRESCI Redakto
FIPRESCI ndan çmime gjatë festivaleve të filmit (siç janë: Festivali Ndërkombëtar i Filmit në Vjenë, Festivali Ndërkombëtar i Filmit në Toronto, Festivali i Filmit në Kanë, Festivali i Filmit në Venecia, Festivali i Filmit në Varshavë dhe Festivali Ndërkombëtar i Filmit në Kerala).
Fituesit e çmimit: Robert Bresson e refuzoi këtë çmim në Festivalin e Filmit në Kanë të vitit 1974.
Çmimi i madh i FIPRESCI-it Redakto
Çmimi i madh FIPRESCI u krijua në vitin 1999 dhe prezantohet çdo vit në Festivalin e Filmit në San Sebastián. Është mirënjohja më përfaqësuese e federatës, pasi nuk zgjidhet nga një juri (si çmimi i kritikës ndërkombëtare që i jepet një filmi nga një program festivali), por zgjidhet nga të gjithë anëtarët dhe të gjitha produksionet e metrazhit të gjatë të dymbëdhjetë muajve të mëparshëm. janë të pranueshëm.
Fituesit Redakto
- 1985 - Fytyrat e grave (Visages de femmes), Desiré Ecaré
- 1998 - Vrima, Tsai Ming-liang
- 1999 - Gjithçka për nënën time (Todo sobre mi madre), Pedro Almodóvar
- 2000 - Magnolia, Paul Thomas Anderson
- 2001 - Rrethi, Jafar Panahi
- 2002 - Njeriu pa të kaluar, Aki Kaurismäki
- 2003 - Uzak, Nuri Bilge Ceylan
- 2004 - Notre musique, Jean-Luc Godard
- 2005 - 3-Iron, Kim Ki-duk
- 2006 - Volver, Pedro Almodóvar
- 2007 - 4 muaj, 3 javë dhe 2 ditë, Cristian Mungiu
- 2008 - Do të ketë gjak, Paul Thomas Anderson
- 2009 - The White Ribbon, Michael Haneke
- 2010 - Shkrimtari fantazmë, Roman Polanski
- 2011 - Pema e Jetës, Terrence Malick
- 2012 - Amour, Michael Haneke
- 2013 - Blu është ngjyra më e ngrohtë (La vie d'Adèle), Abdellatif Kechiche
- 2014 - Boyhood, Richard Linklater
- 2015 - Mad Max: Fury Road, George Miller
- 2016 - Toni Erdmann, Maren Ade
- 2017 - Ana tjetër e shpresës, Aki Kaurismäki
- 2018 - Phantom Thread, Paul Thomas Anderson
- 2019 - Roma, Alfonso Cuarón
- 2020 - Nuk është dhënë
- 2021 - Nomadland, Chloé Zhao [3]
- 2022 - Drive My Car, Ryusuke Hamaguchi [4]
Paul Thomas Anderson është i vetmi regjisor që e ka fituar këtë çmim 3 herë.
Referime Redakto
- ^ "Historical background 1925–1945" (në anglisht). www.fipresci.org. Arkivuar nga origjinali më 29 tetor 2010. Marrë më 2010-07-31.
- ^ "Ukrainian Letters" (në anglisht).
- ^ Roxborough, Scott (18 gusht 2021). "'Nomadland' Wins International Critics Honor as Film of the Year". The Hollywood Reporter (në anglisht). Marrë më 23 gusht 2022.
- ^ Roxborough, Scott (22 gusht 2022). "'Drive My Car' Wins International Critics' Prize for Film of the Year". The Hollywood Reporter (në anglisht). Marrë më 23 gusht 2022.