José Santamaría

José Emilio Santamaría
Të dhënat vetjake
Emri i plotë	José Emilio Santamaría Iglesias
Datëlindja	31 korrik 1929 (94 vjeç)
Vendlindja	Montevideo, Uruguaji
Gjatësia	1.79 m (5 ft 10 in)
Pozicioni	Qëndër-mbrojtës
Karriera me të rinjtë
	Pocito
Karriera me klube*
Karriera ndërkombëtare
Skuadra të menaxhuara
1968–1971	Spanja (të rinjtë / olimpike)
1971–1977	Español
1978–1980	Spanja U–21
1980–1982	Spanja
	*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase

José Emilio Santamaría Iglesias (lindur më 31 korrik 1929) është një ish futbollist që ka luajtur si qëndër mbrojtës dhe trajner.

Ai ka luajtur një karrierë 18 vjeçare me Nacional dhe Real Madrid, duke fituar 17 tituj të mëdhenj me të dy klubet, duke përfshirë katër Kupa Europiane me Los Blancos.

Lindur në Uruguaji, Santamaría ka përfaqsuar Uruguajin dhe Spanjën. Ai pas tërheqjes nga futbolli ka pasur edhe një karrierë si trajner, që përfshin drejtimin prej dy vitesh të kombëtares spanjolle.

Karriera Redakto

Lindur në Montevideo nga prindër spanjollë, Santamaría luajti për klubin lokal të vendit të tij Nacional, duke fituar pesë kampionate kombëtarë gjatë qëndrimit. Në vitin 1957, 28 vjeçari ndryshoi skuadër, duke firmosur me Real Madrid ku qëndroi deri në fund të karrierë së tij.

Në sezonin e tij të parë me Merengues, Santamaría kontriboi me 34 paraqitje në La Liga dhe Kupën Europiane sëbashku, të dy të mbyllur me fitore. Ai vazhdoi të shtonte në koleksionin e tij edhe dhjetë tituj të mëdhenj duke luajtur në shumicën e këtyre kompedicionëve si lojtar titullar.

Duke pasur pseudonimin The Wall (Muri) për shkak të aftësive të tij në mbrojtje, Santamaría u tërhoq nga futboll në fund të sezonit 1965–66 në moshën 39 vjeçare, duke luajtur dy ndeshje në atë sezon të Kupës Europiane (kundër Feyenoord dhe Kilmarnock). Ai luajti gjithsej 337 ndeshje zyrtare me klubin ^[1].

Santamaría u vendos si trajneri i Español në verën e vitit 1971, duke qënë eksperienca e tij e parë si trajner. Ai udhëhoqi Katalanasit që në dy raste e përfunduan sezonin në mes të katër më të mirëve gjatë qëndrimit të tij gjashtë vjeçarë, përfshirë një vend të tretë në sezonin 1972–73 vetëm tre pikë larg kampionëve të Atlético Madrid ^[2]. Ai më pas u shkarkua më 21 dhjetor 1977 pas humbjes 4–0 jashtë fushe kundër Racing de Santander ^[3].

Kombëtarja Redakto

Santamaría në fillim u thirr nga Uruguaji për të luajtur në Kupën e Botës 1950 si Sulmues i brëndshëm, por kjo kërkesë u refuzua nga klubi i tij për shkak se pozicioni i Santamaría ishte mbrojtës. Megjithatë, katër vjet më vonë, ai ishte pjesë e skuadrës që luajti në Kupën e Botës 1954 në Zvicër, duke ndihmuar skuadrën ta mbyllte turnamentit në vendin e katërt. Për Uruguajin ai ka luajtur 20 ndeshje ^[4].

Santamaría filloi duke përfaqsuar Spanjën nga viti 1958, duke debutuar me skuadrën më 15 tetor në fitoren 6–2 kundër Irlandës së Veriut në një miqësore të luajtur në Madrid. Ai u përfshi nga kombëtarja e tij e dytë në Kupën e Botës 1962, duke luajtur në humbjet 1–0 kundër Jugosllavisë dhe Mekiskës, me Spanjën që u eleminua që në fazën e grupeve.

Pasi punoi me nivelet e të rinjëve dhe më pas me kombëtaren U–21, Santamaría ishte trajner i kombëtares së parë në Kupën e Botës 1982 që luhej në Spanjë ^[5]. Spanja kaloi me sukses fazën e grupeve duke e mbyllur në vendin e dytë me 3 pikë, por u eleminua më pas në raundin e dytë, pas kësaj, ai dha dorëheqjen si trajner i kombëtares ^[6].