Kushtëzimi klasik: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
v Redaktim |
|||
Rreshti 20:
Studiuesi, fiziologu rus Ivan Pavlov në laboratorin e tij të kërkimeve shkencore në Rusinë e vitit 1904 kishte matur sasinë e pështymës dhe të sekrecioneve të tjera të brendshme të pridhuara te qentë gjatë të ngrënit dhe tretjes së ushqimit. Vetëm pak kohë më parë ai, ishte laureuar me Çmimin Nobel për studimin e tij mbi proçesin tretës te qenve.
Pavlovi zbuloi se qentë e tij fillonin të sekretonin pështymë para se ai t'i ushqente. Më saktësisht, siç u vu re gjatë një vrojtimi të kujdesshëm, qentë fillonin të sekretonin kur shikonin eksperimentuesin, pjatën e ushqimit, bile edhe kur dëgjonin këmbë njerëzish të drejtuar nga laboratori. Kështu Pavlovi vendosi të studionte këtë reagim paraprirës dhe duke ndërmarrë një studim të tillë, ai ndihmoi së tepërmi të ardhmen e psikologjisë.
Ai kreu një eksperiment të famshëm, me të cilin i binte ziles vetëm fare pak çaste para se t'i jepte ushqim qenit.
===Eksperimenti i John Watson mbi kushtëzimin klasik të emocioneve.===
| |||