[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
v r2.6.4) (roboti shtoj: pnb:پوکہ
No edit summary
Rreshti 17:
| PREFIKSI =
| FAQJA_ZYRTARE = [ Bashkia e Pukës]
| KRYETARI = RrustemBeqir StrugajArifaj ([[Partia Demokratike (Shqipëri)|PD]])
| PARTIA = PD
| SKEDA_EMBLEMA = Puka.jpg
| IATA = TIA
Rreshti 24:
| DISTANCA_NGA_AEROPORTI =
}}
'''Puka''' është një qytet në [[Shqipëri]]. Bashkia e PukësitPukës është qendra administrative e [[Rrethi i Pukës|rrethit të Pukës]].
 
== Gjeografia ==
Rreshti 33:
Bora zgjat deri në prill. Më 29-30 Mars 1995 në qytetin e Pukës ra deri në 85 cm borë. Prandaj, thuhet se në Pukë ka 6 muaj dimër. Megjithatë, qyteti i Pukës, qendra administrative e Rrethit, për verë ka klimë bjeshke gjë që e favorizon rrafshnalta ku ngrihet (835 m mbi nivelin e detit), pishat që e rrethojnë, dy ujëmbledhësit në afërsi, ajri shumë i pastër.
 
Me gjithë terrenin shumë të thyer dhe dimrat e ashpër, pozicioni i favorshëm gjeo¬grafikgjeografik e ka shndërruar këtë krahinë në të gjitha kohrat në një ndërlidhëse të ultësirës bregdetare të Adriatikut dhe të qyteteve Lisus e Skodra (Lezhë e Shkodër) me Dardaninë (Kosovën), Maqedoninë Veriore dhe deri në Brigjet lindore të Danubit. Prandaj, qysh në lashtësi nëpër krahinën e Pukës do të kalonin një rrjet i tërë shkurto¬jash13shkurtojash që i përkisnin Udhës kryesore Verilindore tregtare e ushtarake, nëpër të cilën do të leninlinin gjurmë të gjitha ngjarjet kryesore historike të kohëve.
 
Prania e kësaj udhe me rëndësi ndërkrahinore e ballkanike u bë burim edhe për vet emrin e Pukës; si vendbanim, si rrethinë dhe si krahinë-publiea (via): Pukë.
 
== Historia ==
Në Lashtësi Puka përfshihej brenda trevës veriore të fisit ilir pirust, i njohur si shkri¬rësshkrirës dhe përpunues metalesh. Zhvillimi ekonomik gjatë Antikitetit dhe Mesjetës i dhanë shkas zhvillimit të jetës qytetare me qytetet a qytezat, si: Ad Picaria, Pukae, Shqeli, Delmace, Gralisht, Iballe, Crevenum (Spas), Sarda (Shurdhahu) etj.
 
Në shek. VI - VIII bëhet e njohur “Kultura e Komanit” në Delmace, një kulturë materiale qytetare arbërore mesjetare të një ekonomie të zhvilluar zejtare vendase në një mjedis bashkësie fshatarësie aktive.
Rreshti 55:
Publikimi nëpërmjet të këtij libri i kësaj tradite të pasur juridike popullore shqipta¬re, kryesisht me shtrirje e zbatim krahinor, bëhet me qëllim të ndriçimit të asaj kulture të pasur që shërbeu si themel dhe mjeti kryesor i zbatimit të autonomisë vetqeverisëse krahinore të Pukës për shekuj me radhë deri me Shpalljen e Pavarësisë dhe formimin e Shtetit ligjor Shqiptar pas 1920-tës.
 
Ky Variant Kanunor pasqyron më së miri rolin e vet në forcimin e unitetit të popu¬llit dhe të drejtimit e të organizimit të tij në të gjitha fushat e jetës. Në veçanti këtu pasqyrohet forca e Kanunit për të ndaluar gjakderdhjen me gjakmarrjen nëpërmjet zba¬timitzbatimit të parimit themelor: “Gjak për gjak e krye për krye e la Leka! Zotni a kren, plak a i rt; në të shtrume për deke' a në bark të sams, lavertar a bari “nja per nja” do të peshohet e të çmohet»; me të ndodhur vrasja Kanuni i vente fre me: “Ndoren! Ndermjecen! Amanetin! Besën! Pajtimin! “Faljen e Gjakut”.
 
Kanuni shkonte deri aty në këtë frenim sa nuk e njihte Vetmbrojtjen. "Gjaku sjet për fa/- thot Kanuja. "Faji lahet me gjobe; gjaku lahet me gjak!”, çdo faj sado i rand qoft, jet faj.” Qite pushkë, rae në gjak!)