[Redaktim i kontrolluar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v roboti shtoj: zh, bs, be, ko, he, af, hu, lv, it, id, vi, scn, ga, nl, is, sk, ku, ru, sr, tr, fy, ro, th, ca, fi, be-x-old, la, nn, sl, cs, fa, ka, nds, lt
Rreshti 48:
 
Sigurisht qe te qenurit si kalores kishte rreziqet e veta, por gjithashtu kishte dhe mundesi te shumta për tu pasuruar. Ne çdo beteje te fituar ata perfitonin nje pjese e mire te fitimit, pa llogaritur shitjen e roberve. Ne çdo perballje ata mund te humbisnin jeten, por kjo ishte nje ceshtje e ditur. Për shumicen e kaloresve te mesjetes momenti magjik ishte fillimi i kryqezatave, gjate te cilave ata arriten te grumbullonin pasuri te medha.
==Letersia e kalorësve==
 
Pjesmarrja e kalorsëve në beteja ishte gjë e zakonshme. Ato nuk ndodheshin gjithnjë afër vendbanive të tyre, e më shpesh largë e më largë kasollave të tyre ku i lënin të dashurat apo familjet. Me kalimin e kohës, si pajisje për udhëtim por edhe gjatë kohës pasive në beteja, u bënë fletushka në të cilat shkruanin poezi që ju kushtonin të dashurave, familjes apo vendlindjes së tyre. Kjo dukuri zgjatë për një kohë të gjatë deri sa nuk fillon deformimi i saj nga ana e disa kalorësve të cilët të pa aftë për të krijuar apo për të artikulluar ndjenjat e tyre në letra, filluan të pagojnë letrarë për të krijua në emër të tyre. Shkrimet e tilla, që kryesisht ishin poezi, me të kthyer në kasolla ku i prisnin të afërtit e tyre ju lexon apo ju recitonin ashtu që të përçonin më mirë ndjenjat në momentin kur ata i kishin krijuar.
[[Category:Ushtri]]
[[Category:Histori]]