Content deleted Content added
Faqe e re: '''Pranimi''' përkufizohet si veprimi i marrjes se dickaje që jepet dhe nuk kthehet. Pranohet një dhuratë, një ftesë. Kështu sipas përkufizimit klasik si: * Jap pëlqimin p...
(Pa ndryshime)

Versioni i datës 3 korrik 2012 20:53

Pranimi përkufizohet si veprimi i marrjes se dickaje që jepet dhe nuk kthehet. Pranohet një dhuratë, një ftesë. Kështu sipas përkufizimit klasik si:

  • Jap pëlqimin për të bërë një punë a një veprim që më kërkohet; pajtohem me dikë a me diçka; dua. E pranoi detyrën e re. E pranoi si bashkëpunëtor. E pranoi për burrë (për grua). Pranoi të vinte (të fliste, të zgjidhej). S'pranon ashtu ai. Pranon, s'pranon, do të niset patjetër. - E si thua? Pranon? -Po, pranoj.
  • E quaj të drejtë diçka, e quaj të vërtetë a të ligjshme; miratoj. E pranuan vendimin (ligjin, propozimin). Pranojnë statutin. I pranoi kushtet (afatet). E pranoi gabimin (fajin). I pranoi të gjitha. Pranon luftën e klasave (diktaturën e proletariatit). E pranuan për (si) të vërtetë. Pranoi se nuk kishte të drejtë.
  • Jap pëlqimin që dikush të marrë pjesë në një organizatë, të punojë diku etj., nuk jam kundër; e fut dikë në përbërjen e një organizate, e bëj anëtar; marr. E pranoi në punë. S'i pranonin në shkollë.
  • Gjen mjedis të përshtatshëm për t'u rritur a për t'u zhvilluar mirë; është i përshtatshëm për diçka, është në përshtatje me diçka; duron. Ulliri nuk i pranon tokat me lagështirë. Kjo tokë nuk pranon këtë farë. Nuk i pranon gjuha jonë këto ndërtime të huaja. [1]


Referenca