Muharrem Bajraktari: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
j te kollegut e mikut te tij te ngushte, kapiten Pren |
v Ndryshim i emrit shqiperi në Shqipëri |
||
Rreshti 14:
== Hapat e parë përgjatë Luftës së Parë Botërore ==
[[Lufta e Parë Botërore]] nisi më [[28 Korrik]] të vitit [[1914]]. Pikërisht në këtë vit Muharrem Bajraktari mobilizohet për të kryer shërbimin ushtarak nga forcat austro-hungareze që kishin pushtuar në atë kohë afro 60% të territoreve shqiptare. Arti ushtarak e tërhoqi shumë Muharremin. Ai u dallua si një ushtar shembullor dhe brenda vitit gradohet me rreshter. Ende pa kryer mirë shërbimin ushtarak ai dërgohet në Vjenë me 1917 ku kryen nje kurs ushtarak nje vjeçar , dhe jo akademi. Pas luftes me 1918, kthehet ne
== Aktiviteti përgjatë viteve [[1920]]-[[1924]] ==
Rreshti 29:
== Përgjatë Qeverisë e Mbretërisë së Ahmet Zogut [[1925]]-[[1934]] ==
[[Skeda:Muharrem Bajraktari.jpg|right|thumb|Muharrem Bajraktari, Komandant i Xhandarmërisë Shqiptare|250px]]
Gjatë kësaj periudhe Muharrem Bajraktari me tre koleget e tjere, kontribuan shumë në vendosjen e rendit dhe qetësisë në gjithe vendin. Ne saj te tyre u zhduken bandat e armatosura qe trazonin jeten e banoreve, duke e kthyer
Rreshti 52:
*[[1941]]: Gjatë këtij viti intensifikohet lufta e Muharremit kundër pushtuesit fashist. Ai krijon një çetë vullnetare me disa dhjetra luftëtarë, kryesisht nga [[Kukësi]] të cilët kthehen në një shqetësim të madh për autoritetet italiane. Së bashku me patriote te tjera dhe disa kolonelë anglezë ai organizon disa mbledhje në [[Lurë]] dhe [[Peshkopi]] lidhur me organizimin e një kryengritjeje. Organet italiane të alarmuara nga situata dërgojnë afro 2000 forca italiane dhe mercenare shqiptare në Kukës për të mbajtur nën kontroll situatën. Çeta e Muharrem Bajraktarit pati disa përplasje me këto forca ku mbetën të vrarë shumë ushtarë italianë por gjithashtu edhe disa luftëtarë të çetës.
*[[1943]]: Gjatë gjithë vitit 1943 Muharrem Bajraktari nuk rresht së luftuari pushtuesin italian. Kulmin e arriti në fillim të shtatorit kur me afro 1500 forca nën drejtimin e tij i shpall luftë garnizonit italian në Kukës. Ai dhe forcat e tij sulmojnë garnizonin i cili dorëzohet menjëherë. Ndërkohë në ato ditë Italia kapitullon. Edhe ndaj gjermanev, qe zevendesuan italianet, Muharremi u kundervu me lufte t'armatosur, por njekohesisht ndejti ne kontakt me qeverine nacionaliste, per te krijuar frontrin kunder serbeve qe donin ta ripushtonin Kosoven e bashkangjitur SDhqiperise Etnike. Miku tij gjeneral Preng Pervizi dhe Minister i Mbrojjes, e kishte marre persipêr kete pune dhe ishte takuar me Muharremin disa here, ne ispektimet e tij ne Kosove, ku Muharremi ishte njohesi me i mire i gjendjes e kishte influence. Por largimi i gjermanve dhe pabesia e aleateve, i dhane mundesi komunbisteve te forcohen dhe te marrin pushtein ne dore me forcen e armeve dhe te terrorit ndaj popullit. Partia komunistet shqiptare, u orvat te afroje Muharremin me premtime e mashtrime te tjera, por ai nuk mund te pranonte te lidhej me komuniste qe ishin shitur tek Jugosllavia e Bashkimi Sovjetik. Keshtu ai nis edhe lufta kunder forcave komuniste qe e quenin veten partizane. Gjermnet faktikisht nuk kishin asnje pretendim per te mbajtur
|