Muharrem Bajraktari: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
j te kollegut e mikut te tij te ngushte, kapiten Pren
v Ndryshim i emrit shqiperi në Shqipëri
Rreshti 14:
 
== Hapat e parë përgjatë Luftës së Parë Botërore ==
[[Lufta e Parë Botërore]] nisi më [[28 Korrik]] të vitit [[1914]]. Pikërisht në këtë vit Muharrem Bajraktari mobilizohet për të kryer shërbimin ushtarak nga forcat austro-hungareze që kishin pushtuar në atë kohë afro 60% të territoreve shqiptare. Arti ushtarak e tërhoqi shumë Muharremin. Ai u dallua si një ushtar shembullor dhe brenda vitit gradohet me rreshter. Ende pa kryer mirë shërbimin ushtarak ai dërgohet në Vjenë me 1917 ku kryen nje kurs ushtarak nje vjeçar , dhe jo akademi. Pas luftes me 1918, kthehet ne ShqiperiShqipëri ku gradohet nentoger i xhandarmerise. Me gjithese nuk i kishte kryer studimet e larta, ai tregoi aftesi te ralla luftarake duke dhene nje kontribut te rendesishem në organizimin e shtetit shqiptar të porsalindur.
 
== Aktiviteti përgjatë viteve [[1920]]-[[1924]] ==
Rreshti 29:
== Përgjatë Qeverisë e Mbretërisë së Ahmet Zogut [[1925]]-[[1934]] ==
[[Skeda:Muharrem Bajraktari.jpg|right|thumb|Muharrem Bajraktari, Komandant i Xhandarmërisë Shqiptare|250px]]
Gjatë kësaj periudhe Muharrem Bajraktari me tre koleget e tjere, kontribuan shumë në vendosjen e rendit dhe qetësisë në gjithe vendin. Ne saj te tyre u zhduken bandat e armatosura qe trazonin jeten e banoreve, duke e kthyer ShqiperineShqipërine ne nje vend paqesor e duke hapur perspektivat e punes e te investimeve per rimkambjen e vendit nga prapambetja ku e kishte katandise pushtimi i gjate turk.
 
 
Rreshti 52:
*[[1941]]: Gjatë këtij viti intensifikohet lufta e Muharremit kundër pushtuesit fashist. Ai krijon një çetë vullnetare me disa dhjetra luftëtarë, kryesisht nga [[Kukësi]] të cilët kthehen në një shqetësim të madh për autoritetet italiane. Së bashku me patriote te tjera dhe disa kolonelë anglezë ai organizon disa mbledhje në [[Lurë]] dhe [[Peshkopi]] lidhur me organizimin e një kryengritjeje. Organet italiane të alarmuara nga situata dërgojnë afro 2000 forca italiane dhe mercenare shqiptare në Kukës për të mbajtur nën kontroll situatën. Çeta e Muharrem Bajraktarit pati disa përplasje me këto forca ku mbetën të vrarë shumë ushtarë italianë por gjithashtu edhe disa luftëtarë të çetës.
 
*[[1943]]: Gjatë gjithë vitit 1943 Muharrem Bajraktari nuk rresht së luftuari pushtuesin italian. Kulmin e arriti në fillim të shtatorit kur me afro 1500 forca nën drejtimin e tij i shpall luftë garnizonit italian në Kukës. Ai dhe forcat e tij sulmojnë garnizonin i cili dorëzohet menjëherë. Ndërkohë në ato ditë Italia kapitullon. Edhe ndaj gjermanev, qe zevendesuan italianet, Muharremi u kundervu me lufte t'armatosur, por njekohesisht ndejti ne kontakt me qeverine nacionaliste, per te krijuar frontrin kunder serbeve qe donin ta ripushtonin Kosoven e bashkangjitur SDhqiperise Etnike. Miku tij gjeneral Preng Pervizi dhe Minister i Mbrojjes, e kishte marre persipêr kete pune dhe ishte takuar me Muharremin disa here, ne ispektimet e tij ne Kosove, ku Muharremi ishte njohesi me i mire i gjendjes e kishte influence. Por largimi i gjermanve dhe pabesia e aleateve, i dhane mundesi komunbisteve te forcohen dhe te marrin pushtein ne dore me forcen e armeve dhe te terrorit ndaj popullit. Partia komunistet shqiptare, u orvat te afroje Muharremin me premtime e mashtrime te tjera, por ai nuk mund te pranonte te lidhej me komuniste qe ishin shitur tek Jugosllavia e Bashkimi Sovjetik. Keshtu ai nis edhe lufta kunder forcave komuniste qe e quenin veten partizane. Gjermnet faktikisht nuk kishin asnje pretendim per te mbajtur ShqiperineShqipërine te pushtuar, sepse po riktheheshin ne Gjermani, sespe ata po e humbisnin luften. Theksojme se Gjermanet e shpallen ShqiperineShqipërine, te lire, te pavarur e neutrale, dhe aty ata ishin vetem kalmintare. Komunistet perfituan nga kjo situate per t'i ngacmuar gjermanet duke e shkatuar keshtu hakmarrjen e tyre mbi popullin e pafajshem. Duke e njohur karakterin e vendosur burreror te Muharremit,komunistet deshen ta eliminojne duke i bere atentat dhe leshuan kunder tij brigaden e peste te Shefqet Peçit. Kjo e detyroi Muharremin me dale ne mal me nje grup besnikesh. Ai u bashkua me forcat e Bazit Canes dhe te Preng Pervizit dhe te Ballit Kombetar, si dhe me misonin anglez, ne Skuraj te Kurbinit, ku do te oragnizohej fronti antikomunist. Ne Shator u mbajt mbledhja ne fshatin Bulger per marreveshje, ku moren pjese kreret kryesor nacionaliste : Mitat Frasher, Gjon Markagjoni, Muharrem Bajraktari, Fiqri Dine, Preng Pervizi,Ali Kelçyra, Hysni Dema etj., dhe koloneli Meklin i misonit anglez. Mbledhja u prish pa aaritur asnj perfundim dhe kreret u shperndane, Muharremi u kthye ne Lume, ku vazhdoi te qendroje ne mal. Anglezet u larguan duke i lene nacionalistet ne balte. Edhe Abaz Kupi iku me barke. Muharrem Bajraktari e koleget e miqt e ti, si dhe Mark Gjomarkaj, e dsa krere te tjeter, si Llesh Marashi, Nik Sokoli, Cen Elezi, Abaz Ermeni, e te tjere, u strehuan ne krahina e tyre, me shprese se Aleatet do te nderhynin, ku ne te kunderten nuk bene asgje. Nacionalistet shqiptare e ndjene veten te tradhetuar.