Diomedi: Dallime mes rishikimesh

[[FiguraSkeda:Diomedes Glyptothek Munich 304 n1.jpg|thumb|250px|]]

Para së gjithash e njohim nga lufta e Trojës, në të cilën u dallua si njëri prej luftëtarëve akeas më trima, më të fortë dhe më të suksesshëm. Kurrë nuk paraqitej si frikacak e as që është tërhequr nga beteja. Nuk u frikësohej as magjive e zotërave dhe ka besuar në mënyrë të vendasur në fundin ngadhënjimtar të luftës, Trim i njëjtë, si në fushëbetejë, është treguar edhe në kundërvënie me eprorët, ballë për ballë me Agamemnonin, kryekomandantin e ushtrisë akease, kur propozimet e tij nuk i ka konsideruar si të mira dhe të arsyeshme. Mirëpo, urdhrat i ka përfillur pa mëdyshje dhe vullnetarisht paraqitej për kryerjen e detyrave më të rënda. Ishte vërtet trim pa frikë dhe pa të meta dhe sipas normave tona, ndoshta, edhe më simpatiku prej të gjithë komandantëve akeas nën Trojë.

Luftën e vet të parë e përjetoi që në kohën e të ashtuquajturës ekspeditë e epigoneve kundër Tebës, në të cilën ka marrë pjesë me thirrjen e Adrastit, mbretit të Argut për ta marrë gjakun e babait të vet, i cili vritet në luftën fatkeqe "të shtatët kundër Tebës". Nën Trojë e ka sjellë njërën prej ushtrive më të fuqishme, marina e tij numëronte tetëdhjetë anije dhe me numër e tejkaloi vetëm marina e kryekomandantit Agamemnon, e cila përbëhej prej njëqind anijesh dhe e Nestorit, mbretit të Pilosit i cili ka sjellë nëntëdhjetë sosh.

Veprave trimërore të Diomedit Homeri ia ka kushtuar tërë këngën V të Iliadës. Mirëpo, emrin dhe sukseset e tij i përmend edhe në shumë vende të tjera. Në dyluftime të pavarura Diomedi i vret dhjetë luftëtarë të dalluar trojanë, në mesin e tyre edhe Pandarin, aleatin trojan, i cili e shkeli marrëveshjen solemne të armëpushimit në mes akeasve dhe trojanëve në vitin e dhjetë të luftës. Nuk i ka munguar guximi për ta sulmuar edhe vetë Hektorin, kryekomandantin e ushtrive trojane, dhe Zeusi, zoti suprem, i cili e mbronte Hektorin, ka qenë i detyruar që ,me dritën e vetëtimës ta detyrojë që mos ta sulmojë më. Kur në fushëbetejë paraqitet Afrodita, hyjnesha e dashurisë, për ta shpëtuar Enenë, udhëheqësin e dardanëve, të cilin Diomedi më parë e kishte plagosur, nuk është hamendur për ta sulmuar me shigjetë dhe ta detyrojë të ikë. Mori guxim të sulmojë edhe vetë zotin e luftës, Aresin dhe ta plagosë me ndihmën e hyjneshës Athena, ashtu që Aresi nga dhembjet uluriti sa dhjetë mijë burra dhe iku nga fushëbeteja. Kur ushtria ekease qe e detyruar të tërhiqet për shkak të presionit të fuqishëm të trojanëve, në mënyrë të vetëmohueshme e mbronte zmbrapsjen e shokëve të vet me qëllim që t'ua mundësojë rregullimin që të sulmojnë sërish.

[[Kategoria:mitologjiMitologji]]