Kimia organike: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 3:
Konponimet organike i karakterizojnë disa veti fizike dhe kimike që i dallojnë nga konponimet organike(tretshmerinë,pika e vlimit dhe e shkrirjes, djegëshmëria, struktura kimike, reaksionet kimike)etj.Konponimet organike i paraqesim me formulë molekulare, racionale te strukturës etj.
Në kiminë organike bëjnë pjesë: Komponimet organike të karbonit, Hidrokarburet, Komponimet organike me oksigen dhe azot (alkoolet) dhe komponimet organike me rëndësi jetsore.Kimia organike luan rol te rencishem per ekonimine,ne shoqori dhe ne jeten e perditshme.
 
muti i zi esht kak
 
== Komponimet organike të [[karbonit] ==
Rreshti 11:
Kimia organike si shkencë më vete është themeluar vonë, në gjysmën e parë të shek. XIX.
Kimistët para dyqind vjetësh substancat kimike i ndanin në dy grupe:
në substanca inorganike që fitoheshin nga bota jo e gjallë dhe organike që fitoheshin nga bota e gjallë. Kimisti suedez Bercelius për herë të parë në vitin 1806 e përmendi termin kimi organike. Sipas tij komponimet organike përbëhen nga po ato elemente , që përbëjnë komponimet inogranike, mirëpo komponimet organike përfitohen vetëm nga organizmat e gjallë. Kjo u quajt ndryshe "teoria vitaliste" (vis-vitalis. Por këtyre mendimeve u dha fund shkenctari gjerman Friedrich Wöhler ku thot qe ai mund ta fitoi uren nga cianati i amoniumit(NH4OCN (aq) -nxehje-> CO(NH2)2(aq)). Tani numri i komponimeve organike të sintetizuara është shume më i madh (mbi 20 milion sosh). Viti 18281829 merret si bazë e fillimit të kimisë organike si shkencë. Termi kimi organike përdoret sot e atë ditë dhe ka të bëjë jo vetëm me komponimet organike por edhe me ato komponime inorganike që mund të kthehen në organike me sintetizim në laborator.
 
{{kimi-cung}}