[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Rreshti 14:
== Ngjarje ==
 
 
 
*[[1883]]-1887 Daljen e organit mujor “Fiamuri i Arbërit” që filloi të botohej në [[Kalabri]], në të folmen e arbëreshëve të Kalabrisë dhe italisht, nën drejtimin e [[Jeronim de Rada|Jeronim de Radës]]?.
*[[1884]]-1885 Revista mujore ''Drita'' dhe me më vonë “Dituria”. Kjo reviste botohej në [[Stamboll]] me nismën e [[Sami Frashërit]] dhe [[Naim Frashërit]].
*[[1888]] “Shqiptari” ([[Bukuresht]], 1888-1903), nën drejtimin e [[Nikolla Naço|Nikolla Naços].
*[[1897]] “Shqipëria” ([[Bukuresht]], 1897-1898), nën drejtimin e [[Visar Dodani|Visar Dodanit]] dhe [[Jorgji Meksi|Jorgji Meksit], si organ i shoqërisë “Dituria”;
*[[1897]] “Albania” ([[Bruksel]] e më vonë në [[Londër]], 1897-1909), nga [[Faik Konica]].
*[[1897]] "Kalendari kombiar” ([[Sofje]], 1897-1915), që botohej si organ i shoqërisë “Dëshirë”, në fillim nën drejtimin e [[Kristo Luarasi|Kristo Luarasit]] e [[Kosta J. Trebicka|Kosta J. Trebickës]] dhe më pastaj të [[Mithat Frashëri|Mithat Frashërit]] (Lumo Skëndos).
 
 
Line 30 ⟶ 38:
Sport
Ekskluzive
Opinione
 
 
 
 
 
 
 
u rrethua nga turma, që e ndiqte me synime të errëta. Vrasësi hyri në banesën e mjekut z.Dukidhis, ku dhe ju dorëzua rojës së policisë. Por nuk mundi t’i ik egërsimit të turmës. Kalimtarët që e ndoqën dhe banuesit fqinjë të çdo moshe, shtrese, pa ditur identitetin e tij dhe as motivet e vrasjes, të indinjuar ndaj egërsisë që tregoi vrasësi ndaj viktimës, sa panë të vije skuadra e policisë, u turrën dhe ata duke thirrur: - Shqyeni, shqyeni, vrasësin. Ndërsa polici më kot përpiqej të shpëtonte atentatorin, turmat u turrën ndaj tij dhe nisën ta grushtojnë, duke i shkaktuar mavijosje në pjesë të ndryshme të trupit. Do ta kishin çarë përgjysmë vërtet, nëse nuk do ia mbërrinte të hynte në një tjetër shtëpi, në rrugën ’’Paleon Patron’’, ku u strehua nga i zoti i shtëpisë, i cili nxitoi tu mbyllte derën e jashtme turmave të zemëruara.
Pas pak mbërriti sekretari i policisë, nëntogeri z.Zografo, dhe vrasësin e transferuan me motoçikletë në Seksionin e tretë të policisë. Hasan Prishtina, i mposhtur nga plagët, u dërgua ndërkohë në Spitalin Popullor, ku trupit të tij iu bë autopsia.
Në orën 2.50 minuta pas dite oficeri Sotiriu nisi hetimet me përkthyes, pyeti vrasësin nëse e njeh gjuhën greke, ai u përgjigj se njeh gjuhën shqipe, frënge dhe gjuhën turke.
Vrasësi nënvizoi se akti i tij u dedikohet motiveve politike. Ndërkaq pretendoi se ish-kryeministri i atdheut të tij ishte komit dhe bashkëpunonte me komitetin bullgaro-maqedonas me qëllim që të vrisnin mbretin e Shqipërisë Ahmet Zogun. Planet, thotë atentatori, m’i tregoi Hasan Prishtina përpara pesëmbëdhjetë ditëve, kur po vinim prej Vjene (Austri) dhe më bënte presion që të bëhesha unë kryetar i bandës komite dhe të shkoja në Tiranë ku të vrisja mbretin Ahmet Zogun.
Prishtina, vijon vrasësi, më premtoi shpërblim mujor dhe një shpërblim dhuratë mbas aktit të vrasjes, por unë i kundërshtova këto propozime të tij, sepse jam pro regjimit te mbretit Ahmet Zogu dhe nuk dëshiroja të bëhem vegël e Hasan Prishtinës, të cilin në Shqipëri e quajnë tradhtar.
Ibrahim Çelo jetonte në Nikea të Francës dhe ishte tregëtar frutash, ishte i martuar me një spanjolle, me të cilën kishte dhe fëmijë. Atje u njoh përpara disa vitesh me Hasan Prishtinën, që ish shpërngulur në Nikea për hir të çlodhjes dhe kishin lidhur marrëdhënie familjare. Gjatë njohjes midis tyre Hasan Prishtina i kish treguar për rininë, vështirësitë që kishte kaluar pas largimit nga Shqipëria në Turqi dhe Bullgari. Në Turqi pat gjetur miq të vjetër dhe bashkëluftëtarë kundër xhonturqve. Morri pjesë në një shoqatë të fshehtë me bashkatdhetarët e vet për çështjen shqiptare”. (INA)
 
== Shpikje, zbulime, zhvillime ==