Emocioni: Dallime mes rishikimesh

 

 

 

'''Teoria James-Lange''' shtjellon se njeriu ndjen trishtimin për shkak se është duke qarë. Trupat tanë reagojnë automatikisht ndaj disa ngacmuesve mjedisorë dhe ne bëhemi të vetdijshëm se këto reagime formojnë një emocion caktuar, të cilin më pas e ndjejmë. [[William James]] më [[1884]] dhe [[Carl Lange]] më [[1885]] duke punuar secili më vete arritën në përfundimin e ngjashëm sipas së cilës [[Sjellje|sjellja]] i paraprin emocionit. Në qoftë se ndërgjegjësimi për një emocion të caktuar është i njëjtë me ndërgjegjsimin për një gjendje fizike të trupit, atëherë mund të thuhet se për një emocion ekzistojnë gjëndje fiziologjike të ndryshme dhe krejt të përcaktuara.

'''Teoria e eksitim-kognicionit e Schachter-Singer''' pohon se kur përjetojmë emocion, para së gjithash, ne jemi të eksituar fiziologjikisht. Më pas kërkojmë një shpjegim mjedisor për eksitimin që kemi. Ne e interpretojmë kognitivisht situatën dhe e emërtojmë eksitimin si emocion përkatës.

 

 

“Gjersa të ketë emocione nuk mund të ketë as edhe botë të përsosur.” – Eduard V. Eckardt

 

 

<references/>