[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Hatake (diskuto | kontribute)
No edit summary
Hatake (diskuto | kontribute)
No edit summary
Rreshti 22:
Bahriu lindi në [[1888]] në [[Gjirokastër]], i biri i Iljaz Omarit dhe Rehos<ref name="shk">Koli Sh., Rrëfimi në gjyq i Bahri Omarit për takimet ilegale me Enver Hoxhën.</ref>. U shkollua në vendlindje dhe më tej në Shkollën Civile e Administratës Mbretërore "Mülkiye-i-Sehahané" në Stamboll për Shkenca Politike-Administrative<ref>Merlika E., "Mustafa Kruja në historinë shqiptare", OMSCA-1.</ref>. Në moshën 25 vjeçare u emërua prefekt i [[Himara|Himarës]]. Luftoi kundër ushtrisë greke gjatë pushtimit grek të Shqipërisë gjatë [[Lufta e Parë Botërore|Luftës së Parë Botërore]].
 
Në vitin 1914 Omari shkoi në [[Shtetet e Bashkuara të Amerikës|ShBA]], ku ai u bë drejtor i gazetës ''[[Dielli]]'' të shoqatës pan-shqiptare Vatra. Në 1919 ai u kthye në Shqipëri dhe mori pjesë dy herë në zgjedhjet parlamentare, në 1921 dhe 1923, duke përfaqësuar partinë e [[Myfit Libohova|Myfit bej Libohovës]]. Në vitin 1924, gjatë qeverisë së [[Fan Noli]]t, ai u zgjodh sekretar i përgjithshëm i Partisë Demokratike Kombëtare dhe kryeredaktor i organit të saj, ''Shekulli''.
 
Pas rrëzimit të qeverisë së Nolit nga [[Ahmet Zogu]] në vitin 1924, Omari lëvizë nepër Europë gjatë kohës u formua dhe "Bashkimi Kombëtar" ku aderoi.<ref name="shk"/> Në Bari u ngulit ku ai qëndroi deri më 1939. Këtë vit ai u kthye në Tiranë, i survejuar nga italianët.<ref name="ER">Vandeleur R., "Albanian treason trials - (known as war criminal trials): March-April 1945".</ref> Bahri Omari ishte kunati i [[Enver Hoxha|Enver Hoxhës]], diktatorit të ardhshëm komunist të Shqipërisë. Ndërhyri ndër miqtë e mbetur në Shqipëri për t'i siguruar bursë studimi kunatit në Toulouse, [[Franca|Francë]].<ref>Kaloçi D., Rrëfimi i ish-zv.ministrit Nexhmi Ballka, Gazeta shqiptare</ref> Në 1942 ai u bë anëtar i organizatës [[Balli Kombëtar]]. Enver Hoxha strehohej shpesh në shtëpinë e tij në Tiranë që ia kishte marrë me qera [[Qazim Mulleti]]t, i cili e paralajmëronte Bahriun. E ndihmoi shumë Enver Hoxhën ekonomikisht gjatë kesaj periudhe ashtu siç e kishte ndihmuar edhe më parë gjatë studimeve të tija të paplota në perëndim.Gjatë pushtimit të Shqipërisë nga Gjermania naziste ai u bë Ministër i Punëve të Jashtme në qeverinë e [[Rexhep Mitrovica|Rexhep Mitrovicës]] 5 nëntor 1943-16 qershor 1944. Për këtë pozicion që ai mbajti u burgos. Gjatë burgut luante shah, siç kishte bërë edhe gjatë emigracionit sipas [[Kol Tromara|Kol Tromarës]] - mik i ngushtë i tij qyshë nga kohët e emigracionit anti-zogist.<ref>Kaloçi D., "Burgu i Tiranës: Ja misteret e tij në vitin 1945: Dëshmia e Xhemal Alihmehmetit", Gazeta shqiptare. - p. 1848, 19 prill, 2001, p. 12 - 13</ref> në vitin 1945 ai u arrestua dhe u dënua me vdekje nga [[Gjyqi special (1944-1945)|Gjyqi Special]].<ref name="ER"/> Prokuror i çështjes ishte [[Bedri Spahiu]], ndërsa kryetar i Trupit gjykues zëvendëskryeministri, gjeneral-lejtënant [[Koçi Xoxe]], një njeri me shkollim fillore, me profesion teneqexhi, ashtu si edhe prokurori Spahiu: një ish-toger i degraduar dhe i çmobilizuar i Ushtrisë Mbretërore që në vitin 1935, pa kurrfarë formimi juridik dhe njohje të ligjeve. Gjyqi u zhvillua në kinema "Kosova" (sot "Teatri Kombëtar"), ndërsa mijëra vetë e ndiqnin atë nëpër rrugë nga altoparlantët që qenë vendosur kudo në Tiranë. Vendimi u dha më 13 prill 1945, ora 10.00.<ref>[[Blendi Fevziu|Fevziu B.]], "Enver Hoxha", UET Press Tiranë 2011.</ref> U ekzekutua ditën e nesërme në një hendek tek Kodra e Priftit në Tiranë.<ref name="ER"/> Para pushkatimit u thirri shokëve: