|
'''Qeliza prokariote''' është karakteristike për bakteret dhe cianobakteret, gjallesa këto me moshë evolutive tre miliard vjet. Materialin gjenetik e kanë të vendosur në qendër të qelizës që quhet nukleoid, dhe nuk është i rrethuar nga membrana. Qelizat prokariote rrethohen nga muri qelizor që nuk përmban celulozë.
une qe po ju shkruaj jam rei piringu dhe shoku im argir medolli.ne do tju tregojme ca adresa me te qira.ato jane:
== Fara dhe bima ==
lube tube,xnxx etj.neve jemi pe bilishti.kush do te qiet me rei piringun 2000lek 2ore.te telefonoje ne:0698702453. tta dini qe une dhe shoku im i biem shume mire me dore dhe e hedhim shume mire spermen.gjithashtu kari jone eshte shume i mire per tu marre me goje.mund te telefonoje edhe ndonje mashkull sepse se kemi problem.sepse neve ja kemi dendur karin edhe njeri tjetrit.jemi qire nje dite te dy 6 ore resht dhe jemi kenaqur shume.gjithashtu kemi qire nje dite edhe megi mazelliun me ema canen.ato te dyja kishun nje pith shume te mire.REI PIRINGU:OH SA DUA QE TE QIEM ME NJE MASHKULL TANI.UNE JAM QIRE EDHE ME BABIN TIM EDI PIRINGUN.AI MA KA DENDUR SHUME DHE ME KA HEDHUR SHUME SPERME.UNE I KAM MARRE SHUME GOJORE KARIT TE TIJ TE MADH DHE ME XHUNGA.
=== Fara ===
Pjesa më e madhe e bimëve që jetojnë aktualisht në tokë zhvillohen duke u nisur nga një strukturë e veçantë që quhet farë. Ajo lind nga një vezore ku ndodhet qeliza vezë e cila pasi fekondohet i jep jetë zigotes. Nga kjo zhvillohet embrioni i cili shoqërohet nga shumë lëndë rezervë. Embrioni nuk jep menjëherë një bimë të rritur, por kur arrin një moment të caktuar pjekurie e ndalon zhvillimin së bashku me lëndët rezervë, dehidratohet pothuajse plotësisht dhe bie në një gjendje qetësie. Kjo gjendje mund të zgjasë një ose dy stinë, derisa kushtet e mjedisit të jenë të përshtatshme që embrioni të rritet dhe të formojë një bimë të rritur. Që kjo të ndodhë embrioni ka nevojë për lëndë organike të cilën nuk e prodhon dot vetë sepse nuk kryen fotosintezë : është bima nënë, autotrofe, që e furnizon me ushqime të cilat mblidhen në farë dhe shërbejnë për zhvillimin e embrionit derisa të kthehet në bimë që kryen fotosintezë. Pra fara është një embrion me një sasi të madhe lëndësh rezervë, që vendosen në një ind parenkimatik që merr emrin endospermë dytësore ose albumine, e mbledhur kjo me një mbulesë mbrojtëse. Në shumë raste rezervat transferohen tek kotiledonet, gjethëzat embrionale, të cilat marrin një formë të fryrë. Avantazhi i bimëve me farë ndaj atyre pa farë është që zigota pasi formohet nuk jep menjëherë një bimë të rritur, por embrioni mund të presë kushtet e përshtatshme për të zhvilluar një bimë të re. Meqë bimët durojnë në mënyrë pasive të gjithë kushtet e mjedisit, me të vetmen mundësi mbrojtëse aktivitetin e tyre metabolik, fara përfaqëson një hap të madh evolutiv. Në fakt ajo ka një funksion të dyfishtë : të përhapë specien dhe ta bëjë atë të mbijetojë.
=== Lëndët rezervë të farës ===
Ekzistojnë bimë që prodhojnë një numër të madh farash të vogla, me pak lëndë rezervë, të tjera prodhojnë pak fara shumë te mëdha me shumë lëndë rezervë. Këto janë strategji të përshtatura nga bima ; në rastin e parë shumë fara sjellin mundësinë e krijimit të shumë bimëzave, por varfëria në lëndë rezervë i jep pak autonomi embrionit prandaj bimëza duhet të bëhet autonome në një kohë të shkurtër. Në rastin e dytë bimëzat e formuara janë të pakta, por lënda e bollshme rezervë i lejon atyre të arrijnë një zhvillim të caktuar përpara se të bëhen autonome. Lëndët rezervë të bimës janë kryesisht '''glucide''', [[lipidet|lipide]] dhe [[proteina]]. Përveç këtyre embrioni ka nevojë edhe për një sasi të vogël jonesh organike të cilat nuk mund ti thithë nga terreni sepse nuk ka aparat përthithës. Në farë pra gjenden molekula organike që përmbajnë [[fosfor]], [[squfur]], etj. të nevojshme për rritjen.
=== Mbirja e farës ===
Kur kushtet bëhen të përshtatshme fara mbin dhe formon bimëzën. Këto kushte janë kryesisht : sasi e tepërt [[uji]], temperaturë e përshtatshme dhe sasi e mjaftueshme oksigjeni. Kur këto kushte plotësohen, fara mbin. Në një kohë të shkurtër vihen re disa ndodhi. E para është përthithja e [[uji]]t që manifestohet me një rritje të dukshme të vëllimit të farës. Ky fenomen është thjesht fizik dhe përbën një çlirim të madh energjie dhe është i pakthyeshëm. Ky çlirim energjie i lejon farat të çajnë çimentot e rrugëve, ose enët ku ndodhen kur ato nuk mbajnë dot vëllimin e tyre pas thithjes së [[uji]]t. Thithja e [[uji]]t çon dhe në aktivizimin e disa enzimeve të pranishme në embrion. Këto enzime shpërbëjnë rezervat për të përfituar molekula të vogla të përshtatshme për tu transportuar nëpër embrion. Fazat e tjera vardojnë nga lloji i bimës.
== Zhvillimi i embrionit dhe formimi i bimës ==
| 