[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q1601651 (translate me)
v Bot: Automated text replacement (-Janar +janar & -Shkurt +shkurt & -Mars +mars & -Prill +prill & -Maj +maj & -Qershor +qershor & -Korrik +korrik & -Gusht +gusht & -Shtator +shtator & -Tetor +tetor & -Nëntor +nëntor & -Dhjetor +dhjetor)
Rreshti 2:
'''Hekuran Isai''' lindi në [[Peqini|Peqin]] të [[Rrethi i Elbasanit|rrethit të Elbasanit]] më [[7 maj]] [[1933]] - [[26 mars]] [[2008]] dhe ishte një nga udhëheqësit e Partisë dhe të shtetit, anëtar i Byrosë Politike të K.Q të P.P.Sh (1975), ministër i Punëve të Brendëshme (1982).
 
Anëtar i P.P.Sh më 1957. Nga 1957 deri 1960 kreu studimet e larta për naftë në ish Bashkimin Sovjetik. Kreu Shkollën e Lartë të Partisë “V.I.Lenin“ (1967). Gjatë këtyre viteve ka kryer edhe kursin e lartë për Ekonomi Politike. Është ngarkuar me detyra të rëndësishme e me përgjegjësi partie e shtetërore: sekretar i parë i K.P të rrethit të Librazhdit dhe të Dibrës (1970, 1975). Kandidat i K.Q të P.P.Sh në Kongresin V (1966) dhe anëtar i K.Q të P.P.Sh në Kongresin VI (1971), sekretar i K.Q të P.P.Sh (1975-1982). Deputet në Kuvendin Popullor që nga legjislatura e pestë (1962). Në vitin 1982 u emërua Minister i Punëve të Brendeshme. Modernizoi curriculat e shkollës së lartë të Policise dhe ish Sigurimit, duke futur ne to 70 perqind të lëndeve të fakultetit juridik. Falë angazhimit të tij personal u ngrit edhe kompleksi i pishinave dhe fushave të futbollit, i quajtur kompleksi Dinamo. Besnik i idealeve qe besonte si dhe i Enver Hoxhes, në sjelljen e tij arriti të krijonte nje profil me njerezor se të gjithe paraardhesit e tij, ish ministra të brendshem të diktatures. Dicka të tille e ka evidentuar ndër tv tjere, publikisht edhe shkrimtari Ismail Kadare. Pas nje shkeputjeje prej 1 viti e gjysem, ne Korrikkorrik 1990, pas ngjarjeve te ambasadave, Ramiz Alia i kerkon te rikthehet perseri si Ministër i Brendshëm. Personazh kundërthënës, ndonëse në krye të forcave të policise, se ciles iu desh të ndeshej me demonstruesit që kerkonin ndryshimin e sistemit komunist, në Dhjetordhjetor te 1990 arriti të menazhonte pa krijuar gjakderdhje situata teper delikate për vendin dhe shtresat e shoqerisë tejet antagoniste për kohën. Në gjyqin e ashtuquajtur te ish bllokmeneve, deklaroi nder të tjera se "... komunizmi ne Shqipëri u permbys me dy gishtat lart dhe me nga nje shkop gome ne prapanice...". Pike kyce në karrieren e tij është pikerisht fundi i saj dhe kjo lidhet me daten 20 Shkurtshkurt 1991, dita kur mijëra demonstrues në Tiranë, Durrës dhe Korcë, rrëzuan monumentin e Enver Hoxhes. Hekuran Isait i atribuohet pikërisht qendrimi i policise dhe trupave speciale per të mos hapur zjarr mbi demonstuesit. Për këtë qendrim u akuzua ashper nga forcat nostalgjike dhe oficeret konservatore te Ministrise se Brendshme, te cilet nje dite me pas thirren Ramiz Aline per te dhene shpjegime. Ky i fundit u shfajesua, duke u thene se "une kam dhene urdher qe monumenti i Enver Hoxhes te mbrohej me gjak, por ministri juaj nuk e zbatoi urdherin tim". Hekuran Isai e pranoi kete akuze te Ramiz Alise, duke shpjeguar se "po te kisha lejuar gjakderdhjen ne Tirane, e njejta gje do te kish ndodhur edhe ne Durres edhe ne Korce dhe per pasoje sot me 21 Shkurtshkurt, Shqipëria do te kishte shkuar e gjitha ne varreza". Pas kesaj vijoi edhe shkarkimi i tij nga posti i Ministrit te Brendshem. Ai u gjykua bashke me bllokmenet e tjere ne te famshmin gjyqin e kafeve. Vitet e fundit i kaloi ne ambjentet shoqerore ne nje klub ish oficeresh, diku prane godines se Parlamentit Shqiptar, ku kalonte diten mes shokeve, i kerkuar gjithaq shume edhe nga gazetaret, te cilet e kujtojne vecanerisht per batutat dhe humorin e spikatur, me te cilin nuk kursente as veten. Ish i bugosuri politik dhe ish Kryetari i Parlamentit, Pjeter Arbnori, e ka falenderuar publikisht per mundesimin e botimit te librit "Rajhu i Trete", perkthyer nga Arbnori ne kohen qe ka qene ne burg. Per kete i eshte referuar faktit se Isai ia kishte derguar perkthimin ne shtepi, diku nga viti 2003, pra ne kohen qe Arbnori nuk e gezonte me poziten e larte shteterore, as edhe statusin e deputetit. Faktikisht ky gjest është komentuar nga miqtë e tij si simbolikë e shprehjes së ndjesës karshi asaj shtrese që perfaqësonte z. Arbnori, pavarësisht se ky i fundit ish dënuar shumë e shumë vite para se Isai të ngrihej në rangjet e larta te shtetit totalitar.Isai ka shkruar dhe dhene intervista kohe pas kohe ne shtypin shqiptar, duke hedhur drite mbi fakte te ndryshme te periudhes komuniste dhe jo vetem, por gjithesesi, me gazetaret shprehej se i permbahej parimit se "informacionet e siguruara per shkak te detyres merren me vete ne varr...". Megjithate, thuhet se ka qene natyre shume sistematike dhe ka lene materiale te shumta te shkruara, te cilat nuk dihet nese dikur mund te shohin driten e botimit.
{{poli-cung}}