Bregu i Fildishtë: Dallime mes rishikimesh

Marrëdhëniet e mira të ngushta me Francën që nga pavarësia 1960, zhvillimi i mirë i prodhimit të Kakaos për eksport si dhe qeverisja e mirë e investimeve kanë bërë që Bregu i fildishtë të dalë si vendi më i përparuar i Afrikës tropikale. Mirëpo dhe këto zhvillime nuk e kanë shpëtuar atë nga rrëmujat e trazirat. Më 25 dhjetor 1999 për të parën herë në historinë e këtij vendi, një grup ushtarakësh rrëzojë qeverinë e deri atëhershme të udhëhequr nga presidenti Henri Konan Bedie. Udhëheqës i "Junta"-së Robert Gbagbo mbajti më vonë (2000) zgjedhjet e lira, mirëpo këto zgjedhje u përcollën me përjashtimin e udhëheqësit prominent të opozitës Alassane Ouattara. Kështu Gbagbo deklaroi vetën si fitues i këtyre zgjedhjeve të para përgatitura me fesat e zhurmë. Protestat që pasuan e forcuan Guei-në dhe e sollën Laurent Gbagbo-në në fuqi. Ushtarakët disident startuar në shtatorë të 2002 një puç të dështuar. Forcat e armatosura të rebelëve vunë nën kontroll gjysmën veriore të vendit dhe në janarJanar të 2003 granatuan pozitat e ministrisë së qeverisë nën mbikëqyrjen e Marrëveshjes së Paqes të quajtur Linas-Marcoussis. Presidenti Gbagbo dhe rebelet filluan të punojnë për një marrëveshje që i solli në një pat pozicion po që nxiti luftës qytetare kështu që reformat për tokë dhe ato agrare mbeten të pa zgjidhura. Tani qeveria qendrore është duke provuar të shtroi kontrollin mbi pjesën veriore të vendit, mirëpo konflikti në mes të Gbagbo-së dhe udhëheqësve të rebelëve është duke u rritur. Me mijëra trupa ushtarake Franceze dhe të vendeve të Afrikës perëndimore janë futur në Bregun e Fildishtë për të mbështetur një zgjidhje që do të arrinte ç armatosjen dhe rehabilitimin e rebelëve. Presidenti Gbagbo dihet se mbështetë interesat e kapitalistëve francezë mirëpo qëllimet e rebelëve ende nuk dihen nëse janë karrieriste apo për të irën e popullit.