Ungjilli i Gjonit: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Rreshti 2:
[[Skeda:Shen_Gjoni_Ungjilltar.jpg|thumb|200px|Shën Gjoni Ungjilltar.]]
Autori i Ungjillit megjithëse e lë vetveten paksa në anonim, megjithatë, dy herë do të na sigurojë se ai vetë i pa me sy gjërat që parashtron (1,14; 19,35). Shpesh e thekson se është: >...nxënësi të cilin [[Jezusi|Jezusi]] e donte veçanërisht< (13,23; 19,26.27.35; 21,7.20.20). Kjo na bën të mendojmë se është Gjoni, njëri prej të Dymbëdhjetëve, biri i Zebedeut dhe i Salomes, vëllai i [[Jakobi_i_Vjetri|Jakobit]]. Edhe Tradicioni i Kishës që në fillim ia ka mbështetur atij autorësinë.
Edhe Ungjilli i katërt u shkrua në greqisht. U shkrua për të krishterët e [[Azia e Vogël|Azisë së Vogël]].
Shumica e specialistëve është e mendimit se u shkrua në [[Efesi|Efes]] v.95-100.
Gjuha e stili janë të veçantë e, bashkë me tri Letrat e Gjonit dhe [[Zbulesa|Zbulesën]], bën pjesë të veçantë në Besëlidhjen e Re.
Me hyrjen e përmendur: >Në fillim ishte Fjala...< që është si një 'praeludium' apo ouverture, në pak fjalë na e paraqet krejt përmbatjen e librit: Jezusi është Hyji që hyn në botë e në histori për të shëlbuar njerëzimin. Mbetemi të mrekulluar para Jezusit, Fjalës-Logos-it, vetja e të cilit tejkalon çdo person në historinë e njerëzimit. [[Biri i Hyjit]] - Hyj i amshueshëm, i bërë njëri, Krijues i gjithësisë, njerëzve u jep një jetë të re që vjen prej Hyjit.
Në vend të dytë Gjoni na parashtron konfliktin e njerëzve me Hyjin, [[Gjon Pagëzori|Gjoni-Pagëzuesi]], nuk është Mesia! [[Mesia|Mesia]], i Shuguruari, Krishti - është vetëm Jezuesi.
Shtjellon, pastaj se Jezuesi është më tepër se [[Moisiu|Moisiu]]. [[Besëlidhja e Vjetër|Besëlidhja e vjetër]] duhet t'ia lëshojë vendin Besëlidhjes së re, sepse Jezuesi nuk është vetëm një >I Dërguar< i Hyjit sado i madh e i veçantë, por është Biri i Hyjit, Hyj edhe ai vetë, i bërë njëri me anë të misterit të Mishërimit. Me anë të tij, Hyji vjen në mesin e njerëzve dhe hap e vendos rendin e mbinatyrshëm të hirit shenjtërues të humbur me anë të mëkatit të prindërve të parë.
Simbolika te Gjoni është shumë e theksuar. Ajo bazohet në librat biblikë të mëparshëm. Këndej Jezusi është: Dhëndër (3,29), Bari (10,11-14), Hardhi (15,1), Bukë (6,35), Dritë, Udhë, Jetë, Derë, Qengj, Tempull etj.▼
▲Simbolika te Gjoni është shumë e theksuar. Ajo bazohet në librat biblikë të mëparshëm. Këndej Jezusi është: Dhëndër (3,29), Bari (10,11-14), Hardhi (15,1), Bukë (6,35), Dritë, Udhë, Jetë, Derë, Qengj, Tempull etj.
Plani:▼
▲:Plani:
Hyrja (1,1-18)▼
::{|
I. [[Pashkët|Pashkët]] e para (1,19-3,21)▼
|-
| Hyrja
|-
3. Shpallja e misterit të Shpirtit (3,1-21)▼
|I. [[Pashkët]] e para ||||(1,19-3,21)
II. Udhëtimi në [[Samaria|Samari]] e në [[Galilea|Galile]] (3,22-4,54)▼
|-
III. Festa e dytë në Jeruzalem (5,1-47)▼
| 1. Java e parë |||| (1,19-2,12)
IV. Festa e Pashkëve - Buka e jetës (6,1-71)▼
|-
V. [[Festa e Tëbanave]] (7,1-10,21)▼
| 2. Festa e Pashkëve ||||(2,13-25)
VI. Festa e Kushtimit të Tempullit (10,22-11,54)▼
|-
VII. Pashkët e fundit - Lavdërimi i [[Biri i Njëriut|Birit të njëriut]] (11,55-19,42)▼
|-
2. [[Darka e fundit]] (13,1-17,26)▼
3. Mundimi e vdekja (18,1-19,42)▼
|-
VIII. Dita e [[Ringjallja|Ringjalljes]] (20,1-29)▼
|-
|-
|-
|-
|-
| 1. Para mundimeve ||||(11,55-12,50)
|-
|-
|-
|-
| Përfundimi ||||| (20,30-31)
|-
| Shtojcat |||| (21,1-25)
|}
|