Beteja e Modricës: Dallime mes rishikimesh

'''Beteja e Modricës''' (1452) u zhvillua ndërmjet [[Lidhjabesëlidhja e Lezhës|forcave shqiptare]] të drejtuara nga [[Gjergj Kastrioti (Skënderbeu)|Skënderbeu]] kundër [[Perandoria Osmane|forcave osmane]] të drejtuara nga [[Hamza Kastrioti]]. Skënderbeu mblodhi 14.000 burra <ref name="Noli100">Noli p. 100.</ref> dhe marshuan kundër ushtrisë Tahip Pashës. Skënderbeu e planifikoi që së pari të mposh Hamzën dhe pastaj të lëviz përreth Tahipit dhe të rrethojnë atë <ref name="Francione105"/>. Hamza kishte 10,000<ref name="Francione105">Francione p. 105.</ref>-12,000<ref name="Franco316">Franco p. 316.</ref> burra nën komandën e tij personale dhe ka qenë në kampin pranë kështjellës së re të Modricës. Skënderbeu nuk i dha Hamzës shumë kohë për të përgatitur dhe, më 21 korrik, ai sulmoi menjëherë. Sulmi i ashpër bëri punën e shkurtër për forcat osmane, duke rezultuar që ato ikin pothuajse menjëherë. Pjesa më e madhe e forcës ra në fushë dhe pjesa tjetër që u largua është ndjekur në mënyrë të pashmangshme <ref name="Franco316"/>.

Pas vdekjes së Muratit II në fronin osman hypi i biri i tij, [[Mehmeti i II|Mehmedi II]] ([[Fushata e parë e Mehmedi II-të në Shqipëri|fushata në vitet 1451-1481]]), i cili nuk do të vononte të dërgonte forcat e tij kundër viseve të lira shqiptare. Kështu, më 1452, një ushtri osmane prej 12 mijë vetash iu drejtua kështjellës së Modricës, në brigjet e Drinit të Zi, të cilën Skënderbeu sapo e kishte ngritur. Kur trupat osmane po i ngjiteshin kodrës për në kështjellën e Modricës, u sulmua n nga lart poshtë nga shqiptarët, dhe shumica u vranë e ranë robër së bashku me komandantin e tyre, Hamza Beun <ref>HISTORIA E POPULLIT SHQIPTAR, Epoka e Skënderbeut, Përpjekjet për çlirimin e viseve jugore. Fitorja e Ujit të Bardhë (1457) http://www.home.no/dukagjin/Skenderbeu%2001.html</ref>.