Por siç shkruan edhe Mandela më vonë në autobiografinë e tij, "momentet më të pashpresa janë rastin më i volitshëm për të ndërmarrë iniciativa të reja." Në këtë mënyrë nisën bisedimet e para me grupet e ndryshme, e madje edhe me vetë presidentin Botha. Kështu u arrit më të njihej nga afër frika e të bardhëve nga ndryshimet në pushtet, frika për marrjen nga marrja e pushtetit nga një shumicë aq e madhe, e panjohur dhe e frikshme zezake.Kjo ishte gjendja në vitin 1989, në kohën kur pas një ataku në zemër të Bothas, pushtetin e morri Frederik Vilhelm de Klerk. De Klerk nuk kishte ngurruar asnjëherë të shprehte vullnetin e tij për reforma rrënjësore. Në fjalimin e tij të njohur me rastin e hapjes së parlamentit më 2 shkurt 1990, de Klerk konstatoi dështimin e politikës së Aparteidit dhe paralajmëroi këto masa:
