Petraq Kote: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
No edit summary |
Kryeva korrektim letrar dhe gjuhesor
Jam vet autori
Petraq Kote |
||
Rreshti 4:
''' '''
'''Petraq '''Kote'''
'''Petraq '''Kote '''u lind në Sheq Marinas, Fier më 27. 02.
1959 nga prindërit Todi Kote dhe
Kalije Dumi. Të dy me shtetësi dhe kombësi shqiptare.
Arsimin tetëvjeçar e kreu në vendlindje 1966 - 1974. Në vitin 1974 – 1978 studioi në shkollën e mesme ushtarake “ Skënderbej “ Tiranë. Akademinë e Forcave Tokësore e përfundoi po në Tiranë në vitet 1979 – 1982, ku u diplomua për specialitetin “ Fizkulturë “. U diplomua (2006- 2010)
në Universitetin
“ Ismail Qemali “, Vlorë, në Fakultetin e Shkencave Humane, dega gjuhë – letërsi shqipe. 2012- 2014 studioi dhe fitoi Scence Master Degrees në gjuhë shqipe dhe
letërsi.
Aktualisht është kryeredaktor i gazetës letrare mujore “Fieri Profil“ dhe specialist për trashëgiminë kulturore në Muzeun
Historik, Fier.
Ka shkruar letërsi qysh në rininë e herëshme.
“ Është poet, publicist, eseist i shkëlqyer “, thotë prof. dr. Moikom Zeqo. Krijimtarinë e tij poetike e kanë vlerësuar kritikë, studiues
të shumtë brenda dhe jashtë vendit.
==== Ka botuar vëllimet poetike: ====
“Këngë e Marrë“ 1996 shtëpia botuese “Planet“ Fier, “Humbja“ 1998 shtëpia botuese “Darmisa“ Fier, “Ranë Këmbanat“ 1997 shtëpia botuese “Planet “ Fier, “Muza“ 1999 shtëpia botuese “Albapress“ Fier, “Këngë e Parrëfyer“ 2001 shtëpia botuese “ Darmisa “ Fier, “Këngët e Motmotit“ 2003 shtëpia botuese “Ymeraj“ Fier, “Mirë se erdhe Lamtumirë!...” shtëpia botuese “Globus. R“ Tiranë, “Portretin kam varur në muret e kohës” 2008 shtëpia botuese “Globus. R“ 2008. Ka botuar dy vëllime me tregime
“Ngjarje ndër Muzakë - 1“ 1999 shtëpia botuese “Albapress“ Fier. “Ngjarje ndër Muzakë – 2“ 2005 shtëpia botuese “Ombra GVG“ Tiranë. Publicistika më e shquar e tij është “Hija... e Kadaresë“, “Lasgushi dhe Kosova“, “ Një çast me Migjenin “, “ Kritika
Letrare Shqiptare dhe prof. Adriatik Kalluli “, “ Dasma e Kreshbardhës “, “ Diktatura Letrare shqiptare “, “ Poezi që gjëmon më parë se të vetëtijë “, “ juha shqipe dhe akademik Jani Thomai “ ,
Ali Asllani, poezia e tij e ndikimit të kapërcyer, studim. etj.
“ ...më kujton Kostandin Paustovskin në librin me tregime “ Ngjarje ndër Muzakë – 2 “, shkruan studiuesi
dhe përkthyesi i talentuar shqiptar, Perikli Jorgoni
“ ... Petraq Kote është poet i klasit të parë. Poet i dhimbjes kombëtare “, ka thënë prof. dr. Adriatik
Kallulli.
“ ..,atdheu lakuriq në një poezi pa stoli... të stilit avantgard “, ka shkruar prof. dr. Agim Vinca.
“ ... është nder por edhe privilegj të lexosh e shkruash për poezinë e Petraq Kotes... “, shkruan dr.
Faik Shkodra.
“ ...Petraq Kote po ngre një Apolloni letrare ilirike “, ka shkruar poeti, prozatori dhe publicisti, Ylli Xhaferri.
“ ... ai është dinjitet poetik... “, shkruan Xhevahir Spahiu.
“... fjala te poezia e P. Kotes edhe gjen vetveten “, shkruan prof. Valter Memisha
“... klasi i lartë ileksikut i derdhur në vargje e vendos atë, në çdo hapsirë lexonjëse elitare “, ka shkruar prof. Bardhosh Gaçe.
“... poezia e Petraq Kotes rrjedh me
Line 106 ⟶ 70:
Është përkthyer në
rumanisht nga revista “ Haemus “, 2009 nën titullin “ Trenul ce fuge de
për Atdheun, me rastin e 100 vjetorit të pavarësisë etj... është botuar në revistën letrare “ Illyria “, " Albpoem“, “Kuvendi“ në USA. 2008... etj.
== Poezi nga Petraq Kote ==
== Atdheu ==
…më thanë atdheu janë malet, fushat, pyjet, lumenjt, liqenet
por, oh!
Atdheu isha unë, gruaja, fara, shtatzanitë, lindjet që bëmë
- abortet nuk ishin atdhe!
…më thanë atdheu janë atdhetarët, trimat, heronjtë, mitet
Por, oh!
Atdheu isha unë, familja, shtëpia, gjaku, urat, jeta…
- vdekjet nuk ishin atdhe!
…më thanë atdheu është prona, pasuria, qejfi, orgjia, dehja
Por, oh!
Atdheu ishte lodhja, vuajtja, mundimi, sakrifica, këmbëndenjia
- e vjella nuk ishte atdhe!
…më thanë atdheu janë mallet, kujtimet, të dashurit, varret
Por oh!
Atdheu nuk është gjithmonë i bukur
…është e mundimshme të kesh, Atdhe!
Fier, 20 maj 2013
== E ardhmja ==
…jam i huaj sonte në qytetin tim
bredh me shiun e ardhur prej ikjeve kësaj nate të shpuar mendimesh
asnjë nga të dashurat që pata nuk më vjen tek dora
këmbët s’ më çojnë më në vendet ku pikturonim me buzë njëri tjetrin
shoh neonet dhe qesh drita krijon ylbere prej lotsh
kanë formën e kurorës së dhëndërrisë sime ia paskan vënë qytetit.
Ja një dritare u çel
u çel e përplas dhe një tjetër dhe një tjetër dhe një tjetër
janë katër gra që tinëz mbyllën drejtkëndëshat e hijeve të shtëpive të tyre
vrapojnë drejt meje.
…ato e kanë nga një njeri të huaj brenda vetes
përdor sytë e tyre buzët e tyre këmbët e tyre jo mendimet
dhe më çojnë gjithësecila në shtëpinë e vetë…
…ato i ngjajnë trishtimit
me të gjtha zgjedhjet e gabuara që bënë
rri rri dhe së brendshmi u shpërthejnë zhurma pa ide
ato nuk i kanë më sytë e tyre
kanë sytë e hijeve mbi ball.
Ecin dhe mbi vete ngrenë erën e qelbur të shikimeve
për të ardhmen flasin sikur për një çeshtje të rastësishme
…pastaj dëshirat më thërrasin të shtrij.
Një vajzë e re kalon gjithë thirrma të kuqe memece
ngrihem pakuptuar …por tek pasqyra me datën e martesës përposhtë, ngec
shoh…dhe godas me grusht fytyrën time të rinisë mbuluar nga pluhuri i burrërisë...
Koka ime një vend me vjeshtë
kthet andej …dhe… vajza s’ është
Line 180 ⟶ 170:
=== Shkëmbinjtë… ===
sonnet
=== …me drapërin e hënës i ther shkëmbinjtë e tu ===
dhe epitafin mbi varr jua shkruan me baltë
kur bari mbin mbi baltë mbijnë dhe kujtimet
shëmbllejnë malet e prerë edhe lisi i gjakut
ruhu mos bjer në gropën e akullt Shqipëri
varri sy prej balte do të ketë edhe gjëma
heshtjen e përjetshme goja dhe bunacë të zi.
Varri nuk do të bëhet kurrë statujë besimi
as tekst leximi për syt që ende nuk kanë ler
do të flas çdo varg për ty me gojë profiti
s’ do të kesh n’ at vdekje as perëndi as nder
Shqipëri s’e di!... ty do të vdesë balta
por shkëmbinjtë që vret në varr do të jenë ti!
Fier, 5 prill 2013
== Kluca e pendueme ==
Për Mitrovicën
<nowiki> </nowiki>…kambët këto dalta të gjurmëve t’ mia çekani i t’ ditunit pareshtun u qet
çdo ditë tek honi i fundit ku nata nana e andrrave rrkaj
…ato ndalen puthin Mitrovicën që rrin dergjun tue i kërku këtyne natave këtyne andrrave, Nishin
sytë e nanës dhe t’ Zotit mbi shpinë ma t’ thella gjurmët e saj i bajnë
darka murgeshë dëshirat e ndrydhuna kallxon
e në shtëpinë e t’ mundunit tek vorren për s’ fundi i nguc
zani i kronit të Alpeve Shqiptare vjen klithm’ e kullueme
e pres n’dy grushta mbyllun si kupa drejt qiellzës s’dëgjimit e tret…
...gjithmonë shkojmë tutje pa përtuar drejtë asaj ta themi kemi frikë
gëzimet i presim hidhërimet i mbajmë mend
të humbun çdo ditë humbjet s'i kuptojmë...
me kohën e njeri’t që tutet posht klucës s’ perndueme
klith klithma deri n’dek e Ibrit
deri n’ dekë t’ kufinit
Line 236 ⟶ 240:
== ...
...shkoj për në fatin tim të lindjes
dhjetra vjet në çantën e shpinës
me pluhur, me re, me mjegull shqisash veshur
dikush ma fsheh parjen!...
për fat të keqë edhe vuajtjen pse miqtë i kam të zgjuar, armiqtë budallenj!
Kur të arrij fshatin do ta shkund veshjen, por, po e gjeta gjallë të dashurën
se kujt tjetër ti shfaqem, pa këto re,pa këtë pluhur, pa këto mjegulla shqisash, pastër?!
Oh, nuk mund ta kapërcej, poshtë pragut të fshatit, kështjellën ku dikur i mbrohesha armiqve të zgjuar
paskan vënë
patjetër poshtë kështjellës varrin e dashurisë sime!
Një korb po më thotë se ka vdekur dhe varri
mirë s’e kuptoj!
Kthehem...i kthyer mbrapsht si xhaketë e vjetër tek rrobaqepësi qorr...
Sheqmarinas, tetor 2003
== ...vdekje artistike ==
I ulur në shkallën e parë të amfiteatrit “ Botë “,
Shoh tragjeditë e fundit të saj,
pa Shekspir, pa Eskil...
Ulen lotët e parë, gjaqet e parë, shikimet e fundit
...e në mua amfiteatri vdes.
======<nowiki/>======
=== <br>
...ti erdhe përgjysmë ===
...ti erdhe tek unë në gjysmë të jetës
gjysma tjetër të patë mbetur diku
siç vjen gjysm’e gjelit nga rpërralla e vjetër
siç del sirena nga deti blu.
Ti erdhe tek unë me gjysmë mendje
në gjysmë shtrati u shtrive ti
gjysmën e trupit më fale mua
gjysmën tjetër se kujt s’e di!
Ti erdhe tek unë me dëshirën e plotë
në ardhjen përgjysmë s’ishe veç ti
dhe kështu pra ndodhi gjysmë ndodhia
o vashë- sirenë, gjysmë dashuri!...
Fier, gusht 1998
== Lirika Vjeshte ==
Cikël poetik (2010)
Papritur
Line 353 ⟶ 343:
***
=== Balada e vjeshtës… ===
<nowiki> </nowiki>Ah kjo vjeshtë!…
Vjet më mori fjalët që të thosha ty
Line 395 ⟶ 384:
***
=== Toka e nderit të mjaftueshëm ===
Varreza e ambicieve të mia
është në tokën e nderit të mjaftueshëm
ku njerëzit e kanë jetën dashuri…
Tiranë, vjeshtë 2010
Line 405 ⟶ 396:
***
=== Mua s’ka kush më kthehet përveç mendjes… ===
E ç’të besoj tek ikjet!
Line 453 ⟶ 443:
***
=== Të gjitha ditët e mia tani janë pritje ===
Të dy lindëm nën tavanin e fshatit SheqMarinas
Line 472 ⟶ 461:
dhe qaja.
Të dashurova atë ditë që kishte humbur një hero në fshatin tonë
për të cilin vajtonte nën pullazin e shtëpisë sime ai zogu që kape ti ditën e lindjes,
fëmija e komshiut me sy myzeqeje më thoshte
se ai zog nuk qan se humbi heroi qan se të iku ty e dashura…
...të gjitha ditët e mia tani janë pritje.
Fier, vjeshtë 2010
Line 493 ⟶ 476:
***
=== … nën lëkurën e dritës ===
Mi more të gjitha ç’ndjeja për ty
Line 550 ⟶ 532:
***
=== Pemëza e virgjërisë ===
Po unë përse e zhvesh me sy atë vajzë
Line 579 ⟶ 560:
***
=== <br>
Ti do të vish ===
Ti do të vish
Line 588 ⟶ 569:
tek pema me gjethe nderi e pritjes!
Era pushoj,
nuk po e përkund pemën si lamtumirat e dikurshme me dorë.
Line 612 ⟶ 593:
***
=== Gozhdën e tradhëtisë e mbaj në dorë për bastun ===
Erdhi mëngjesi dhe shkoi në ditën e largët me kujtime,
Line 644 ⟶ 625:
Gozhdën e tradhëtisë e mbaj në dorë për bastun.
ato mbetën tek vizita ime e pamundur në pranverë.
Line 652 ⟶ 633:
***
=== Ka një re, motër, nëna ime ===
...ia kushtoj tezes sime V. Dumi Filka
Ka një re, motër, nëna ime.
Line 696 ⟶ 676:
***
=== <br>
<nowiki> </nowiki>Por ti në gjumë përse e pret lirinë… ===
Gjithmonë shkoja i fundit tek zhgënjimet
Line 724 ⟶ 703:
***
=== <br>
Përse më kërkon tek gjurmët
Line 749 ⟶ 728:
=== Skenë ===
Më tregon fytyrën ky pellg sa Shqipëria Natyrale
Line 798 ⟶ 776:
***
=== Unë të kam puthur gjithmonë ===
Ti ike nuk besoje se do të puthja edhe të ikur!
Line 822 ⟶ 800:
***
=== Lakmi ===
Futa dorën në lëngun qelqor të syrit tënd
Line 900 ⟶ 878:
***
=== Nëna ime Myzeqe ===
Në këmbë i rri nderit, bukës, besës tënde
Line 942 ⟶ 920:
***
Më dëgjojnë klithmat e lindjeve të grave që nuk u bënë, kurrë
Line 988 ⟶ 966:
***
=== Delirus ===
Nën çadër
| |||