Kalorësi: Dallime mes rishikimesh

Pjesmarrja e kalorsëve në beteja ishte gjë e zakonshme. Ato nuk ndodheshin gjithnjë afër vendbanive të tyre, e më shpesh largë e më largë kasollave të tyre ku i lënin të dashurat apo familjet. Me kalimin e kohës, si pajisje për udhëtim por edhe gjatë kohës pasive në beteja, u bënë fletushka në të cilat shkruanin poezi që ju kushtonin të dashurave, familjes apo vendlindjes së tyre. Kjo dukuri zgjatë për një kohë të gjatë deri sa nuk fillon deformimi i saj nga ana e disa kalorësve të cilët të pa aftë për të krijuar apo për të artikulluar ndjenjat e tyre në letra, filluan të pagojnë letrarë për të krijua në emër të tyre. Shkrimet e tilla, që kryesisht ishin poezi, me të kthyer në kasolla ku i prisnin të afërtit e tyre ju lexon apo ju recitonin ashtu që të përçonin më mirë ndjenjat në momentin kur ata i kishin krijuar.