[redaktim i pashqyrtuar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
Kolega2357 (diskuto | kontribute)
Reverted edits by 46.19.231.190 to last version by Addbot
Rreshti 1:
{{pa referenca}}
[[Skeda:Gutenberg Bible.jpg|parapamje|djathtas|250px|Një bibël e lashtë e [[Gutenbergu]]t.]]
'''Bibla''' ("[[gjuha hebraikeHebraishtja|hebr.]]: '''תנ״ך''' [[tanakh]], [[Greqishtja|greq.]]: '''η Βίβλος''' - i Vivlos, [[gjuha hebraikeHebraishtja|hebr.]] '''ספר''' - ''séfer'', libër, nganjëherë "Bibla e Shenjtë", "Fjala e Zotit", "Shkrimi i Shenjtë") rrjedh nga [[greqishtja]] "(τα) βίβλια", ta Vivlia, = "Librat" dhe është emri që përdoret nga hebrenjtë dhe të [[Krishterimi|krishterët]] për shkrimet e tyre fetare, që janë krijuar brenda një hapësirehapësirë kohore prej 1.200 vjetësh në [[IzraelIzraeli]]n e sotëm, dhe deri në shek.qindvjeçarin I pase Krishtit2. Ato do të jenëU [[kanoni]]zuarzuan në fillim përnga [[judaizëmJudaizmi|judenjtë]], nga Ezra në shek. III para Kr., e më pas përnga të krishterët, nga apostulli Gjon nga fundi i shek. I pas Kr.
 
Shumica dërmuese e të krishterëve e quajnëshohin Biblën si një ndërthurje të Shkrimeve Hebraike (të njohura nga të krishterët si "[[Besëlidhja e Vjetër]]" , "Dhiata e Vjetër" ose "Testamenti i Vjetër"), dhe "[[Besëlidhja e Re]], Dhiata e Re ose Testamenti i Ri, që përshkruan jetën e [[Jezusi]]t. Për disa , apokrifat/deuterokanon ose(zbulesat/ligjidytë (ligji ashtuquajturati libra deuterokanonikëpërtërirë), shkrime të ndryshme të rëndësishme të kohës ndërdhiatore, mendohet"Tempullit (gabimishttë Dytë Judaik") mendohet të jenë pjesë e Shkrimeve të krishtera, por hebrenjtë ortodoksë (e as nuk Jezusi as nuk apostujt) kurrë nuk i kanë pranuar në kanon palestinez. Nga hebrenjtë, Bibla njihet vetëm si [[Bibla Hebraike]], ose [[Tanak]]. Bibla judaike , Tanak, përbëhet nga tritre pjesë kryesore: [[ToraTorah]] (mësimi, udhëzimi), [[NëviimNebiim]] ([[Profeti|profetët]]), dhe [[KëtuvimKetubim]] (shkrimet). Këto libra në renditje tjetër përbëjnë edhe Besëlidhjen e Vjetër, e cila është pjesa e parë kryesore e Biblës së krishterë, që plotësohet nganëpërmjet BesëlidhjaBesëlidhjes e Re. Si të krishterët po ashtu edhe hebrenjtë e quajnëshohin Biblën si fjalë e zbuluar nga [[Perëndia]], në çfarëdo lloj kuptimi apo përdorimi.
 
 
[[Skeda:Codex Vaticanus.jpg|thumb|170px|Bibla e të Shtatëdhjetëve.Një faqe nga Codex Vaticanus.]]
Bibla, Versioni i të Shtatëdhjetëve ose [[Septuaginta]] në greqisht, që është përkthyer nga hebraishtja njëkohësisht dhe (sipas traditës) në mënyrë të pavarur nga 72 të mençurit në gjuhën greke, rreth 285-246 p.K. në [[Aleksandria|Aleksandrinë e Egjiptit]]; në këtë qytet kosmopolit e nga më të mëdhatë e epokës ndodhej një bibliotekë e madhe dhe e famshme e ku ndodhej një komunitet hebraik i rëndësishëm dhe aktiv.
Bibla është libri më i shpërndarë në botë. Të dy Shkrimet Hebraike dhe Bibla e Krishtere janë përkthyer shumë herë, dhe në më shumë gjuhë (më shumë se 2.100 gjuhë) se çdo libër tjetër. Thuhet se janë shitur më shumë se pesë miliard kopje të Biblës që prej vitit [[1815]], duke e bërë librin më të shitur të të gjitha kohërave.
 
Për shkak te mbizotërimit të krishterë në Evropë, nga [[Era Romake]] deri në [[Era e Dritërimit|Erën e Dritërimit]], Biblat kanë ndikuar jo vetëm fenë, por edhe gjuhën, ligjin dhe filozofinë natyrore të rrymës kryesore të [[Qytetërimi perëndimor|qytetërimit perëndimor]]. Era e Dritërimit dhe [[revolucioni shkencor]] në Evropë dhe Amerikë sollën skepticizëm në lidhje me prejardhjen hyjnore dhe saktësinë historike të Biblës. Disa ekspertë biblikëshkollarë vazhdojnë tat´a përdorin Biblën si një dokument historik, ngaqë aty gjenden vendndodhje [[Arkeologjia|arkeologjike]] që përkojnë me përshkrimet e ngjarjeve dhe vendeve, duke përfshirë edhe vendndodhje të mundshme të [[Sodom]]ës dhe [[Gomorrah]]s, dhe gërmadhat e mbetura pas rënies së [[Jeriko]]s.
 
Emërtimi "Bibël" përdoret nganjëherë si përshkrim i besimeve të tjera. Kështu [[Guru Granth Sahib]] shpesh e shikon shkrimin fetar indian si [[Bibla Sikhe]]. Pas botimit të [[Libri i Mormonëve|Librit të Mormonëve]], në vitin [[1830]], njihej nganjëherë si "Bibla e Artë" nga mormonët. Disa të krishterë kundërshtojnë një përdorim të këtillë si keqpërdorim, dhe disa jo të krishterë e shohin këtë si të pandjeshme. Fjala "bibël" përdoret nganjëherë si përshkrim i një libri të të vërtetave lëndore, që është gjithëpërmbledhës dhe autoritativ; disa libra duke u bazuar mbi këtë përfshijnë fjalën "Bibël" në emërtimet e tyre (p.sh "PC Bibel" etj).
Line 17 ⟶ 14:
 
== Bibla hebraike ==
 
[[File:Entire Tanakh scroll set.png|right|thumb]]
Tanakh (hebraisht: תנ"ך) përbëhet nga 24 libra. Tanakh është një akronim për të tri pjesët e Biblës hebraike: e Tevratit ( "Mësimdhënia / Ligji" e njohur gjithashtu si PesëlibrashiPentateuku), NëviNevi'im ( "Profetëve") , dhe KëtuvimKetuvim ( "Shkrimet" ose Hagiographa), dhe është përdorur zakonisht nga judenjtëJudenjtë, por të panjohur edhe për oratorët shumë anglisht dhe të tjerë (Alexander 1999, f. 17).
 
== Bibla e krishterë ==
 
Bibla e krishterë përbëhet nga shkrimet e shenjta hebreje, të cilat kanë qenë të quajtura DhiataDhjata e Vjetër, dhe disa nga shkrimet e më vonë të njohura si DhiataDhjata e Re. Disa grupe brenda krishterimit përfshijnë libra shtesë, si pjesë e një ose të dyja këto "Dhiatave" e shkrimet e tyre të shenjtë të shquara ndër të cilat janë '''të fshetat biblike''' ose librat deuterokanonikedefterokanonike.
Versionet e ndryshme të Biblës krishterë anglisht përfshijnë Bible, AV, RV, RSVALB, NIV, NEB, REB, GNB dhe Wikibooks.
Në Judaizëm, termi i krishterë Bibla është përdorur shpesh për të identifikuar vetëm ato libra si Dhiata e Re, të cilat i janë shtuar nga të krishterët Tekstitpër të Tekstin MazoretikMayoretik, dhe përjashton çdo aludimreferencëndonjënjë DhiatëDhjata e Vjetër.
Kanuni i përgjithshëm i Shkrimit përmban në përgjithësi 49 (7 x 7) libra: 22 librat e Dhiatës së vjetër (sipas llogaritjes hebraike) kurse 27 librat e Dhiatës së re.
 
== Besëlidhja e Vjetër ==
Bibla eshte përmbledhjapermbledhja e libravete fetarearriturave e vlerave edukative, morale, cilënletrare hebrenjtëe artistike te cilen dhe të krishterët e konsiderojne burim te shenjëshenjte te fesëfese se tyre. Ajo permban historinëhistorine e njerëzimitnjerezimit, sipas hebrenjvetë krishterëve, duke filluar nga krijimi i botësbotes dhee i gjithësisëgjithesise nga Abrahami e Moisiu, krijimi i popullit te Zotitshenjtë (hebrenjtë) dhe historia e tij nëpërneper shekuj deri ne ardhjen e Mesisë, [[JezusiJezu Krishti|Jezu Krishtit]] përper te plotësuarvazhduar profecitëme zanafillen e mëparshmezhvillimit te krishtërimit [[Feja|fe]].
 
Kanuni hebre është ndarë në tri pjesë:
 
LIGJI (5 libra); Zanafilla, Dalja, Levitiku (d.m.th. Kodi priftëror), Numrat dhe Ligji i përtërirë (d.m.th, Besëlidhja e ripërtërirë).
 
PROFETËT (21 libra); Joshua, Gjyqtarët,1 + 2 i Samuelit, 1 + 2 i Mbretërve, Isaia, Jeremia, Ezekieli, Hoshea, Joeli, Amosi, Obadia (Abdia), Jona, Mihaja, Nahumi, Habakuku, Cefania (Sofonia), Hagai, Zakaria, Malahi.
 
SHKRIMET E TJERA (13 libra); [[Psalmi|Psalmet]], Fjalët e urta, Jobi, Kënga e Këngëve, Ruta, Vajtimet, Koheleti, Estera, Danieli (libër apokaliptik), Ezra, Nehemia, 1 + 2 Kronikave (Analeve).
 
Apokrifa:
 
Në disa botime të Biblës paraqiten edhe 7 libra të tjerë (Tobia, Judita, Libri i Dijes, Libri i Sirakut, Baruku, 1 + 2 mbi Makabenjtë, si dhe disa shtesa në librat e Esterës dhe të Danielit) që nuk i përkasin kanunit të Jerusalemit, por që pranohen nga kisha katolike, sepse bënin pjesë në botimin e Septuagintës (përkthimi grek). Në të vërtetë mendimet rreth Apokrifës në Kishën ortodokse janë të ndara. Këto libra ekzistonin në Izraelin e lashtë, por nuk u pranuan për leximin publik: ato mund të konsultoheshin për përmirësim shpirtëror personal. Është kuptimplotë që asnjë botim çifut i Septuagintës (LXX) nuk u gjet deri më sot. Çdo botim i krishterë i Septuagintës ka një përmbledhje të ndryshme të librave apokrife. Kur çifutët nga Aleksandria përvetësuan përkthimin grek të Akuilës, për të zëvendësuar Septuagintën, u përjashtuan të gjithë librat e Apokrifës. Filoni, i cili jetonte në Egjipt më 20 p.e.r deri te 50 e.r. nuk citon kurrë nga ndonjë libër apokrifik, por shpesh nga librat kanonikë. S’ka dëshmi historike për ekzistencën e ndonjë kanuni të dytë aleksandrin, i cili do të justifikonte përfshirjen e librave apokrifë në ndonjë botim të Biblës.
 
== Besëlidhja e Re ==
Dhiatën e re e shkruan apostujt (përfaqësuesit e vetë Jezusit). Marku ishte redaktori i Pjetrit, kurse Luka redaktori i Palit. Këto shkrime do të jenë redaktuar edhe në Efes në fund të jetës së Gjonit. Por, në fund të fundit, Perëndia është autori, sepse Bibla u shkrua nën frymëzimin e Shpirtit të tij.
 
7 letra të përgjithshme: Letrat e Jakobit, Pjetrit (1 + 2), Gjonit (1 + 2 + 3), Juda.
Lista e librave (27 libra): Librat 1-4 i quajmë Ungjijt: sipas Mateut, Markut, Lukës dhe Gjonit, Veprat e apostujve (pesëlibrashi i krishterë).
 
14 Letrat nga Pali drejtuar kishave dhe individëve të ndryshëm: Letrat drejtuar romakëve, korintasve (1 + 2), galatasve, efesianëve, filipianëve, kolosianëve, selanikasve (1 + 2), Timoteut (1 + 2), Titit, Filemonit, hebrenjve (sipas Klementit të Aleksandrisë Luka e përkheu origjinalin hebraik nga Pali).
 
Një libër apokaliptik: Zbulesa (Apokalipsi)
 
Sipas renditjes origjinale të kanunit (që gjendet sot e kësaj dite te kisha ortodokse), pas Veprave të apostujve (vazhdim i ungjillit sipas Lukës) vijojnë Letrat e apostujve të renditura sipas vjetërsisë: Letrat e Jakobit, Pjetrit, Gjonit, Judës dhe në fund Letrat e Palit, me Zbulesën në fund.
 
Kështu, katër ndarjet e kanunit të DhR janë:
1. Librat historikë (pesëlibrashi i krishterë): katër ungjijt + Veprat.
2. Shtatë letrat e përgjithshme (baritore)
3. Katërmbëdhjetë (2 x 7) letrat e Palit.
4. Libri i Zbulesës (Apokalipsit).
 
E Verteta Mbi Biblen:
Eshte konstatuar që feja e vertetë është Islami. Keshtu që ka ende (shumë) njerz që besojnë në të edhe pse janë në dijeni qe nuk është e vertetë. Shumë (mijera) Prift e kanë pranuar ketë gjë
por nuk e kanë cekur publikisht
 
== Bibla dhe shkenca ==
Është mahnitës fakti që njohuritë që gjenden në një libër të lashtë si Bibla mbi 2000 vjeçare, të jenë kaq të sakta shkencërisht. Këto njohuri iu bënë të njohura njerëzimit vetëm në shek.qindvjeçarin e XV dhe XVI nga mendimtarë dhe dijetarë të shquar si: [[Nikola Koperniku|Koperniku]], [[Giordano Bruno|Xhordano Bruno]], [[Galileo Galilei]], [[Johannes Kepler]] e të tjerë më vonë.
 
* [[Toka]] rri pezull në zbrazëtirë.
Line 112 ⟶ 76:
* [[:en:Bible translations into Albanian]]
 
* [http://www.jw.org/sq/botime/bibla/nwt/libra/ SHKRIMET E SHENJTA]
[[Kategoria:Bibël]]