Versioni i datës 4 janar 2007 16:29 redakto Leke Mjeku (diskuto \| kontribute) Përdorues automatikisht të kontrolluar, Redaktorët, Kontrolluesit 2.347 edits vNo edit summary ← Redaktim më i vjetër		Versioni i datës 4 janar 2007 16:57 redakto zhbëje Leke Mjeku (diskuto \| kontribute) Përdorues automatikisht të kontrolluar, Redaktorët, Kontrolluesit 2.347 edits vNo edit summary Ndryshimi më pas →
Rreshti 15: Pra, Anselmi merr nga [[Shën Agostini]] formulen: "credo ut intelligam, intelligo ut credam" (d.m-th- "besoj per te kuptuar, kuptoj per te besuar"). Megjithkete, feja ne vete nuk mjafton, ajo kerkon shfaqje dhe bindje arsyetore. ==Dëshmitë e qënësisë së Perëndisë== Kerkimi i Anselmit eshte perqendruar i gjithi mbi figuren e [[Perëndia\|Perendise]], ne te cilen ve dy problematika: qënësinë e Tij dhe natyren e Tij. Dallimesi te tilla trajtohen ne ''"Monologion"''. Ketu ai shkruan: ''"eshte ky problemi qe perkrah dhe njezon kerkimet e mia".'' Anselmi jep 4 deshmi qe mund te provojne, duke u nisur nga bota, qe Perendia eshte. Dhe prandaj, keto deshmi perkufizohen "prova [[a posteriori]]": * 1. Cdokush anon te pervetesoje gjerat qe gjykon se jane te mira. Por nese ka gjera te mira, parimi i tyre duhet te jete i vetem. Duhet te jete pra nje Miresi Absolute. * 2. Qenia e madhesive te ndryshme percakton qenesine e nje madhesie qe perfshin gjithe te tjerat, pjese e se ciles ato te gjitha jane. * 3. Cdo gje qe eshte, apo eshte ne virtyt te dickaje, ose eshte ne virtytin e asgjese. Pra, meqe eshte ne virtyt te asgjese nuk eshte asgjeja vete, e meqe dicka eshte, ajo do te jete fale nje Qenie Eprore, te qenit ne virtyt (te ndonje gjeje). * 4. Trajtuar nga hierarkia e qenieve te gjalla. Duhet te jete nje qenie ne majen e hierarkise qe eshte e persosur. Nje persosje paresore dhe absolute. ==Çështja e problemit ontologjik apo deshmite "[[a priori]]".== ==Fjala dhe dituria== ==Veprat==

Anselmi i Aostës: Dallime mes rishikimesh