Adolf Hitleri: Dallime mes rishikimesh

Hitleri nuk ishte gjerman; ky djalë doganieri ështëishte austriak, i lindur më 20 prill 1889 në Braunau, qytezë në kufirin austriako-gjerman. Ai i bëri studimit në Austrinë e Sipërme, në veçanti në [[Linz]] dhe frekuentoi kolegjin modern (Staatsrealschule) deri në 1905. Ai nuk punonte shumë, siç thoshte dhe vetë: “Mësoja atë që më pëlqente; sabotoja plotësisht atë që nuk më dukej me rëndësi ose që nuk më interesonte. »

Babai i tij, me të cilitcilin nuk kishte marrëdhënie të mira, vdiq që në 1903, por e la familjen me të ardhura mjaft të përshtatshme, gjë që mohon çdo dokument që tregon se Hitleri jetonte në një gjëndje të keqe. Edhe kur jeton në një strehë për burra, duket qartë se kjo bëhet për të shmangur shërbimin në ushtrinë e [[Habsburg]]]ëve, të cilët sundojnë në [[Austro-Hungari]]. Hitleri bën atëherë një jetë të qetë, duke frekuentuar teatrot, duke zbuluar muzikën e [[Vagner]]it dhe duke i përkushtuar shumë orë përpunimit të projekteve arkitekturore të fandaksura. Ai humbet në 1907 nënën e tij, të cilën e adhuronte.

Hitleri u zhvendos në [[Viena|Vienë]] në 1908 për të hyrë në shkollën e Arteve Pamore, ku nuk u pranua. Ai u refuzua po ashtu nga shkolla e arkitekturës, por qëndrimqëndrimi i tij në kryeqytetin e Perandorisë austro-hungareze e ndikoi thellësisht tek ai. Ai jetonte me shitjen e pikturave të tij me ngjyra uji.

Rritur me ndjenjën e antisemitizmit nga mësuesit e tij në Linz, ai ndikohet edhe më shumë, gjatë kësaj periudhe, nga lëvizja shoqroreshoqërore-kristiane austriake, frymëzuar nga Karl Lueger (1844-1910) dhe nga partia e Georg von Schönerer (1842-1921), ekstremisht antisemite. Ai lexonte me kënaqësi [[Zhorzh Sorel]]in, [[Friedrich Nietzsche|Niçen]], [[Arthur Schopenhauer|Shopenhauerin]] dhe pamfletet raciste të Adolf Lanz. Urrejtja e tij rritet kundër hebrenjve, social-demokratëve, sindikatave, parlamentit dhe Habsburgëve rritet. Shumë shpejt, ai mendon se ka gjetur një lidhje mes marksizmit, social-demokracisë, parlamentarizmit dhe judaizmijudaizmit. Ai u impresionua gjithashtu nga strukturat e kishës katolike, që do të frymëzontefrymëzonin më vonë organizimin e partisë së tij.

Sado i shkurtër të ishteketë qenë, qëndrimi në Vjenë ndikoi thellësisht te Hitleri, ku ai krijoi idenë e një kombi të madh gjerman.

Gjatë një viti e gjysmë, Hitleri jetoi në Mynih, kryeqytet i Bavarisë (atëherë pjesë e Perandorisë gjermane), ku lexonte shumë vepra të larmishme, në një mënyrë shpeshherë sipërfaqësore, pa mendim kritik, i gatshëm të pranonte çdo ide që i bashkëngjitej atyre që ai kishtei tkishte të vetat.

Në gusht 1914, ai futet, edhe pse austriak, në ushtrinë bavareze, ndërkohë që, disa muaj më përpara, ishte deklaruar i paaftë për shërbim për shkak të rezistencës dhe kokëfortësisë së tij. Që nga tetortetori 1914, ai qëndron në frontin perëndimor, ku shfaqi trimëri dhe fitoi shumë citime. Dy herë i plagosur, ai dekorohet megjithatë me kryqin e hekurithekurt të klasit të parë, diçka shumë e rrallë për një tetar të thjeshtë, gradë që nuk e kishte kaluar pasi eprorët e tij mendonin se ai nuk i kishte cilësitë për të qenë lider. I plagosur keqaz në sy nga gazrat, ai dërgohet në Pomerani, ku ai mëson për fundin e luftës dhe për [[Republika e Weimarit|Republikën e Vajmarit]] (9 nëntor 1918).

Hitleri ridërgohet në Mynih, ku mendohet se ai u përpoq të aderohejanëtarësohet me komunistët. Sado e vërtetë që të jetë kjo, ai me shumë mundësi ka mbajtur shiritin e kuq në krahutkrah dhe ka qenë në kontakt deri në 1919 me trupat e këshillave të punëtorëve dhe ushtarëve, ku disa donin që të zgjeronin revolucionin bolshevik në Bavari, madje në tërë Gjermaninë. Por, që me hyrjen e turpave të ligjshme në Mynih, aiatij i vihet për vendosetdetyrë për të kërkuar, nga një komision ushtarak, mbi veprimet revolucionare dhe më pas dërgohet në një kurs formimi civil antibolshevik. Ai bëhet Bildungsoffizier, komisar politik i një regjimenti bavarez dhe qëndron në ReichsëehrReichswehr (ushtria gjermane) deri më 1 prill 1920.