Versioni i datës 9 dhjetor 2013 20:51 redakto 217.73.129.39 (diskuto) Beteja E Kerbelas		Versioni i datës 29 tetor 2014 00:02 redakto zhbëje 84.142.69.19 (diskuto) No edit summary Ndryshimi më pas →
Rreshti 4: Ubejd Allah ibn Ziyad emëruar Umar ibn Sa'adi për të komanduar betejën kundër Husein ibn Ali . Në fillim Umer ibn Sa'adi refuzuar udhëheqjen e ushtrisë , por pranoi pas Ibn Zijad kërcënuar të marr me vete e guvernatorit të qytetit Rey dhe vënë Shimri ibn Thil - Jawshan në vend të tij . [ 31 ] Ibn Zijad i bëri thirrje gjithashtu Umar ibn Sa'adi për të filluar betejën në ditën e gjashtë të Muharremit . [ 32 ] Umer ibn Sa'adi u zhvendos drejt betejës me një ushtri 80.000 [ 2 ] - fortë dhe arriti në Karbala në Muharremit 2 , 61 AH (3 tetorit, 680 CE ) . Ibn Zijad i dërgoi një letër të shkurtër për të Umer ibn Sad që urdhëroi , " Prevent Husain dhe pasuesit e tij nga qasja në ujë dhe nuk lejojnë ata për të pirë një rënie [ ujë ] . Ibn Sa'adi ndjekur urdhërat , dhe 5.000 kalorës bllokuar e Eufratit . një nga pasuesit e Huseinit u takua Umar ibn Sa'adi dhe u përpoqën për të negociuar një lloj qasje në ujë , por është refuzuar . bllokada e ujit vazhdoi deri në fund të betejës më 10 Muharrem ( 10 tetor, 680 er) . [ 33 ] Umar ibn Sa'adi marrë një urdhër nga Ibn Ziyadit për të filluar betejën menjëherë dhe të mos e shtyjë atë më tej . Ushtria filloi përparimin drejt kampit Huseinit në pasditen e 9 Muharrem . Në këtë pikë Hussein dërguar El- Abbas ibn Aliun për të pyetur Ibn Sa'adi të presë deri në mëngjes , kështu që ai dhe njerëzit e tij mund të kalojnë natën duke u lutur . Ibn Sa'adi ra dakord me afat . [ 31 ] [ 34 ] [ 35 ] Në natën para betejës , Hussein mblodhi njerëzit e tij dhe u tha atyre se ata ishin të gjithë të lirë për të lënë kampin në mes të natës , nën mbulesën e errësirës , në vend se të përballet vdekja e sigurt, nëse ata qëndruan me të . Asnjë nga njerëzit Huseinit dezertoi dhe ata të gjithë mbetën me të . Hussein dhe pasuesit e tij mbajtën një manifestim të heshtur dhe u lut gjatë gjithë natës . [ 36 ] Dita e betejës [ edit ] Më 10 Muharrem , gjithashtu i quajtur Ashures , Hussein ibn Ali përfunduar namazin e mëngjesit me shokët e tij . Ai caktoi Zuhejr ibn Qayn për të komanduar krahun e djathtë të ushtrisë së tij , Habib ibn Muzahir për të komanduar ne krahun e majte dhe gjysmë- vëllai i tij El - Abbas ibn Ali si bartësit standarde . Ka polemika lidhur me datën për ditën e Ashures në kalendarin gregorian . 10 Tet është një datë e llogaritur nëpërmjet calculators . [ 8 ] [ 9 ] Këto calculators megjithatë , nuk janë gjithmonë të sakta . Sipas librit Maqtal al - Husein , 9 Muharrem është October 12, 680 , në qoftë se libri është i saktë 10 Muharrem ishte October 13, 680 AD . Shokët Hussein ibn Ali numëruar 32 kalorës dhe 40 këmbësorinë . [ 37 ] Hussein hipi në kalin e tij Zuljanah . Hussein ibn Ali thirri njerëzit rreth tij për t'u bashkuar me atë për hir të Zotit dhe për të mbrojtur familjen e Muhamedit . Fjalimi i tij ndikuar Hurr , komandantin e Tamim dhe Hamdan fiseve të cilët kishin ndaluar Huseinit nga udhëtimin e tij . Ai braktisur Umar ibn Sa'adi dhe iu bashkua grupit të vogël të pasuesve të Huseinit . [ 38 ] Rreshti 19: Pas pothuajse të gjithë shokët e Huseinit u vranë , të afërmit e tij i kërkuar leje atij për të luftuar . Burrat e Benu Hashimit , klanit e Muhamedit dhe Aliut , u larguan një nga një. Ali al - Akbar ibn Husein ,djali i mesëm Husein ibn Aliut , ishte i pari i Hashemite i cili mori leje nga babai i tij . [ 51 ] [ 53 ] [ 54 ] Viktima nga Benu Hashim ishin bijtë e Ali ibn Ebi Talibi , bijtë e Hasan ibn Aliut , një bir i Husein ibn Aliut , një bir i Abdullah ibn Xhafer ibn Ebi Talib - dhe Zejneb bint Ali, bijtë e Aqeel ibn Ebi Talibi , si edhe si një bir i Muslim Ibn Akil . Ishin shtatëdhjetë e dy Hashemites të vdekur në të gjithë (duke përfshirë Husein ibn Aliut ) . [ 55 ] Vdekja e [[Abaz Aliu\|Al- Abbas ibn Aliut]] [ edit ] XhamiaAl Abbas në Karbala Al[[Abaz Aliu\|Al- Abbas ibn Ali]] avancuar drejt një degë të Eufratit përgjatë një digë . Al[[Abaz Aliu\|Al- Abbas ibn Ali]] vazhduar avancimin e tij në zemrën e ushtrisë Ibn Sa'adi -së . [ 56 ] Ai ishte nën dush e rëndë e shigjetave , por ishte në gjendje të depërtojnë ata dhe të shkoj në degën e lënë viktima të rënda nga ana e armikut . Ai menjëherë filloi të plotësojë lëkurën me ujë . Në një gjest të shquar dhe të pavdekshëm të besnikërisë ndaj vëllait të tij dhe nipit të Muhamedit ai nuk e pi fare ujë pavarësisht se janë rëndë etje . Ai vuri në lëkurë e ujit mbi shpatullën e tij të djathtë dhe filloi hipur prapa drejt çadrave të tyre . Umar ibn Sa'adi urdhëroi një sulm të drejtpërdrejtë të el- Abbas ibn Aliut duke thënë se në qoftë se Al[[Abaz Aliu\|Al- Abbas ibn Ali]] pasur sukses në marrjen e mbrapa me ujë në kampin e tij , ata nuk do të jenë në gjendje për të mposhtur ata deri në fund të kohës . Një ushtri masive armik bllokuar rrugën e tij dhe të rrethuar atë . Ai u pritë nga prapa një shkurre dhe krahun e djathtë është prerë . Al - Abbas ibn Ali vënë lëkurën e ujit në shpatullën e majtë dhe vazhdoi rrugën e tij , por krahun e tij të majtë ishte prerë edhe jashtë . Al - Abbas ibn Ali tani mbajtur lëkurën e ujit me dhëmbët e tij . Ushtria e ibn Sa'adi filluar të shtënat shigjeta në të , e goditi shigjeta e lëkurës me ujë dhe ujë të derdhur prej tij , tani ai u kthye kalin e tij të kthehet në drejtim të ushtrisë dhe përgjegjës ndaj tyre , por një shigjetë e goditi sytë dhe dikush goditi një gurz mbi kokën e tij dhe ai ra nga kali . Në momentet e tij të fundit , kur Al - Abbas ibn Ali u gëlltit gjak në sytë e tij për të mundësuar atij për të parë fytyrën e Huseinit , [ citim i duhur ] El - Abbas ibn Ali tha të mos të marrë trupin e tij përsëri në kampet , sepse kishte premtuar të sjellë mbrapa të ujit por nuk mund dhe kështu që nuk mund të përballen me Bibi sakinah , bija e Husein ibn Ali . Pastaj thirri Huseinin , " vëllai ", për herë të parë në jetën e tij . Para vdekjes së Abaz , Hussein ibn Ali ka thënë : " Abbas vdekja juaj është si e thyer kurrizin tim " [ citim i duhur ] . Vdekja e Husein ibn Aliut [ edit ] Shrine të vrarëve në betejën e Qerbelasë

Qerbelaja: Dallime mes rishikimesh