Konferenca e Londrës (1912–1913): Dallime mes rishikimesh

'''Konferenca e ambasadorëve në Londër''', mbajtur në [[1912]]-[[1913]] dhe njohur ndryshe edhe si "''Konferenca e Paqes në Londër''", ishte një takim ndërkombëtar i gjashtë [[Fuqitë e Mëdhaja|Fuqive të Mëdha]] të asaj kohe ([[Britania e Madhe]], [[Republika e Tretë Franceze|Franca]], [[Perandoria Gjermane|Gjermania]], [[Austro-Hungaria]], [[Perandoria Ruse|Rusia]] dhe [[Mbretëria e Italisë|Italia]]). Këto fuqi u mblodhën në [[dhjetor]] [[1912]] si pasojë e sukseseve të ushtrive të [[Liga ballkanike|Ligës ballkanike]] kundër [[Perandoria Osmane|Perandorisë Osmane]] në [[Lufta e Parë Ballkanike|Luftën e Parë Ballkanike]]. Në veçanti konferenca u përpoq të luante rolin e arbitrit ndërmjet fuqive ndërluftuese për çështjen e shpërndarjes së tokave dhe gjithashtu përcaktoi të ardhmen e [[Shqipëria|Shqipërisë]], e cila [[Shpallja e Pavarësisë së Shqipërisë|deklaroi pavarësinë]] gjatë Luftës së Parë Ballkanike.

 

 

Konferenca e Londrës u ndoq nga delegatët e vendeve të Ligës ballkanike, përfshi Perandorinë Osmane dhe Greqinë, e cila nuk kishte nënshkruar armëpushim.