Izotopet radioaktive: Dallime mes rishikimesh

siAtomi gjithmonepërbëhet izotopetnga anebërthama kompakte me tenjë numër Z të protoneve me ngarkesë elektrike pozitive (numri atomik) dhe një numër N neutronesh elektroneutrale, e rrethuar nga rendesishmetnjë nenumër jetenZ toneelektronesh në mbështjellsin elektronik, të renditura në disa nivele diskrete enegjetike (orbita). Numri i masës së atomit A (shuma Z+N) është numri i përgjithshëm i grimcave të bërthamës, ose i nukleoneve në bërthamën e atomit. Pra, simboli për një atom të një elementi X është A ZXN (p.sh. 13153J78 ) ose më thjeshtë AXN pasi Z është I determinuar nga X dhe nuk ka nevojë të shënohet. Pasi identiteti kimik i atomit është i determinuar nga numri i protoneve (Z), elementet me numër atomik të njëjtë Z dhe veti kimike të njëjta, por me numër të ndryshëm të masës (A), respektivisht me numër të ndryshëm të neutroneve në bërthamë, i quajmë izotope. Sot gjithnjë më shpesh njihen me emrin nuklide, kurse radionuklide do të quajmë atomet që dallohen nga atomet tjera të të njëjtit element, me energjinë e bërthamës. Sipas një definimi të këtillë në radionuklide, përveç izotopeve në kuptimin klasik të definuar më herët, hyjnë edhe të ashtuquajturat izomere, elemente me veti kimike dhe fizike të njëjta (me numër të njëjtë të protoneve dhe neutroneve), por me nivel të ndryshëm të energjisë së bërthamës. Bërthamat e izotopeve radioaktive kanë konfiguracion jostabil të nukleoneve në bërthamë ose tepricë të energjisë (izomeret). Konfiguracioni më stabil arrihet me proceset e zbërthimit ose dezintegritmit të bërthamës, qoftë duke emetuar grimca nga bërthama që shoqërohen me ndryshimin e numrit të protoneve dhe neutroneve në bërthamë, qoftë duke emituar tepricën e energjisë nga bërthama në formë të valëve elektromagnetike.