Kalorësi: Dallime mes rishikimesh

Ne fillimet e kesaj tradite, teorikisht kushdo mund te behej kalores . Me pas doli nje rregull qe lejonte te beheshin kalores vetem ata meshkuj qe kishin prejardhje fisnike. Ne ate kohe thuhej se kalorsia nuk trashegohej, ndersa aftesite po. Kontet dhe Duket tek shihnin se pushteti i tyre zvogelohej gjithnje e me shume beheshin kalores vetem perpër te ruajtur prestigjin.

Ne te gjitha familjet fisnike ishte femija i pare qe trashegonte pasurine dhe perpër pasoje ka ndodhur shpesh qe djemte e tjere te beheshin detyrimisht kalores pasi perndryshe nuk kishin asnje lloj favori nga klasa e ngritur. Duke qene se nuk donin ti sherbenin vellait te tyre por as fisnikeve te tjere ata shpesh plackisnin fshataret duke u kthyer keshtu ne njerez te padeshiruar.

Nga njera ane ishin « kaloresit e mire » qe vinin nga familje te ngritura (konte, duke) dhe e shihnin te qenurit kalores si nje faktor te rendesishem perpër ruajtjen e pushtetit, ndersa nga ana tjeter ishin kaloresit e tjere qe zgjidhnin te ishin te tille perpër te perfituar favore te ndryshme.

Ka ekzistuar dhe nje kategori tjeter kaloresish, te cilet shikonin vetem interesin personal pa demtuar askend. Ata merreshin kryesisht me duele me qellimin e vetem perpër tu bere te njohur. Ne fillimet e tij cdo kalores i perket kesaj kategorie.

Mund te behej kalores cdo djale fisniku qe kishte mbushur te 18at, natyrisht duke kryer nje sere pergatitjesh perpër ta marre kete titull.

Ne moshen 7-vjecare femija duhej te fillonte te mesonte gjithcka mbi te qenurit kalores. Me edukimin e tij ne kete aspekt merrej nje ekspert i kesaj fushe. Gjate kohes se studimit cdo kandidat duhet te kryente nje sere punesh, qe nga mirembajtja e stallave e deri perkujdesja perpër kuajt. Ai ishte ne sherbim te profesorit te tij dhe duhet ti bindej cdo urdhri.

Turneu – Nje menyre e mire perpër te fituar para.

Gjate mesjete nuk jane zhvilluar shume luftra. Per me tepertepër lufta ishte e ndaluar diten ose ne periudha te shenjta si kreshma. Ne fund te shekullit X perpër qellime paqesore kisha vendosi qe gjate periudhave te shenjta te mbreteronte paqja. Keto periudha armepushimi ishin ne nder te Zotit, por njekohesisht nje humbje kohe dhe parash perpër cdo kalores. Turneu ishte nje rast i mire perpër te fituar para ose perpër te pervetesuar arme dhe kuaj nga humbesit. Nder te tjera ishte dhe nje rast i mire perpër te bere praktike dhe pse jo perpër te rene ne sy te damave.

Kaloresi ishte gjithnje ne sherbim te aristocracise, perpër te cilen duhet te ishte gjithnje i gatshem.

Sigurisht qe te qenurit si kalores kishte rreziqet e veta, por gjithashtu kishte dhe mundesi te shumta perpër tu pasuruar. Ne cdo beteje te fituar ata perfitonin nje pjese e mire te fitimit, pa llogaritur shitjen e roberve. Ne cdo perballje ata mund te humbisnin jeten, por kjo ishte nje ceshtje e ditur. Per shumicen e kaloresve te mesjetes momenti magjik ishte fillimi i kryqezatave, gjate te cilave ata arriten te grumbullonin pasuri te medha.