Content deleted Content added
Rreshti 698:
 
Mare nga libri "Borje dhe borjanet" i autorit Elmaz Dokle Dora vete
 
== Kanga e Hasan Ages ==
 
 
Kanga e Hasan Agës
Koka kan aga Hasan aga,
Po i lëshon vjetat ka potur mahalla,
A zetek në çiken poturesh,
Ja ka nis me lue me qeshe,
Të dy bashk e kanë lidh ka i bese,
Kur ti bajm o ka pesmbdhjetë vjete,
Të dy bashk o në gjerdek me hye,
Një shtrigë plakë, o i ka ndigjue
Nanës plakë shkoi, o i ka kallxue
Nana plakë atëhere ç`po bane,
Ndër begler nusen ja kan zane,
Ka ardhë dita dasmën e kan bae,
Me tupana e me kangatare,
Me shyret nusen ja kan prrue,
Hasan aga dhander s`don me hye,
Dajë e miq me zor e kan que,
Pse nuk flet nusja ju drejtue,
A s`pot e dukem, a çez skam prue?
Boll e mire ti paske qëllue!
Me një çikë tjetër unë jam besatue.
Hasan agë, ti besën me e mbajte,
Rogetaresha jote kam me u bae,
Në zit letrën aga e ka shkrue,
Në sabah nanës, nuse me ja que,
Se për besë jeten kam me ndrue,
Se këta krushq në xhemat me u ndrue,
Me tupana te vorret më me que,
Çika poturesh në kambë a que,
Çaj xhemat oj nanë a jan tranue
Me tupana xhenazen tuj que ?!
Hasan aga, oj bijë jetë ka ndrue!
Atëherë çika para u paska dale,
Ta shoh agen, për mue jetën ka dhane,
Nuk due agën në vorr vetëm me e lane,
Për skaj vorrin ja an mbarue.
Mbi varret lulet kan lulëzue !!
Kjo këngë kendohet në gjuhën shqipe në Maqedonin perendimore dhe në Opojë, ku prej shekujsh jetojnë Goranët dhe Shqiptaret. Në këtë këngë tregohet një histori tragjike për një vajzë gorane, që është dashuruar me një djalë shqipetar nga dera e agallarve, të cilët janë besatue se kur të mbushin nga 15 vjeç me u martue. Nëna e agait nuk e ka dasht nusen Gorane dhe e ka martue djalin me nje vajzë nga dera e bejlerve. Djali nuk ka pranue me hy dhender. Dhe ka vrare vehten. Vajza gorane kur ka mare vesh se ai ka vrare vehten per te edhe ajo ka vrare vehten. Te dy jane varros prane njeri tjetrit, si “Romeo dhe Xhuljeta”
Bogumil = Potur = Torbesh = Goran
Hasan agina pesna
Beshe bif jen aga Hasan Aga,
Teraf buluk kaj potur mahallo,
Se zatekof s`poturka devojka,
Igrajeqi i smejeqi, oni se craknale,
Obe mllede besa ga vrzale,
Kad nasipet po petnajeset godine,
V` gjerdek zajeno da vlezet,
Jena starka veshtica gi çulla,
Stari majki oshlla i kazhalla,
Aginica, toga shto da qini,
Ot begleri dejka mu izvadi,
Doshof den svadba ga naprajle,
So tupani i mllogo pevaqi,
So golem gjumbus mllanesta donesle,
Hasan aga vo gjerdek ne vliza,
Dajgjo i kume so zor go fuknale,
Zash ne zborish nevesta go prasha ,
Nel tise svigjam, el daroj tise mallo ?
Liqna i hubava, ti si se zgodilla !
S`drugo dejqe ja besa som vrzaf,
Hasan ago, besa ti ne krshi,
Tvua robinja ja qe bidem !
Na zit aga kniga zabelezhif,
V`sabah majki nesto mi ga prati,
Ja za besa zhivot qego dadem !
Ovja svatoj na xhemajet dase vratet,
S`tupani vo grob dame ispratet.
Poturka devojka ripnalla na noge,
Shtoje ovja, xhemajet el gjinije ?
S`tupani xhenaze shto noset !
Çerko milla Hasan aga umref !
Toga Poturka devojka napre im ilezlla,
Dogo vigjim aga, zhivot za mene izgubif,
Sam vo grop aga ja ne ostavam.
Blizu nego grob i otvorile.
Na dva groba lubice vniknale !!
Ovaja pesna se puje na albanski jezik vo zapadna Makedonije i Opoja, kede vekujeqno zhivet Goranci i Albanci. Vo na se kazhuje jena tragiqna istorija za jena devojka goranska sho se zasakalla so jeno dete arnaucko ot aginska kuqa. Oni se zasakale i se zakvnale kaqe nasipet po 15 godine dase ozhenet i zajeno vo gjerdek da vlezet. Mati agina ne sakalla za mllanesta goranska devojka i mu doneslla jena druga ot beglerska kuqa. Sin dane skershi besa utepaf sebe i ponego se utepalla i goranka devojka. Tamam ka “Romeo i Julia” zaginale zhivot za lubav
Bogumil = Potur = Torbesh = Goran