Agroni (Mbret): Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
Visi90 (diskuto | kontribute) Rejected the last text change (by 79.106.109.221) and restored revision 1321521 by Addbot |
No edit summary |
||
Rreshti 3:
[[Skeda:KingdomofAgron.png|parapamje|right|Agroni]]
'''Agroni''' që sundoi në vitet 250-231 p.e.r. vazhdoi masat reformuese për riforcimin e Ilirisë të të atit të tij Pleuratit. Erdhi në fuqi si mbret dhe si komandant i përgjithshëm, kur Ilirisë në rënie i mungonte një mendje dhe dorë e fortë. Gjatë komandimit të Agronit, shteti Ilir hodhi hapa të mëdha në çdo fushë. Kështu, qytetet lulëzuan shpejt, pushteti më i lartë përqëndroi drejtimin duke ngushtuar autonominë lokale të fiseve të ndryshme, etj.
Agroni me zgjuarësi dhe vendosmëri,zmadhoi kufijtë e mbretërisë drejt gjëndjes së më parëshme të trevave autentike. Mbretëria Ilire nën sundimin e tij, u
Agroni nuk e dështë një konflikt me Epirin sepse i përkisnin një prejardhje etnike. Nga zhvillimi i mëpastajmë i ngjarjeve del se Agroni me këtë akt synonte të dobësonte ndikimin etol mbi fqinjët jugorë të mretërisë. Ai u dha urdhëra të qarta komandantëve që kishte në varësi. Kështu, natën, rreth 100 anije me 5000 luftëtarë, lundronin me nxitim në drejtim të Medionit. Ata i’u afruan qytetit dhe u futën në liman pa u diktuar. Sapo erdhi agimi, detarët zbarkuan shpejtë e pa zhurmë sikur të mos mgjiste asgjë. Bazuar në taktikën e zakonëshme ilire, sulmi u krye mbi trupat etole në fushim. Kundërshtari u habit nga sulmi i beftëe i guximshëm i ilirëve. Etolët, me besim të tepruar në vetvete s’i qëndruan befasisë. Në një situatë të tillë Agroni i ra fillimisht këmbësorisë së lehtë dhe e shkuli atë nga vendi e duke përparuar u sul tek këmbësoria e hutuar. Në fazën e dytë të betejës ushtria e Agronit manovroi mbi pjesën e rradhitur në fushë duke e thyer atë. Zbllokimi i Medionit nga fllota ilire, në vitin 231, ishte një fitore e bujshme për shtetin ilir e një kujtesë e hidhyr jo vetëm për ushtarët etol, por edhe për aleatët e tyre. Duke i’u kundërvënë Maqedonisë, kjo e fundit duhej të mendohesh, para se të sulmonte Agronin e zot e të fuqizuar. Ndërkohë, Demetri II (mbret i Maqedonisë) vërtetë u kënaq nga besëmbajtja e ilirëve, por në thellësi të shpirtit e brente dyshimi. Ai kuptoi se Agroni ishte një njeri me të cilin duhej të ishe mjaft i sjellshëm dhe të mos intrigonte ndaj tij njëlloj si me të tjerët. Agronit po i buzëqështë froni i sovranit dhe grada e kryekomandantit. Mirëpo pak ditë mbas gëzimeve të suksesit u sëmur nga një pleurit. Me gjithë kurimet e bëra gjëndja e tij shëndetësore erdhi duke u keqësuar deri sa mbylli sytë.
== Literatura ==
|