Pashk Gjeçi: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Hatake (diskuto | kontribute) vNo edit summary |
Marbott (diskuto | kontribute) rregullim i sintaksës |
||
Rreshti 15:
}}
'''Pashk Gjeçi''' ([[Shkodër]], [[7 Shtator|7 shtator]] [[1918]] - [[Tiranë]], [[21 janar]] [[2010]]) qe poet, mësues dhe përkthyes i mirënjohur.
== Jeta ==
Leu në lagjen [[Arra e Madhe]], i biri i Gaspërit<ref name=":0">Kaloçi D., ''Pashko Gjeçi : "Si e bëra Dante Alighierin të flasë shqip" : ''[historia e dhimshme e një prej kolosëve më të mëdhenj të letrave shqipe, studiuesit dhe shoqëruesit të famshëm, me origjinë nga Shkodra që përktheu "Komedinë Hyjnore", "Odisenë"], [[Shqip (gazetë)|Shqip]]. - Nr. 10, 13 janar, 2008, f. 18 - 19.</ref> dhe i Antonjetës. Pas vdekjes së të atit Pashku mbet me të ëmën dhe dy motrat, Nikoleta dhe Margarita. Mbas mbarimit të fillores nis kolegjin Jezuit po në Shkodër, 1930-'34<ref name=":1">Radi J., ''Skeda Biografike e Pashko Gjeçit'', radiandradi.com, 2 gusht 2013.</ref>.
Me ligjin [[Mirash Ivanaj|Ivanaj]], shkollat fetare mbyllen dhe nxënësit kalojnë në gjimnazin e Shkodrës, 1934-'38. Ishte në klasë me [[Arshi Pipa|A. Pipën]], [[Lazër Radi|L. Radin]], [[Xhemal Broja|Xh. Brojën]], [[Kolë Ashta|K. Ashtën]] dhe në bankë me [[Qemal Stafa|Q. Stafën]] - disa prej të cilëve i njihte qysh nga jezuitët<ref name=":1" />. Çmonte nga mësuesit më shumë [[Eqrem Çabej|E. Çabejn]] dhe [[Pashko Geci
Në sajë të rezultateve të arritura në gjimnaz, ministria e Arsimit i akordoi një gjysëm burse. Në vitin akademik [[1938]] regjistrohet në Fakultetin e Letërsisë dhe Filozofisë në Romë, qytet ku do kishte dhe miqtë e gjimnazit [[Luigj Ljarja|L. Ljarja]], K. Ashta dhe L. Radi. Përkthen nga latinishtja dhe shkruan poezi e kritika, të cilat botoheshin në Shqipëri tek të përkohshme "Cirka", "Shkëndija" dhe një shkrim i famshëm për "[[Lahuta e Malcís|Lahutën e Malcís]]" te "[[Hylli i Dritës]]". Më [[15 Korrik|15 korrik]] të viti [[1942]] diplomohet me gradën Doktor Shkencash në atë fakultet me rezultate të shkëlqyera<ref name=":0" />, me tezë diplome "Jeta dhe vepra e Dom Ndre Mjedës"<ref name=":1" />. I grishur për të punuar asistent-pedagog Pashku nuk pranon dhe i nxitur nga [[Ernest Koliqi]] për të dhënë kontributin e vet në atdhe, kthehet po atë vit.
Ministria e Arsimit e asaj kohe e vendon në Shkollën e Mesme Femnore në Shkodër si profesor të letërsisë dhe latinishtes, kohë kur vazhdoi të merrej me përkthime dhe ia niste "Shkëndisë". Me të marrë pushtetin partizanët Pashku transferohet në [[Durrësi|Durrës]] - ku merr dhe familjen me vete, ku do jepte letërsi në shkollën e qytetit. Kishte shoqëri me [[Jusuf Vrioni
Pas kthimit në Shqipëri, më [[4 Shtator|4 shtator]] [[1947]] ndalohet me akuzën "Pjesëmarrje në grup kundër pushtetit" dhe dënohet me pesë vjet heqje lirie<ref name=":0" />. Vite që i kalon në Durrës, Vloçisht dhe në kënetën e Maliqit gjatë verës<ref name=":1" /> - i përmendur edhe nga [[Ejëll Çoba ]]<nowiki/>në memuaristikën e tij ku s'e linin të punonte ngase qe shumë i hajthëm<ref>Çoba E., "Jetë e humbun", Mediaprint, Tiranë 2010.</ref>. P. Zefi thoshte se Pashku pat nisë ta përkthente Danten me mend qysh gjatë burgut<ref>Shamku-Shkreli L., ''A njimend ike, Pashk?'': [Pashk Gjeçi, njeriu i gjuhëve të vjetra, përkthyes i Homerit, Dantes, Faustit], [[Shekulli (gazetë)|Shekulli]]. - p. 2855, 22 janar, 2010, p. 18.</ref>. Lirohet më 1952 lirohet dhe vendoset edhe njëherë në Shkodër me familje, ku bën punë të rënda krahu për të jetuar. Më 1953-'54, [[Teatri i Operas dhe Baletit|TOB]]-i i kërkon të përkthejë veprën "Traviata" duke gjetur kështu shpëtimin tek [[Giuseppe Verdi|Verdi]] nga puna e krahut.
Më 1954-'58 punon si mësues në shkollën tetëvjeçare të [[Fushë-Krujë
Më 1964 martohet me Gjystina Kapedanin, banon me të ëmën, të shoqen dhe të bijën në po të njëjtën banesë me një dhomë. Kushtet shtynë çiftin me u nda mbas jo shumë vitesh. Më 1965 vazhdon si mësues në shkollën e natës në [[Kombinati|Kombinat]]. Nga 1968 gjer më 1972 jep latinisht në Fakultetin e Mjeksisë. Ndërkohë, më 1969 Komedia botohet në [[Kosovë]]. Me ndërmjetësinë e mikut [[Mark Dema]], martohet me Nezaqet Gaganin. Me heqjen e latinishtes nga programi mësimor, gjë të cilën e konsideronte gabim të madh prejse bazat e mjeksisë qenë historikisht të skajuara me atë gjuhë në terminologji. Punon pranë shtëpisë së librit shkollor si korrektor deri në daljen në pension në shtator 1978. Më 1976 i botohet "Odisea" me parathënie të Myzafer Xhaxhiut, tirazh 15 mijë kopje<ref name=":1" />. Me rënjen e regjimit komunist dhe ardhjen e v. 2000, kryeveprat e prura nga ai në shqip ribotohen por edhe shohin për të parën herë dritën e botimit. Komedia dhe Odisea ribotohen më 2006, Fausti (pj.1) më 2008, "Andromaka" dhe "Atalia" e [[Jean Racine|Rasinit]] më 2010 - përkthime që i kishin mbetur në dorëshkrim qysh kur banonte tek Shallvaret. Vdes në moshën 91 vjeçare.
|