Shkelja e kurorës: Dallime mes rishikimesh

'''Shkelja e kurorës''' përkufizohet nga [[etnologjia]] dhe [[antropologjia]] si kryerja e marrëdhënieve jashtë-martesore që nuk tolerohen nga shoqëria.

Sidomos në shoqëritë me sisteme shoqërore [[Patrilineariteti|patrilineare]] shkelja e kurorës nëpërmjet gruas ndëshkohet rreptësisht. Ndërsa në shoqëritë [[Matrilineariteti|matrilineare]], në të cilat [[Atësisë|atësisë]] biologjike nuk i kushtohet shumë rëndësi, shkelja e kurorës vlen në përgjithësi si shkelje penale e vogël.

Brenda të njëjtës shoqëri mund të gjenden për shkeljen e kurorës koncepte të ndryshme nga njëri-tjetri që madje pjesërisht përjashtojnë njëri-tjetrin. Megjithë ndëshkimet shpesh tepër të rënda shkelja e kurorës ndodh në të gjitha shoqëritë e analizuara nga antropologjia edhe pse [[monogamia]] është në to normë. <ref>Marrë nga Helen Fisher, ''Anatomy of Love. A natural History of Mating, Marriage, and why we stray.'' Fawcett / Random House, New York 1992, ISBN 0-449-90897-6, faqe 87: „There exists no culture in which adultery is unknown, no cultural device or code that extinguishes philandering.“</ref>

Në Gjermani shkelja e kurorës vlen sipas [[E drejta civile|të drejtës civile]] si veprim i palejueshëm dhe si shkelje e detyrimeve që dalin nga martesa ndaj bashkësisë martesore (§ 1353 paragrafi 1 f. 2 i [[Kodi civil|kodit civil]]) <ref> Shih Palandt/Brudermüller, botimi 65., § 1353 Rdnr. 7</ref>. Megjithatë prej 1 shtatorit 1969 si pasojë e reformës së kodit penal shkelja e kurorës nuk sanksionohet më [[Kodi penal|penalisht]]. Gjithashtu prej 1 korrikut 1977 (ligji i reformimit të të drejtës martesore dhe familjare) shkelja e kurorës nuk vlen më si arsye e mjaftueshme për [[Ndarja|ndarje]] por si tronditje e marrëdhënieve martesore.

Në [[Filipinet]] (si rasti i një vendi jo-islamik) shkelja e kurorës dënohet gjithashtu nga ligji. Ndarjet lejohen sipas kushtetutës vetëm për pakicën myslimane.<ref>[http://www.berlinonline.de/berliner-zeitung/archiv/.bin/dump.fcgi/2007/1124/horizonte/0005/index.html "Scheidung auf Philippinisch"], ("Ndarje alla filipinëshe") gazeta Berliner Zeitung e 24 nëntorit 2007 </ref>

Në [[Antikiteti grek|Athinën e lashtë]] burri i tradhtuar ka pasur të drejtë ta vriste gruan e tij si dhe ta ndëshkonte mashkullin tjetër si të donte duke u lejuar ta vriste ose ta gjymtonte atë.

Si ndëshkim për shkelje kurore parashikohej dënimi me vdekje me anë të shpatës. Por meqenëse një radhë ligjesh të tjera i ndalonte shkelëses së kurorës çdo bashkëjetesë tjetër martesore, këto norma kishin kuptim vetëm kur gruaja vazhdonte të ishte gjallë për një kohë të gjatë. Nga kjo del se ky ndëshkim i rëndë as për të dënuarit nuk ka gjetur gjithmonë zbatim. Gjithashtu për shkak të kushteve shumë kufizuese procesuale dhe shumë fakteve përjashtuese, duhet të ketë qenë një numër shumë i vogël i shkeljeve të kurorës vërtetë objekt procesesh gjyqësore.

Në shumicën e të drejtave të martesës në Evropë shkelja e kurorës vazhdon të vlejë si shkelje kontrate pasi bashkëshortët janë të detyruar të jenë besnikë ndaj njëri-tjetrit. Në shumë vende shkelja e kurorës nuk është më vepër penale. Megjithatë në jurisprudencën e disa vendeve, cënimi i të ashtuquajturës „sferës objektive të marrëdhënieve martesore“ mund të përdoret në të drejtën civile si argument për kërkesa për marrje masash mbrojtëse dhe ndaluese.<ref>Palandt-Brudermüller, Kommentar zum Bürgerlichen Gesetzbuch, 67. Aufl., vor § 1353 Rn. 5</ref> Ndërsa kërkesat për dëmshpërblim ndaj bashkëshortit, bashkëshortes ose një të treti për shkak të shkeljes së kurorës zakonisht hidhen poshtë nga instancat më të larte gjykatore.<ref>Palandt-Brudermüller</ref> Përveç kësaj, sjellja e shkeljes së kurorës mund të çojë në kushte të caktuara në humbjen e të drejtës për sigurimin e të mirave materiale nga ana e bashkëshortëve të ndarë.<ref>Palandt-Brudermüller § 1579 Rn. 24, 27</ref>