[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
v ketegorizim si i gjallë using AWB
Rreshti 16:
''' Fatos Arapi ''' lindi në vitin [[1930]] në [[Vlorë]], [[Shqipëri]]. Po atje ai kreu shkollën e mesme, ndërsa studimet e larta i ndoqi në [[Bullgari]] (Sofje) në fakultetin e Matematikës dhe të Ekonomisë. Ka punuar shumë vjet gazetar dhe pedagog në Fakultetin Histori Filologji të Tiranës. Disa herë ka fituar çmime kombëtare e ndërkombëtare për poezi. Në vitin 2008 e fitoi ,,Kurorën e artë,, në manifestimin poetik [[Mbrëmjet e poezisë strugane]] dhe është i pari poet shqiptar që e ka fituar këtë shpërblim.
 
Vepra e Fatos Arapit është e pasur në llojet e zhanret e ndryshme që ai lëvroi. Përveç poezisë ku ai qëndron në rreshtat e parë, F. Arapi ka shkruar disa novela: Patat e egra, 1969; Cipa e borës, 1985; Gjeniu pa kokë, 1999 etj; disa romane: dhjetori i shqetësuar, 1970; Shokët, 1977; Deti në mes, 1986; disa drama: Partizani pa emër, 1962; Qezari dhe ushtari i mirë Shvejk, në front diku, 1995; ka bërë disa përkthime: Këngë për njeriun, Nikolla Vapcarov, 1981; Poezi, Pablo Neruda, 1989; Safo, 1990; Antologji e poezisë turke etj; si dhe ka shkruar një numër të madh artikujsh e studimesh të ndryshme.
 
Poezitë e para F. Arapi i botoi në gjysmën e dytë të viteve pesëdhjetë, dhe, përkatësisht në vitet 1962 e 1966 botoi vëllimet "Shtigje poetike" dhe "Poezia dhe vjersha". Që në hapat e parë ai paralajmëroi një zë të veçantë në artikulimin gjuhësor të botës dhe të njeriut, një vizion të vetin mbi realitetin. Fillimet poetike të Fatosit do të jenë tematikisht të rrudhura e të reduktuara, duke u kushtëzuar nga rrethanat politike të kohës. Në frymën e hovit ndërtimor dhe të entuziazmit për çlirimin e vendit, që mbizotëronte brenda parimeve krijuese të realizmit socialist poeti shpaloste besimin se Shqipëria ecte drejt një rruge të re, të lirë, dhe ky besim bënte të përballohej më lehtë durimi dhe sakrifica. Brenda këtij vizioni, Fatos Arapi shpesh do t'i përqeshë e përbuzë burokratët dhe demagogët, si në poezinë "Antiburokratike", apo do të sjellë disa veçanti përmbajtësore dhe ekspresive si në poezinë "Pse erdha në jetë". Siç shihet, poeti i thur ode lirisë dhe "mejtimit të lirë" siç e quan ai. është synim dhe ideal madhor, pas të cilit poeti magjepset dhe përbetohet.
 
== Tituj të veprave ==
* ''Shtigje poetike'', {{L|1962}} <ref name=GjSh> [[Gjovalin shkurtaj]] dhe [[Enver Hysa]] : [[Gjuha Shqipe për të huajt dhe shqiptarët jashtë atdheut]] </ref>
* ''Partizani pa emër'', 1962
* ''Poema dhe vjersha'', {{L|1966}} <ref name=GjSh />
Rreshti 36:
* ''Qezari dhe ushtari i mirë Shvejk, në front diku'', {{L|1995}}
* ''Gjeniu pa kokë'', {{L|1999}}
* ''Na ishte një almë'', {{L|2002}}
* ''E sajoi reja zogun e furtunës''
 
Rreshti 50:
 
{{Autorë shqiptarë}}
 
[[Kategoria:Biografi shqiptarësh]]
[[Kategoria:Shkrimtarë shqiptarë]]
[[Kategoria:Njerëz nga Vlora]]
[[Kategoria:Lindje 1930]]
[[Kategoria:Njerëz që jetojnë]]