|
* Augest Dalliu augest999@gmail.com[[Përdoruesi:Augesti|Augesti]] ([[Përdoruesi diskutim:Augesti|diskutimet]]) 30 nëntor 2016 19:05 (CET)
Xhyzide Shehu , gjizides@gmail.com
Dashuri e Vdekur (Vellimi 1)
-Dua te nise kete histori duke rrefyer nje ndodhi gjysme reale per te cilen faktikisht u ndodh shpesh njerzve ne jete , do te doja
qe kur dikush te lexoj kete te ndjehet fajtor ose te ndjehet mire ashtu siq i pershtatet .Ka te beje me dy te dashuruar qe jetuan ne Rahovec te Kosoves ,ku gjithcka
e tyre u shkaterrua pershkak te se kaluares ose me sakte e kaluara e imagjinuar , ishin vitet kur filloi historia e ketyre dyve me thene
te drejten kjo kohe kur keta dyte u dashuruan ishte nje kohe qe martesa shkonte sipas traditave , keta nuk njiheshin deri ne diten e marteses,
por jo kete here me personazhet e kesaj historie.
-Gjithcka filloi nje dite kur Meri shkoi tek burimi i ujit ku si gjdo dite edhe kesaj here te merrte uje per familjen e vet , ishin te varfer dhe me kushte
jo te mira shtepiake , nena e saj ishte amvise dhe babai punonte ne bujqesi , ishte vajza e vetme ne kete familje ngaqe vellezerit dhe motrat e saja
vdicen si foshnje , ata e donin shum Merin dhe ajo i donte prinderit e saj po ashtu , dhe sic po thosha duke mbushur uje per familjen e saj deshironte
te vendoste kembet ne uje qe te lagej pak ashtu ajo kenaqej por ja fati i saj erdhi ngaqe ne ate burim kishte disa gure te vegjel dhe reshqiteshin kembet
nga myshqet gureve ajo ne momentin qe te rrezohej e kapi Fatihu , ky ishte njeriu per te cilin do te shkatrroj te ardhmen dhe psiqiken e nje gruaje pa faj,
ai ne fillim ishte nje njeri shum i mir , dhe i urte, i vetmi djal ne familje me kater motra , prinderit e tij e donin me pak ngaqe shpesh bente edhe probleme,
ishte tip i fshehte qe veshtir ta njohesh me heren e pare , fatkeqesisht ndodhi keshtu me Merin e gjor ajo nuk e njohu me heren e pare , dhe kur rra ne krahet
e tij e shikoi thelle ne sy dhe pa urtesin e tij , nje ane te mire te tijen ,u ngrit me shpejtesi dhe tha lehtesisht :"Faleminderit... ëëë ...Djalosh " buzeqeshi dhe u largua
menjehere me fytyre te skuqur, duket sikur i pelqeu, dhe ky tha me vete :"Te pakten emrin nuk ma the , pastaj une nuk jam nje djalosh ama....Sa e bukur !" zemra e tij buzeqeshi ate dite , kur u kthye
ne shtepi i lumtur dhe mendoi per te tere mbremjen , Meri ishte vajze qe nuk i interesonin fort djemt, dhe kur fliste gjithnje thoshte te verteten por , kete here ajo
genjeu prinderit e saj gje qe shkaktoi probleme te mevonshme dhe qe do ta bente te pendohej kjo dite se perse nuk i ka treguar , prinderit e pyeten nga habia sepse
nuk e kishin pare asnjehere vajzen e tyre aq te palumtur :"Meri bija jone po cfare ke keshtu , perse fytyra jote e bukur si hena qe shkelqen ne erresiren pafund sot
nuk po buzeqesh ?" ajo shikoi ata te dy se si fytyra e tyre qendronte e trishtuar , gje qe nuk do te donte kurre te shihte tek prinderit e saj ndryshoi menjhere sjelljet dhe tha:
"Jooo..Nuk kam asgje thjeshte nje dite tejet e lodhshme ishte kjo e sotmja " dhe buzeqeshi , :"Aman me lerni ju mua , baba c'bere sot , si kalove ?" shtoi ajo sa per te
ndryshuar situaten , :"Mire , si cdo dite tjeter por nuk kam fare kliente te interesuar per patatet " tha babai i deshperuar :"Zemra ime na mjafton aq sa kemi , nuk mund ti
detyrojme njerezit me zor te blejne mallin tone " tha nena. " Baba ti te pakten je shendoshe dhe na ke neve , ske pse shqetesohesh apo jo , pastaj percfare na duhen parate ,
vetem per luks e te llastohemi si te tjeret duke shitur mend neper rruge , une kam kaq para dhe toke ?" e hidheruar me njerezit tha Meri , babai buzeqeshi dhe tha :"Ke te drejte
bija ime , me mjafton qe jeni ju prane meje , te tjerat do i kalojme shpresoj ". "Hajde te pijm nga nje caj ". Keshtu kaloi dhe mbremja e dites se sotme .
Te nesermen teksa Meri po shkonte ne shkolle , perball i doli Fatihu , ishte po ai djale i pashem , me floke te zinj dhe syte e tij te zinj qe shkelqenin , ata vetem u shikuan sikur
Fatihu tentoi te fliste perseri por shoket e therriten qe te shkojne duke e shikuar ne sy Merin u largua me shoket , ajo e habitur perse po e shikonte , mendoi "Valle mos i ka rene
ne koke per mua ketij ...jo shpirt perse mua vajzen me te "prapambetur" ne shkolle ". dhe vazhdoi rrugen e saj per ne shkolle.
-Ishte dita e pare si gjimnaziste , Merin ne shkollen fillore nuk e donte askush ngaqe mesonte me shume , dhe asnjehere nuk i kushtonte rendesi modes , dhe te tjeret qeshnin me te
duke e konsideruar te prapambetur , por ajo gjithnje thoshte kur e pyesnin per moden :"Mua nuk me intereson moda , nese ju konsideroni moden civilizim , atehere kafshet jane me
te civilizuara ." Ata qeshnin me mendimin e saj , kur ne fakt kishte shume te drejte .Dhe sic po thosha ishte dita e pare ne gjimnaz askush nuk u ul me Merin si ne shkolle fillore ,
por asaj nuk i interesonte fare , Fatihu ishte djali me i popullarizuar ne shkolle , dhe ate dite ai u ul prane saj i buzeqeshur tha:"Me vjen mire qe u takuam perseri ." e zgjati doren si per
pershendetje , Meri ia ktheu :"Me vjen mire edhe mua " duke mallkuar ate dite per te cilen rra ne krahet e tij , por sikur ndjente diqka per te.
"Une quhem Fatih ". "Gezohem qe te njoha Fatih " dhe ishte radha e Merit qe te prezantohej perpak sa harroi por iu kujtua per fat te mire " Ohh dhe une jam Meri meqera fjala".
Buzeqeshi , "Do te thote Meri quhet .....Hyjnesha Meri " " Cfare the ??!!!" "Oh asgje thjesht mu kujtua dikush me kete emer" buzeqeshen bashk.
Sa budalla qe je Fatih , asnjehere nuk di se si te sillesh ndaj nje femre , po friksohesh a ?? Hajvan.
-Kaluan dite dhe vite se bashku ne ate shkolle shkonin cdo dite , tashme e njihnin shume mire njeri -tjetrin , poashtu ia shpallen dashurine njeri -tjetrit por , asnjehere nuk u puthen kjo ishte
shum e moralshme nga ana e tyre.
Pasi perfunduan gjimnazin , ata te dy gjate stines se vere , sepse pikerisht ne kete stine zakonisht shkollat perfundojne vitet e mesimeve , dhe keta vendosen qe te kalojne pak kohe bashk
para se te shkonin ne shtepi e mbase s'do shihnin me njeri -tjetrin sepse Fatihu gjate pushimeve verore shkonte ne Amerike , shume larg nga vendi . Dhe ndaluan tek parku kryesor kryesor i qytetit
u ulen ne karriget e parkut , nen driten e henes , Meri e mbeshteti koken ne krahun e Fatihut dhe po shikonin yjet , Fatihu kapi doren e saj dhe vendosi gishtat e tij permes dores dhe gishtave te saj
ashtu ndjeheshin me te dashurar , Meri tha "Fatih , cka nese nje dite e gjithe kjo te perfundoje , cka nese nuk do te me duash me mua , dhe nese martohemi dhe nese shkaterrohet martesa ?" ai tha:"Nga te
erdhi kjo e dashur , asnjehere nuk do te vije ajo dite larg qofte , por edhe nese vjen qe as nuk e besoj nese vie ajo dite , une jam i vdekur ate dite , edhe pse nuk do te ndodhe kurre , te premtoj qe do te jesh e lumur me mua zemër"
dhe puthi faqen e saj te bute ."InshAllah nuk do te vij ajo dite shpirti im , sepse nese shohe ate dite te zeze dije se cdo gje per mua do te shkaterrohet ,martesa jone do te jete gjithcka , do te luftoj sa te mundem qe ne te dy
te mos shkaterrohemi " "Faleminderit qe je pran meje dashuria ime " shtoi Meri .
Me pas Fatihu e dergoi ne shtepi Merin me makine , "Do te shihemi edhe neser shpresoj , do te insistoj qe te pakten edhe neser te qendrojme vetem per ty zemër " "Ne rregull i dashur , naten e mire " perqafuan njeri-tjetrin .
Te nesermen Fatihu nuk mundi t'i bind prinderit e tij qe edhe sot te qendrojne dhe duhej te nisej ne mengjes , keshtu shkoi shpejte heret ne mengjes ne shtepine e Merit , dhe e pa se ajo ishte duke fjetur , atehere ai e puthi ne faqet
dhe me lot e shikonte teksa po flinte ajo , me pas i la nje shenim duke shkruajtur qante si nje lum qe rridhte ne burimin e tij , la shenimin afer saj dhe e puthi ne buze per here te pare ne jeten e tij duke thene:"Kurre nuk do te harroj
kete puthje edhe pse ne gjum , por ishte nje puthje e mrekullueshme e dashur , Lamtumire mjalti im ". Kur zbriti posht tek prinderit e Merit ishte duke qare , atehere prinderit e saj e perqafaun forte duke i thene :"Mos u shqeteso bir,
do te kthehesh , perseri dhe ne atehere do ta falim Merin per tere jeten te premtojm , u kujdese per te tri vite te shkollimit , te falemnderojme qe i dhe para asaj per shkollim , dhe te falemnderojme qe na gjete pune te dyve " duke qajtur edhe ata
me te , "Nuk ka gje , mjafton ju te jeni mire , inshAllah do Allahu qe t'iu dhuroje me shume begati , kujdesuni per Merin ju lutem dhe ajo do te kujdeset edhe per juve , mirupafshim sepse prinderit jane duke me pritur." duke u pershendetur u largua,
hypi ne veturen e tij dhe shkoi. Rruges teksa po largohej mendonte shume gjera dhe qante tere kohen per Merin.Mendonte :"Ne vend se te kerkoj doren e Merit une po largohem , po largohem nga dashuria ime , ajo do te linte prinderit e saj ,
shtepine e saj , buken e nenes dhe te vinte tek une e te behej gruaja ime , dhe une cfare bera u tregova idiot dhe e lashe ate te vetme aty , e po largohem nga ajo as pa u pershendetur , as pa me thene do te me mungosh i dashur , ajo eshte cdo gje e imja
te premtoj o zot se nese do te ngreh dore ndaj saj me deno , valle a lendohet dikush qe e do , valle a behem shkak une qe ajo te qaj , jo nuk do te le do te kthehem sa me shpejt qe te mundem e te martohem me te , te zgjohem ne mengjes duke shikuar
fytyren e saj engjellore e te pafajshme , kushedi sesa do te vuaj ajo nga largesia ime , kujtimet e mia me te ishin me te bukura , tani kuptoj dhe shoket e mi kur u dashuruan dhe thane se kujtimet jane cdo gje qe i dhurojne lulezim dashurise ...ehhh le te
kaloje kjo dhe te kthehem sa me shpejt tek e dashura ime ." perfundoi mendimin Fatihu.
U zgjua nga gjumi Meri , ishte shum ne disponim ngase e dinte se do te takohej me Fatihun sot per her te fundit , dhe mendoi se duhej te shfrytezonte dhe te shijonte deri ne fund momentet me te , do ta beje te paharrueshme kete dite dhe...."ndaloi se menduari
kur pa letren afer saj , e dinte menjehere se ishte nga Fatihu , e hapi dhe aty shkruante:" E dashura ime , shpresoj te me falesh qe nuk munda te insistoj tek prinderit e mi te qendroj edhe sot sepse e di ti qe ata jane shume kokeforte , te lutem me fal
e di tani je duke qajtur dhe e hidheruar ngaqe nuk te zgjova te me perqafosh ,por nuk doja te zgjoja sepse ishe shume e bukur duke fjetur , te putha per here te pare dhe ndjeva shume dashuri per ty , shpresoj te takohemi sa me shpejt , do te me mar malli
per ty , nuk do te te harroj , te dua shume . Fatih." Me pas qau me za dhe nuk mund ta besonte qe u largua ashtu pa e perqafuar shume , qau nje jave rresht , por nje dite i erdhi nje leter nga Fatihu , u gezua shume , keshtu vazhdonin te komunikoheshin me
letra.
Nje dite Fatihut te gjore nuk i erdhi leter nga Meri , u shqetesua shume , ishte pra koha kur lufta Ballkanike pushtoi edhe Kosoven , Meri qau ngaqe mendoi se nuk do ta shihte me kurre Fatihun , dhe donte qe ai te jete i lumtur , mendoi se do te vdiste ne
kete lufte , pas disa oreve prinderit e saj i vdicen , nga pushkatimi i armiqve , ndersa ajo u fsheh ne bodrumin e shtepise se saj ku babai e siguroi per te sepse e dinte se nje dite do te vie lufta ne Kosove , ajo qau shume shume ate dite , tanime e ndiente veten te
groposur , e erresuar dhe pashpres , perseri gjeti nje leter ku shkruhej :"Bija ime , e di se nje dite do te vie vdekja ne deren tone , kur te jesh duke e lexuar kete leter ne do te kemi vdekur , na fal nese te kemi hidheruar ndonjehere pa vetdije dhe me vetdije,
mos u merzit nga fakti qe ne nuk egzistojme me , nje dite te gjithe do te vdesim vetem se dikujt i vjen me shpejt Egjeli te dera , por ti mos u shqetso heret apo vone do te takohemi ne parajse aty ku perjetesia do te na bashkoj shpresoj , te le amanet ty shtepine ,dhe
te kerkoj te martohesh me Fatihun , eshte nje djale shume i mire , nese ndonjehere te lendon edhe ai , por keq ama mos ia fal kurre , sepse do te ishte i pafytyre te lendoj dashurine dhe nje jetime te pafajshme , por merzia jote eshte e perkohshme Zoti do te udhezoje
ne rrugen e tij dhe do te beje te mesosh se me merzi njeriu vetem e shkaterron veten nuk arrin asgje , ndersa duke u bere e forte do te permbahesh dhe te vazhdosh perpara , te duam shume te gjall dhe te vdekur , Shihemi ."
-Qau dhe vajtoi shume , mendoi se Fatihu me kurre nuk do te kthehej per te , dhe se nuk do te shihen kurre me , mallkoi fatin e saj , mallkoi ndjenjen e armiqsimit mes njerzve , mallkoi luften , cdo gje iu be nje fushe e pafundme dhe nuk e di se ku te shkoj me , ajo qendroi
e fshehur ne bodrum edhe per disa muaj . Fatihu e kuptoi nga televizori se po ndodhte nje lufte ne Kosove , lotet i rrodhen ne sy , ah Meri im , ah e dashura ime e vetmuar , i hidheruar dhe pa pyetur prinderit u kthye qe ta merrte Merin me vete , shkoi ne shtepine e saj po e
kerkonte , degjoi nje ze duke bertitur :"Jam ketu posht !" . Hapi nje dere poshte dyshemese dhe e pa ate , u perqafuan dhe vajtuan se bashku , ajo i tregoi ndodhite teksa po qendronin bashke , "Nuk do te le kurre me vetem , me fal zemer ". Pasi u cmallen u larguan fshehurazi
nga shtepia dhe vendlindja e tyre , Ai e mori prane saj ne Amerike .
Dhe i tregoi prinderve te tij se cka perjetoi ajo gjate ketyre muajve qe ishte vetem atje , dhe i tregoi atyre amanetin qe i kishte lene babai i saj , por ata u hidheruan me Fatihun sepse shkoi ashtu pa lejen e tyre dhe nuk e lejoi qe te martohej me Merin . Fatihu ishte shume i
zemeruar me prinderit , keshtu tha:"Ne rregull pra , me kurre nuk do te me shihni mua , dhe do te largohem nga ju pergjithmon edhe ashtu nuk isha i lumtur prane jush asnjehere , dhe me ne fund gjeta lumturine time dhe ju po ma ndaloni , atehere mirupafshim , ju dua shume ,
ne po shkojme ne Los Anxheles shpresoj qe nje dite te me kuptoni ." ishin fjalet e fundita te Fatihut teksa po largohej nga shtepia , prinderit e tij shikuan njeri-tjetrin me habi dhe te merzitur e lane qe te shkonte dhe te krijonte jeten e tij , babai i tij mendoi se eshte me mire qe
kurre mos ta takojne , dhe le te mesohet me jeten .
| 