Isokrati: Dallime mes rishikimesh

Metoda sokratike përbëhet nga dy pjesë apo faza nga ironia dhe nga majeutika. Ironia sokratike është një veprim metodik, i cili mbështetet në ndjekjen e mendimit, parashikimit të pyetjeve të bashkëbiseduesi të deklarohet se nuk është dakord me vetveten aq sa edhe ai vetë nuk di më se çfarë kishte menduar. Ironia sokratike është pra zbulim i mosdijes, përkatësisht qëllimi i ironisë është që tia bëj me dije bashkëbiseduesit se mendimet e tij janë të mangëta, të njëanshme. Në të vërtetë ironia sokratike është një induksion. Përmes fazës së dytë majeutikës, Sokrati te bashkëbiseduesi ndikonte të zgjohej ndjenja e së vërtetës, përkatësisht bashkëbiseduesi të nxjer përfundime të sakta. Majeutikamajeutika është një definicion, përkufizim, deduksion përkatësisht “art i të lindurit”. Sokrati thoshte se ai ushtronte të njejtin profesion sikurse nëna e tij, ka ndihmuar që të lindin fëmijë, Sokrati ka ndihmuar që të lindin shpirtëra, të lind ndjenja e së vërtetës. Sokrati nga nxënësit e tij kërkonte para së gjithash nuhatje pët të vërtetën. Thënia e njohur e Sokratit:”Unë di se nuk di asgjë” është një kërkesë për një të vërtetë më të lartë, e jo për të vërtetën në vetvete.