'''Posta elektronime''', (E-Mail nga anglishtja '''Ee-mail''' -(nga Electronic dheanglishtja '''Mail'electronic mail'') ose '''posteli''' (Ee-posta) është një ndër shërbimet më të kërkuara që ofron interneti. Me ndihmën e kësaj poste bëhet shpërndarja e [[Letra eletronike|letrave elektronike]] (me të dhëna të shkruara në të) nga dërguesi tek pranuesi. Karakteristikë e këtyre letrave është adresa e cila në vete përmban simbolin '''@'''.
Me përhapjen e këtij shërbimi në internet gjithnjë e më tepër njerëzit e sidomos ekonomistët e përdorin këtë form të këmbimit të letrave në vend të formave klasike si [[Posta|postës]], [[telefaksi]]n etj. Shkaqet për këtë janë më së të njohura si p.sh:
Rreshti 9:
* gjatë këmbimit të letrës nuk është e nevojshme që dërguesi dhe pranuesi të jenë të kyçur në të njëjtën kohë në rrjetë.
Për dërgimin e letrave nevojitet që si dërguesi po ashtu edhe pranuesi të kenë një adresë në [[interneti|internet]] që në terminologjinë e internetit quhet ''Ee-Mailmail adresa''. Adresat Ee-Mailmail hapen nga një qendër shërbimi në internet (''Provider'') për paraqitësit e kërkesës. Paraqitësi i kërkesës zgjedhë emrin (kombinim shkronjash e numrash) e adresës i cili nuk ka fusha të zbrazëta në mes të simboleve. Pas emrit pason pjesa që shkruhet nga qendra e shërbimit, simboli ''tek'' '''@''' (ne anglishte ''at'') qendra e shërbimit (''Proveider'') pastaj vije një pikë ndarëse dhe futet domeni i nivelit të lartë (''Top-Level-Domen'') për të njoftuar lexuesin për qendrën dhe karakterin komercial apo ndonjë tjetër.
Sistemi Ee-Mailmail nuk është i sigurt sa i përket vëzhgimit të përmbajtjes së letrës. Gjatë rrugës që kalon letra, ajo mund të lexohet dhe përmbajtja e saj edhe të ndryshohet. Për këtë nuk përdoret për letrat me përmbajte interesante për "shikuesin" e tretë. Në këtë drejtim është duke u menduar dhe punuar për të gjetur forma me anën e të cilave ky sistem do të mbrohej nga "shikuesit" e pa ftuar. Një ndër këto përpjekje është edhe kodimi '''PGP''' (''Pretty Good Privacy''), përpjekje që kodimi dhe dekodimi i përmbajtjes së letrës, të jetë i mundshëm vetëm nga dërguesi dhe pranuesi i letrës. Parakusht për një gjë të tillë është posedimi i një programi të njëjtë për kodim/dekodim të letrës për të dy palët.
Mundësit që lë kjo formë e këmbimit të letrave, janë shumë interesante për institucionet shtetërore, mirëpo ato ende nuk janë të përgatitura që letrat elektronike të i pranon si formë zyrtare e këmbimit të letrave.
