[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Në disa vende kam ndryshuar fjalën Parajsë në Parriz meqë në përkthimin e tij të Komedisë Hyjnore (Pashko Gjeçi) përdor termin Parriz.
No edit summary
Rreshti 1:
{{fjala}}
[[Skeda:Jan Bruegel d. Ä. 003.jpg|thumb|ParajsaParrizi nga [[Jan Brygel]].]]
'''Parajsa''' është një fjalë që e ka prejardhjen nga [[sanskritja]] ''paradesha'' ose "vend i lartë" dhe më vonë u përshtat në perëndim në ''pairidaeza'' ([[Persishtja|persisht]]) që përbëhet nga ''pairi'' (përreth) dhe ''diz'' (krijoj), "paràdhisos" ([[Greqishtja|greqisht]]), "pardes" ([[gjuha hebraike|hebraisht]]), "partez" ([[gjuha armene|armenisht]]) (kopësht) dhe "paradisus" ([[gjuha latine|latinisht]]), [[gjuha italiane|italisht]] ''Paradiso'' nga e cila vjen edhe ne shqip fjala ''parajsë'' ose ''parriz''.
Në tekstet fetare zakonisht lidhet me jetën e amshuar të lumtur të të vdekurve që shijojnë shikimin dhe praninë e fytyrës së [[Zoti]]t.
Rreshti 9:
 
== Parrizi në [[Bibla|Bibël]]: [[Edeni]] dhe [[Jeruzalemi i Ri]] ==
[[Skeda:Adam_and_Eve_expelled_from_Paradise.png|thumb|200px|Adami dhe Eva dëbohen nga parajsaparrizi]]
Siguria e jetës së amshuar e të lumtur shfaqet vetëm kah fundi i [[Besëlidhja e Vjetër|Besëlidhjes së Vjetër]]. Më parë mendohej që të vdekurit zbritnin në "mbretërinë e të vdekurve" ose ''sheol'', "vendi i hijeve", pa kënaqësi.
 
Rreshti 26:
 
== Përfytyrimi i parrizit nga [[Dante Alighieri|Dantja]] ==
[[Skeda:Paradiso Canto 31.jpg|thumb|right|250x|[[Gustav Dor]]: Dantja dhe Beatriçja në rrethin e fundit të parajsësparrizit]]
* Qielli i parë ([[Hëna]]) - banorë me detyrë ruajtëse
* Qielli i dytë ([[Mërkuri]]) - banorë reformues dhe vuajtës padrejtësisht.
Rreshti 53:
Parrizi (Parajsa)
 
Përkufizimi: Përkthyesit e versionit grek të ''Septuagintës'' me të drejtë përdorën termin «parajsë» (''parádeisos'') kur ishte fjala për kopshtin e Edenit, pasi, me sa duket, ai ishte një park i rrethuar. Fragmente të tjera biblike, që flasin për parajsënparrizin dhe që ndodhen pas tregimit të Zanafillës, i referohen (1) kopshtit të Edenit, (2) tokës si një të tërë, kur të bëhet në të ardhmen si Edeni, (3) begatisë frymore mes shërbëtorëve të Perëndisë në tokë, ose (4) masave që janë marrë në qiell e që të sjellin ndër mend kushtet e Edenit.
 
A përmendet edhe në «Besëlidhjen e Re» parajsaparrizin e ardhshmeardhshëm tokësoretokësor, apo përmendet vetëm në «Besëlidhjen e Vjetër»?
 
Nuk ka asnjë arsye biblike që Shkrimet të ndahen në dy pjesë dhe që vlera e pohimeve të tyre të gjykohet nga fakti nëse janë në «Besëlidhjen e Vjetër» a në «Besëlidhjen e Re». Te 2 Timoteut 3:16 thuhet: «''I gjithë'' Shkrimi është i frymëzuar nga Perëndia dhe i dobishëm për të mësuar, për të qortuar, për të ndrequr.» Duke iu referuar Shkrimeve të frymëzuara të epokës para krishterimit, te Romakëve 15:4 thuhet: «Gjithçka që u shkrua kohë më parë, u shkrua për mësimin tonë.» Prandaj, për t’iu përgjigjur saktë pyetjes së sipërpërmendur, duhet të marrim parasysh Biblën si një të tërë.
 
Te Zanafilla 2:8 thuhet: «Perëndia Jehova mbolli një kopsht [«park», ''Mo;'' «parajsë», ''Dy; parádeison, LXX''] në Eden, drejt lindjes, dhe vendosi atje njeriun [Adamin] që kishte formuar.» Jeta bimore dhe shtazore atje ishte e shumëllojshme dhe magjepsëse. Jehovai e bekoi çiftin e parë njerëzor dhe u tha: «Jini të frytshëm, shumohuni dhe mbusheni tokën e sundojeni, mbani të nënshtruar peshqit e detit, krijesat fluturuese të qiejve dhe çdo krijesë të gjallë që lëviz në tokë.» (Zan. 1:28) Qëllimi që kishte që në fillim Perëndia, ishte që e gjithë toka të bëhej një parajsëparriz ei populluar me njerëz që i çmojnë ligjet e tij dhe u binden atyre, dhe ky qëllim do të përmbushet. (Isa. 45:18; 55:10, 11) Prandaj Jezui tha: «Lum ata që janë me natyrë të butë, sepse do të trashëgojnë ''tokën!»'' Ja përse i mësoi dishepujt e tij të luteshin me fjalët: «Ati ynë që je në qiej, u shenjtëroftë emri yt. Ardhtë mbretëria jote. U bëftë vullneti yt, si në qiell, ''edhe në tokë.»'' (Mat. 5:5; 6:9, 10) Në përputhje me këto fjalë, Efesianëve 1:9-11shpjegon qëllimin e Perëndisë që «të mblidhte përsëri së bashku në Krishtin të gjitha gjërat, gjërat në qiej ''dhe gjërat në tokë».'' Hebrenjve 2:5 flet për «''tokën e banuar që do të vijë»''. TeZbulesa 5:10 përmenden ata që «do të mbretërojnë ''mbi tokën»'' si bashkëtrashëgimtarë me Krishtin. Te Zbulesa 21:1-5 dhe 22:1, 2 jepen përshkrime të mëtejshme të bukura, për kushtet që do të jenë në ‘tokën e re’, të cilat të sjellin ndër mend ParajsënParrizin që ekzistonte fillimisht në Eden, ku ishte pema e jetës.—Zan. 2:9.
 
Përveç kësaj, Jezui përdori termin grek ''parádeisos'' kur foli për parajsën e ardhshme në tokë. «Jezui iu përgjigj [një keqbërësi që ishte vënë në shtyllë përbri tij dhe që tregoi besim në mbretërinë e ardhshme të Jezuit]: ‘Vërtet po të them sot: ti do të jesh me mua në Parajsë.’»—Luka 23:43.