[Redaktim i kontrolluar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
përmirësime teknike, zëvendësova: marsh → Marsh (2) duke përdorur AWB
fjale me shume si fjale latine, do ta krijoj ate artikull pas pak
Rreshti 21:
 
=== Beteja ===
Në vitin [[55 p.e.s.]], Çezari kreu një eksplorim në Britani dhe mundi Britanikët, nën drejtimin e Cassivellaunusit. Çezari hasi në kundërshtarin e tij më të fortë në GaulGali, Vercingetorixin, të cilin ai e mundi në Alesia në [[52 p.e.s.]]. Me fundin e luftës, Çezari kishte arritur kontrollin e pjesës më të madhe te GaulitGalisë. Kjo arritje i siguroi atij, titullin komandanti më i madhe i kohërave, si dhe besnikërinë e legjioneve. Kujdesi i Çezarit ndaj ushtarëve, dëshira për të realizuar ai vetë sulme të vështira ushtarake, e ktheu atë në idhullin të ushtarëve, një element i rëndësishëm për karrierën e tij pasardhëse.
 
===Lufta Civile ===
 
Në vitin [[54 p.e.s.]], vdes e bija e Jul Çezarit, e shoqja e Pompeit, që prej pesë vjetëve. Ajo kishte qenë lidhja kryesore ndërmjet dy burrave. Gjate viteve kur Çezari ishte në GaulGali, Pompei kishte filluar të mësonte gjithnjë e me shume mbi partinë senatoriale. Arritjet ushtarake te Çezarit, fillojnë e rrisin xhelozin e Pompeit. Vdekja e Crassusit, në [[53 p.e.s.]], sjell fundin e Triumviratit të Parë, dhe vendosjen e Çezarit kundër të tjerëve.
 
Pasi përfundoi Triumvirati i Parë, senati mbështet Pompein, i cili u bë konsull individual më [[52 p.e.s.]]. Ndërkohë, Çezari ishte bërë një hero ushtarak, si dhe një lider i popullit. Senati druhej prej Çezarit, dhe donte që ai të hiqte dorë prej ushtrisë së tij. Ata e dinin që Çezari shpresonte të bëhej konsull, pasi periudha e tij në Gaul, të përfundonte. Në dhjetor të [[50 p.e.s.]], Çezari i shkruan një letër senatit, në të cilën thoshte që ai do të hiqte dore nga ushtria e tij, në rast se Pompei hiqte dore nga posti që kishte. Senati e priti letrën me egërsi dhe i kërkoi Cezarit të hiqte menjëherë dore nga ushtria, përndryshe do të shpallej “armik i popullit”.