Teatri Evropian i Rilindjes: Dallime mes rishikimesh

 

==Hapësirat e reja interpretuese==

 

Në fillim të Katërqintës shfaqjet ndodhnin në vende private si kopështe, oborre të konventeve dhe sallone të pallateve të dekoruar për shfaqjet si në rastin e [[Salone dei Cinquecento]] në [[Palazzo della Signoria]] në Firence përshtatur si teatër nga [[Giorgio Vasari]]. Me rivënien në skenë të teksteve greko-latine u nis të ndërtoheshin hapësira të posaçme për të mbajtur skenografitë, ndonjëherë edhe shumë komplekse: në këtë periudhë u ndërtuan hapësira të reja teatrale, duke filluar nga 'Loggia e Odeo Cornaro-s' e njohur edhe si 'Loggia del Falconetto' e [[Padova]]s. Por shembulli më bujshëm i zbatimit skenografik rilindas qe [[Teatro Olimpico]] i [[Andrea Palladio]]s, në [[Vicenza]], që akoma edhe sot konservon skenografinë origjinale çinkueçenteske të [[Vincenzo Scamozzi]]-t për ''Edipin mbret'' të [[Sofokliu]]t, vepër me të cilën u inaugurua teatri në [[1585]]. Në vazhdim, në [[1590]], përsëri Scamozzi-t Gonzaga-t i besuan ndërtimin e një tjetër teatri për ''Palazzo Ducale-n'' e [[Sabbioneta]]-s që mori emrin ''Teatro all'Antica''.