Dinastia Qing: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
Udha (diskuto | kontribute)
No edit summary
Rreshti 1:
{{pa referenca}}
[[Skeda:Flag of the Qing Dynasty (1889-1912).svg|parapamje|250px|Flamuri i Dinastisë Qing dhe i Kinës]]
'''Dinastia Qing''' (1644-1911) pati gjithsej 12 perëndorëperandorë, nga Nurhaçi deri tek perandori i fundit Puyi. Po të numërohen vitet duke filluar nga koha e hyrjes së saj këtej Murit të Madh, dinastia Qing pati 10 perandorë dhe zgjati 268 vjet.
 
SipërfaqjaShtrirja maksimale e territorit të dinastisë Qing arriti dikur në 12 milionë kilometrakm² në kulmin e katroresaj. Në vitin 1616, Nurhaçi krijoi shtetin me emrin “Jin“Xhin i Vonshëm”. Në vitin 1636, Huangtaiji ndërroi emrin e shtetit me “Qing”. Në vitin 1644, forcat e kryengritësve fshatarë, të udhëhequra nga Li Zi Çeng, përmbysën dinastinë Ming dhe perandori Çong Zhen vrau veten. Forcat e armatosura të dinastisë Qing, duke përfituar nga rasti, hynë përkëtej Murit të Madh, mposhtën forcat e kryengritësve fshatarë dhe e caktuan Pekinin si kryeqytet. Dinastia Qing bashkoi gradualisht të gjithë vendin, pasi shtypi kryengritjen fshatare në zona të tjera dhe forcat e mbetura të dinastisë Ming, që luftuan kundër dinastisë Qing.
 
Për të zbutur kontradiktat klasore, në vitet e para të saj, dinastia Qing zbatoi politikën e inkuraimit të hapjes së tokave të reja dhe të pakësimit ose heqjes së taksave, si rezultat, edhe krahinat e brendshme edhe zonat kufitare patën zhvillim shoqëror dhe ekonomik. Deri në mes të shekullit të 18-të, ekonomia feudale u zhvillua në një lartësi të re dhe ajo periudhë u quajt “periudha e lulëzuar e perandorëve Kangsi dhe Qianlong” në historinë kineze. Sistemi autokratik i pushtetit të centralizuar qendror u forcua më tej, potenciali shtetëror u rrit shumë, rendi shoqëror u stabilizua, si rezultat, deri në vitet e fundit të shekullit të 18-të, popullsia kineze arriti në rreth 300 milionë.