Martha Argerich: Dallime mes rishikimesh

Argerich lindi në [[Buenos Aires]], [[Argjentina|Argjentinë]].<ref>{{Cite news|title = An Enigmatic Pianist Reclaims Her Stardom|url = https://www.nytimes.com/2000/03/25/arts/an-enigmatic-pianist-reclaims-her-stardom.html|newspaper = The New York Times|date = 2000-03-25|access-date = 2016-02-04|issn = 0362-4331|first = Anthony|last = Tommasini}}</ref> Paraardhësit e saj atërore ishin katalanas të vendosur në Buenos Aires që nga shekulli i XVIII. Gjyshërit e saj të nënës ishin emigrantë hebrenj nga [[Perandoria Ruse]], të cilët u vendosën në Colonia Villa Clara në provincën Entre Ríos - një nga kolonitë e themeluara nga Baron de Hirsch dhe Shoqata e Kolonizimit Çifut.<ref>{{Cito web|url=http://www.lavozylaopinion.com.ar/cgi-bin/medios/vernota.cgi?medio=lavoz&numero=Mayo2012&nota=Mayo2012-3|title=La vida de una pianista única: "Martha Argerich" por Moshé Korin|accessdate=2013-10-21|publisher=Lavozylaopinion.com.ar}}</ref><ref>{{Cito web|url=http://owl-ge.ch/arts-scenes/spip.php?article1941|title=Portrait : Martha Argerich - Arts-Scènes|accessdate=2013-10-21|publisher=Owl-ge.ch}}</ref> Prejardhja e emrit Argerich është Katalonja, Spanjë.  Ajo filloi të luajë piano në moshën tre vjeçare. Në moshën pesëvjeçare, ajo u transferua te mësuesi Vincenzo Scaramuzza, i cili theksoi rëndësinë e lirisë dhe ndjenjës. Argerich dha koncertin e saj debutues në vitin 1949 në moshën tetë vjeçare.

Familja u shpërngul në Evropë në vitin 1955, ku Argerich studioi me Friedrich Guldën në Austri. [[Péron|Juan Perón]], pastaj presidenti i Argjentinës, bëri vendimin e tij të mundshëm duke caktuar prindërit e saj në postet diplomatike në Ambasadën e Argjentinës në [[Vjena|Vienë]]. Më vonë ajo studioi me Stefan Askenase dhe Maria Curcio.<ref>{{Citecite news|author=Niel Immelman |url=https://www.theguardian.com/music/2009/apr/14/obituary-maria-curcio |title=The Guardian, 14 April 2009 |publisher=Guardian |date= 14 April 2009|accessdate=2012-01-04 |location=London}}</ref> Argerich gjithashtu kapi mundësi për periudha të shkurtra të stërvitjes me Madeleine Lipatti (e veja e Dinu Lipatti), Abbey Simon dhe Nikita Magaloff.<ref>Manildi, Donald [http://www.musicalamerica.com/features/?fid=66&fyear=2001 Musician of the Year 2001 Martha Argerich], "Musical America", 2001</ref> Në vitin 1957, në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeçare, ajo fitoi edhe Konkursin Ndërkombëtar të Gjenevës dhe Konkurrencën Ndërkombëtare Ferruccio Busoni brenda tre javëve njëri-tjetrit. Në këtë të fundit, ajo takoi Arturo Benedetti Michelangeli, të cilin më vonë do të kërkonte për mësime gjatë një krize artistike në moshën njëzetvjeçare, ndonëse kishte vetëm katër orë me të në një vit e gjysmë.<ref name="Dean Interview">Elder, Dean. [http://www.andrys.com/arg-1979.html Excerpts from a Rare Interview with Argerich]. accessed 19 January 2010.</ref><<ref name="Sweeting">{{Citecite news | url=http://www.ft.com/cms/s/2/9370c7e4-a31f-11e0-a9a4-00144feabdc0.html | title=Strains of mood music | work=Financial Times | author=Andrew Clark | date=2011-07-08 | accessdate=2015-07-24}}</ref> Ndikimi më i madh i saj ishte Gulda, me të cilin studioi për 18 muaj.