[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v sprove per persosje
Rreshti 10:
Më 1910-1911 shkon në Stamboll me rekomandimin e P. [[Jul Bonati|Jul Bonatit]] ku së bashku me ikanakët nga [[Struga]], Ibrahim Mehmet Naxhin dhe [[Dervish Hima|Dervish Himën]], dhe [[Eqrem Bej Vlora|Eqrem bej Vlorën]]<ref>Vlora E., ''[[Kujtime 1885-1925 (Eqrem bej Vlora)|Kujtimet 1885-1925]]'', përktheu [[Afrim Koçi|A. Koçi]], Tiranë: "IDK", 2003.</ref> botonte gazetën "Shqiptari"<ref name=":0" />.
 
Merr pjesë aktive në Komitetin e [[Kryengritja Malësore e vitit 1911|Kryengritjes së Malësisë së Veriut]] (1909-1912), ku luftoi edhe me armë në dorë në krah me [[Risto Siliqi]]n. Kur u shpall Pavarësia gjendej në [[Trieste]], ku do të ishte edhe pjesëmarrës në [[Kongresi i Triestes|Kongresin]] e mbajtur më 1913<ref>[[Kastriot Dervishi|Dervishi K]]., [[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet|''Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet'']], Tiranëname=": 0"55", 2012. fq. 183-184. ISBN 978 9943 56 22 5</ref>.
 
Më 1914 formoi shoqërinë "Klubi Lidhja Kombëtare" në Shkodër, duke qenë edhe kryetar i saj. Në shkurt 1914 në [[Durrësi|Durrës]] i bëhet thirrje nga [[Esad pashë Toptani]] të marrë përsipër postin si Drejtor të Përgjithshëm të Sigurisë së Shqipërisë. E pranon, por më 1915 me pushtimin e rishtë malazez të Shkodrës, internohet në [[Podgorica|Podgoricë]]. Në vitet 1916-1918 të administratës nën pushtimin austriak, riemërohet shef policie i Shkodrës dhe dha kontributin e vet në [[Komisia Letrare Shqipe|Komisinë Letrare]], si anëtar i saj. Më 1919 me bashkimin e shoqërive "Mustafa Pasha" me "Vaso Pasha" themelon shoqërinë e vetme "Vllazia"<ref name=":0" />, organ i së cilës qe e përkohshmja "Agimi" drejtuar nga [[Kristo Floqi]]<ref>[[Arkivi i Shtetit Shqiptar|AQSH]], ''Fondi Kristo Floqi, D.1''</ref>.
Rreshti 25:
 
Vdiq në Shkodër më 21 shkurt 1933, në ceremoninë e varrimit të tij ditën e nesërme, foli në emër të qeverisë [[Mirash Ivanaj]].<ref name=":0" />
 
të cilën detyrë e vijoi edhe më vonë kur Shkodra u bashkua me qeverinë e Tiranës mbas lirimit të vet nga ushtritë franceze. Në vitin 1919 me 16 shkurt shoqërítë e Shkodrës “Mustafa Pasha” dhe “Vaso Pasha” u bashkuan dhe sajuan shoqërinë e vetme me emrin “Vllaznija”, e cila qé nji ndër shoqërítë më të organizuara të [[Shqipëria|Shqipërísë]] dhe që me veprimtarinë e vet letrare, teatrore, muzikore dhe gjimnastike pati një meritë të madhe për zgjimin e rinísë shqiptare, sidomos me botimin për tre vjet me radhë të së përkohëshmes “Agimi”. Hilë Mosi qé kryetár i kësaj shoqërie për një kohë të gjatë dhe me artikujt e përkthimet e veta të ndryshme e zbukuroi organin e shoqërísë.
 
== Veprimtaria letrare ==
Thamë më përpara se Hilë Mosi duke qenë ende në moshën e re nisi të shkruante nëpër fletore shqipe vjersha dhe aty-këtu edhe proza; kështu, gjithnjë nxënës n’Austrí, bashkëveproi rregullisht n’me “Albania”-n e [[Faik Konica|Konicës]] me pseudonimet ''Zog Sakoli'', ''Sakoli'', ''Zog Dushmani'', ''Lirijasi'', ''Speci'' etj. gjithashtu edhe ndër të përkohëshmet e kohës si “Drita” e [[Sofíe]]s, “Kombi” i [[Boston]]it, “Albania” e [[Beogradi]]t, “L’Albania” e [[Dervish Hima|Dervish Himës]], “Shpnesa e Shqypnís” e [[Raguza|Raguzë]]s, “Diturija” e [[Mithat Frashëri|Lumo Skëndo]]s, “Lirija e [[Selanik]]ut”, “Vllaznija” e [[Vjenë]]s, “Lidhja Ortodokse” e [[Korçë]]s, “Shqiptari” i [[Stamboll]]it, i së cilës qe kryeredaktor, “Agimi” i Shkodrës etj. Në vjetin 1913 themeloi dhe drejtoi, bashkë me [[Karl Suma|Karl Sumën]] dhe [[Risto Siliqi]]n, fletoren e përdyjavshme “Shqypnija e Ré”, e cila e vijoi botimin deri në plasjen e luftës botërore.
 
Në vitin 1913 botoi në [[Trieste]] një grumbull poezish me emrin “Zâni i Atdheut”, vjersha atdhetare të përpiluara, më të shumtën, mbas frymës popullore, ku qëndron si faktor i parë malli për atdhe. Në ketë përmbledhje Mosi këndon [[Shqipëria|Shqipërinë]] kur kjo vuante, dhe kur copëtohej prej diplomacisë së pamëshirshme evropiane, për të ngopuë lakmít e popujve fqînj.