Ymer Dishnica: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Hatake (diskuto | kontribute) No edit summary |
Hatake (diskuto | kontribute) vNo edit summary |
||
Rreshti 9:
Kreu arsimin e mesëm në [[Liceu Kombëtar i Korçës|liceun francez të Korçës]]. Më 1932-1941 studion me bursë të shtetit shqiptar në Fakultetin e Mjekësisë në [[Lion]] dhe në [[Parisi|Paris]], ku u laureua e specializua për patologji. Më 1933 pranohet anëtar i Partisë Komuniste Franceze. Prej vitit 1931 bashkëpunon me grupet antizogiste, ndërsa më 1933-1937 me gazetën "Populli" të Lionit dhe "Sazani".
Pas 7 prillit 1939 bën pjesë në Federatën e Shqiptarëve në Francë. Në nëntor 1940 u organizua në një celulë të PK-së po në Francë<ref name=":0">[[Kastriot Dervishi|Dervishi K]]., [[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet|''Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet'']], Tiranë: 55, 2012, fq. 118, ISBN 978-9943-56-22-5</ref>. Në gusht të 1941 kthehet në Shqipëri, ku nga 1942 e deri më 1944 ishte anëtar i Komitetit Qendror të [[Partia e Punës e Shqipërisë|Partisë Komuniste të Shqipërisë]]. Mori pjesë në [[Konferenca e Pezës|mbledhjen e Pezës]], ku u zgjodh anëtar i kryesisë së Këshillit të Frontit Nacional Çlirimtar<ref name=":0" /> me emrin e shifruar "Mogila"<ref> Dervishi K., ''Lëvizja komuniste në vitet 1924-1944 dhe formimi i PKSH-së'', Tiranë: 55, 2016. fq. 241. ISBN 978-9828-106-38-4</ref>.
Më 2 gusht 1943 Ymer Dishnica në krye të delegacionit të PK-së nënshkroi [[Marrëveshja e Mukjes|Marrëveshjen e Mukjes]] me [[Balli Kombëtar|Ballin Kombëtar]] në fshatin e [[Mukaj (Bërxullë)|Mukjes]] për të bashkërenduar rezistencën shqiptare në [[Lufta e Dytë Botërore|Luftën e Dytë Botërore]] dhe për t'u përgatitur për të ardhmen e Shqipërisë etnike. Gjë që xhindosi Komitetin Qendror, pra vetë [[Miladin Popoviq|Miladin Popoviqin]], i cili kur e lexoi e grisi dhe ia hodhi [[Enver Hoxha|Enver Hoxhës]] në fytyrë<ref>Hoxha Ç., ''Fillimet e diktaturës komuniste në Shqipëri,'' Tiranë: Instituti i Studimit të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit, 2013, fq. 19. ISBN 978-9928-168-11-5</ref>.
| |||