Shkrimtari: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Koka11 (diskuto | kontribute) Etiketa: përpunim burimi 2017 |
Koka11 (diskuto | kontribute) |
||
Rreshti 1:
[[Skeda:Ismail Kadare.jpg|parapamje|'''[[Ismail Kadare]]''']][[Skeda:Shkrimtari Dritëro Agolli.JPG|parapamje|'''Shkrimtari [[Dritëro Agolli]]''']]
[[Skeda:Fan S. Noli.jpg|parapamje|'''[[Fan Noli|Fan S. Noli]]''']]
''Profesion''' i lirë apo profesional me qëllim të shprehjes së mendimeve të shkruara në letër.Njerzit të cilët kanë dëshirë t'i shprehin ndjenjat e veta merren me këtë profesion. Ky quhet ndryshe edhe çlirues ndjenjash. Një shkrimtar është një person i cili është i përfshirë në krijimin e veprave të shkruara të dizajnuara për përdorim publik dhe jo personal. Një person që shkruan tekste letrare joprofesionale, në emër të nevojës së tij personale, për të cilën nuk ka lexues apo auditor, quhet graphophant . Për disa shkrimtarë, ky është një profesion dhe kur pjesa më e madhe e të ardhurave të tyre vjen nga shkrimi i veprave letrare, zakonisht quhen "[[Shkrimtarë shqiptarë|shkrimtarë]] profesionistë". [[Faik Konica]], [[Fan Noli siç e kam njohur|Fan S.Noli]],... Sinonimet mund të përdorin një autor ose një karakter letrar, edhe pse kuptimi i tyre nuk përputhet plotësisht me kuptimin e fjalës. Për shembull, një autor ka një kuptim pak më të gjerë dhe përdoret për të dhënë përgjegjësi ligjore, si: [[Ismail Kadare|ISMAIL KADARE]], [[Dritëro Agolli|Dritro Agolli]], ... Duhet gjithashtu të theksohet se termi shkrimtar është i paqartë në kultura të ndryshme dhe mosha të ndryshme. Është e mundur që autorët e artikujve shkencorë apo gazetarë të mund të quhen kështu, edhe pse përgjithësisht pranohet që shkrimtarët janë referuar si autorë të fiksionit . Letërsia është një art që përdor fjalën si një mjet dhe shkrimtari punon me këtë instrument për ta sjellë atë në një nivel profesional dhe artistik.
Shkrimtarët përdorin fjalën e shkruar për të komunikuar [[Ideologjia|ide]]. Ata krijojnë forma të ndryshme të artit letrar dhe krijimtarisë si romanet, tregimet, [[Poezia|poezi]]të, [[Shfaqja mariane|shfaqje]]t, artikujt e [[gazeta]]ve, [[Skenaristi|skenare]]t, udhëpershkrimet ose [[ese]]të.
Shkrimtarë të kualifikuar janë në gjendje të përdorin një gjuhë që kontribuon ndjeshëm në pasurimin e kulturës së një shoqërie<ref>[[Magill, Frank]] N. (1974). Ciklopedia e Autorëve Botërorë. vëll. I, II, III (ed.). [[Englewood Cliffs]], New Jersey: Salem Press. pp. 1-1973.</ref>
Shkrimtar nuk mund te behet kushdo, mirpo vetem nese ka talent siq thot fjal e urtë popullore : ''mos u bëjë poet nese smund te lindësh me secilen fjal me secilin varg. Bota ka shumë shkrimtar shumë të mirë. Por edhe Kosova ka shkrimtar shumë të mirë si p.sh : [[Anton Pashku]] [[Rexhep Hoxha]], [[Ali Podrimja|Ali Podrimaj]], [[Rexhep Qosja]], [[Skeda:Beqir musliu-2.252x346.jpg|parapamje|'''[[Beqir Musliu|Beqir musliu]]''']]
[[Skeda:Faik Konica.jpg|parapamje|'''[[Faik Konica]]''']] , [[Musa Ramadani]] [[Murteza Xajë Nura]]'' e shumë e shumë shkrimtar të tjere shumë të mirë. ==Llojet e shkrimtarëve ==
Line 17 ⟶ 20:
Shkrimtarët e mirë shërbejnë me shkathtësi me diversitetin dhe pasurinë e një gjuhe , krijojnë imazhe emocionuese letrare dhe ide që mund t'i atribuohen domethënies kombëtare dhe / ose universale të njeriut. Një shkrimtar mund të punojë në zhanre të ndryshme letrare, duke përfshirë (por jo kufizuar) poezinë , prozën , letërsinë e specializuar, gazetarinë dhe hulumtimin. Shpesh, puna e shkrimtarëve konsiderohet të jetë pjesë e kulturës së një shoqërie dhe konsiderohet si një art afër një pike kulturore pikëpamjeje për artin (shih [[Piktura|pikturë]]n, [[Skulpturë për gazetën "Tema"|skulpturë]], [[fotografia]] ), [[Muzika|muzikë]], vepra artizanale dhe artet interpretuese (shih [[Drama|dramë]]n, [[teatri]]n, [[Opera|operë]]n, [[Muzika|muzikë]]n).
== Përkufizime të tjera ==
Përkufizimet e mësipërme të shkrimtarit janë të padiskutueshme, por në praktikë gjërat nuk janë aq të qarta. Ka pasur dhe ekzistojnë përkufizime të tjera, të ndryshme.
Në kohën e socializmit në [[Shqiperia etnike|Shqiperi]],[[Kosove]] ishte shkrimtari që ai pranoi si anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe artistve te [[Shqipëria|Shqiperi]]së apo [[Kosova|Kosove]]s.
Line 24 ⟶ 27:
Problemi i definimit të termit "[[Shkrimtarë shqiptar|shkrimtar]]" është më i thellë dhe vjen në një farë mase nga përkufizimi i paqartë i termit literaturë.
Në xvii -të shekullit , personat e kualifikuar si "
konsiderohen të rëndësishme janë "shpirti i bukur" dhe cilësitë estetike. Redaktorët e këtyre veprave vështirë se mund të quhen autorë, dhe gradualisht ato përcaktohen me fjalën "shkrimtar" <ref>'''Zawisza Elizabeth''', ''Epoka e Artë'' e peritext:Letrave me Vlerë dhe prefaces në romanet e xviii -të shekullit, Paris, Hermann, 2013, f.362 </ref> . Kuptimi modern i termit "shkrimtar", kristalizohet e xviii -të shekullit të 3 , "Në kohën e rrit prestigjin e individit i cili ekspozon subjektivitetin e tij dhe e vë intelekti dhe shkrimet e tij aftësitë në shërbim e opinionit publik " <ref>'''Jose Luis Diaz''', "''Autori Koncepti - 1750-1850''", f. 169 et seq., Nicole Jacques-Lefèvre dhe Frédéric Regard, A është e mundur një histori e "''funksion-auto''<nowiki>r"? : punimet e konferencës të organizuar nga Qendra e Kërkimit LiDiSa (Letërsia dhe Fjala e dijes) ENS Fontenay-Saint-Cloud, 11-13 Maj 2000 , Universiteti i Saint-Etienne,2001 ( lexo online [ arkiv ] )</nowiki></ref> .
Në atë kohë, dëshira e autorëve për të jetuar me punën e tyre, përballë sfidave të reja teknike të botimit, nxjerr në pah origjinalitetin dhe pasurinë e punës së mendjes. Dorëshkrimi i autografit bëhet dëshmi e një aktiviteti të tillë, pra të drejtat përkatëse. Shkrimtarët fillojnë të reflektojnë mbi nocionin e punës së jetës së tyre dhe të jenë arkivistë të vetë, duke ruajtur dorëshkrimet e tyre. [[Jean-Jacques Rousseau]] është një pararendës i kësaj lëvizjeje, dhe [[Johan Volfgang Gëte|Goethe]], pastaj Borges, ndër të tjera, kujdesej për atë që ishte korpusi i punës së tyre. Ky korpus gjithashtu mund të krijohet nga dikush tjetër përveç shkrimtarit, pas vdekjes së tij, për shembull; Edmond
===Variantet===
Termat shkrimit dhe shkrimtarit gjithashtu ekzistojnë, por janë përdorur më tepër për të treguar një pjesë në një seminar me shkrim, të cilat në përgjithësi nuk është konsideruar si një shkrimtar.
Termat shkrimtarit gjithashtu do të thotë ata që praktikojnë dokumentacionin shkrim (libra teknikat, punimet referencat) në krahasim me shkrim shkrimin krijues apo letrare (dallimi është bërë në mënyrë të veçantë nga Roland Barthes dhe Paul -Guide e shkrimtarit ). Fjala shkrimtar në këtë rast është rreptësisht për ata që praktikojnë shkrim krijues.Nga njëherë gjejmë ''hack'' apo '''kalemxhi'''.
Termi i mesuar nga njëherë mund të jetë pezhorativ. Po ashtu ''plumiti''. Një shkrimtar publik është një person që i vë në dispozicion publikut, shpesh analfabetë ose njerëzit e kulturës së ulët, aftësinë e tij për të shkruar. Ky profesion, i cili nuk është zhdukur plotësisht, fokusohet në ndihmën e njerëzve në procedurat e tyre administrative. Një shkrimtar është dikush që krijon ose transmeton një mesazh të shkruar tek një lexues. Ky term nuk ka konotacion përmbledhës të fjalëve "[[Autori|autor]]" ose "shkrimtar".
==Shiko==
| |||