Alfabeti shqip: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Llazgo (diskuto | kontribute) vNo edit summary |
Llazgo (diskuto | kontribute) |
||
Rreshti 42:
Dokumenti i parë i gjuhës shqipe i gjetur me siguri është ''[[Formula e pagëzimit|Formula e Pagëzimit]],'' e shkruar më 1462 nga [[Pal Engjëlli]] me alfabet latin.<ref name="Newmark2" /> Përbën një fjali të shkurtër që mund të përdorej nga të afërmit në pragun e vdekjes që e kishin të pamundur të shkonin tek kisha.
Pesë shkrimtarët shqiptarë të shekujve XVI-XVII ([[Gjon Buzuku|Buzuku]], [[Lekë Matrënga|Matrënga]], [[Pjetër Budi|Budi]], [[Frang Bardhi|Bardhi]] e [[Pjetër Bogdani|Bogdani]]) që përbëjnë bërthamën e letrave shqipe, të gjithë shkruajtën me alfabet latin. Ky alfabet u mbajt nga shkrimtarët në viset veriore shqiptare deri në fillim të shek. XX dhe është i njohur përgjithësisht me emrin ''[[Alfabeti i Shkodranishtes së vjetër]].''<ref>{{Cite book|title=Gjuha e shkrueme ase vërejtje gramatikore|last=Rrota|first=Justin|publisher=Botime Françeskane|year=2006|isbn=99943-696-9-5|location=Shkodër|pages=113}}</ref>
Intelektuali grek Anastas Milo, në një fjalim të tij në Akademinë e Berlinit (afërsisht 1702) përmend një alfabet shqiptar të thurur "rishtazi" nga Kozma Qiprioti, peshkop i Durrësit. Pandehet se ky alfabet shërbeu më pas për [[Anonimi i Elbasanit|Ungjillin e Elbasanit]]. Anastasi e quante Kozmain "[[Kadmi]] i Shqipërisë".<ref>[https://books.google.gr/books?id=AQJj5_pYxtIC&pg=PA8&lpg=PA8&dq=%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB&source=bl&ots=gvLHRJ80D6&sig=ivD-VtZg6r9U_Qc-8e0gMijiwf8&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwi8lPOwmpnQAhVGbRQKHcygBsQQ6AEIVDAN#v=onepage&q&f=false Minaoglou Charalampos, "Anastasios Michael and the Speech about Hellenism", Athens, 2013, p. 37 and note 90] në gjuhën greke.</ref>
| |||