Misto Treska: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
1l2l3k (diskuto | kontribute) v →Referenca të tjera: kjo mund te rrije |
Shtesë informacionesh mbi nderimet e kohëve të fundit (Emblema e Artë e qytetit të Korçës (Tetor 2017) dhe Diploma e Nderit nga Ministria për Evropën dhe Punët e Jashtme (Mars 2018). Të vërtetueshme dhe të faktueshme nëpërmjet link-eve, fotove, lajmeve dhe kopjeve përkatëse. |
||
Rreshti 1:
[[Skeda:Misto Treska.jpg|thumb|200px|Misto Treska]]
'''Misto Treska''' ([[19 prill]] [[1914]] – [[23 qershor]] [[1993]]) ishte një përkthyes shqiptar i veprave të [[Victor Hugo|Hygo]]it, [[Guy de Maupassant|Mopasanit]], [[Stendhal|Stendalit]]
==Fillimet==
Rreshti 8:
==Vitet e luftës==
Misto Treska mori pjesë në organizimet e para antifashiste të qytetit të Korçës. Në prill të 1939-s ai u arrestua për rezistencë ndaj pushtuesve italianë dhe u transferua në burgun e Durrësit, në Zvërnec të Vlorës, në Krujë dhe që aty në Mesina të Italisë për dy vjet. Pas lirimit nga burgu, ai u radhit në Brigadën XX ku u zgjodh edhe komisar i saj. Teksti i këngës së kësaj brigade do të mbante firmën e tij. Gjatë gjithë kësaj periudhe, Misto vazhdoi kontributin në jetën letrare të vendit si publicist, ku ndihet në mënyrë të veçantë pena e tij e fortë kundër pushtuesit fashist. Ai mori pjesë në Konferencën e Beratit më 1944 dhe ishte një prej delegatëve shqiptarë në [[Konferenca e Paqes në Paris|Konferencën e Paqes në Paris më 1946]]. Duke qenë edhe anëtar i Kryesisë së Lidhjes së Shkrimtarëve, ai dorëzoi për botim novelat e [[Maxim Gorky|Gorkit]], “''Malva''” dhe “''Lindja e një Njeriu''” që u pritën ngrohtësisht nga lexuesit. Krahas frëngjishtes dhe italishtes, të cilat i përsosi që
==Paslufta==
Rreshti 17:
Përkthimi i epopesë “''Të Mjerët''” pa dritën në shqip rreth një shekull pasi [[Sami Frashëri]] e kishte përkthyer në turqisht. Regjimi i asaj kohe nuk do të lejonte botimin e plotë të këtij romani, për të cilin Misto Treska nuk pranoi të hiqej qoftë edhe një pjesë e vogël. Më mirë të mos botohej se sa të shkonte tek lexuesi i sakatuar - këmbëngulte ai.<ref name="fq 9"/> Për këtë arsye kjo vepër mbeti në sirtar për rreth 18 vjet. Përkthimet e Treskës gjenden në [[Maison de Victor Hugo|Muzeun e Hygoit në Paris]], bashkë me përkushtimin e tij ''‘Të përkthesh Hygoin do të thotë të përkthesh Francën’''.<ref name="fq 9">{{cite news|last=Zeqo|first=Moikom|title=Syri shpirtëror mbeti i hapur|newspaper=Rilindja|date=2 korrik 1993}}</ref>
Gjatë viteve 1957-1974, Misto Treska shërbeu si Kryetar i Komitetit Shqiptar për Marrëdhëniet Kulturore dhe Miqësore me Botën e Jashtme.
Më vonë, Misto Treska është shpallur edhe qytetar nderi i Korçës (2004), si dhe është nderuar me "Emblemën e Artë" të këtij qyteti (2017). Me vendim të Këshillit Bashkiak të Tiranës, emrin e tij e mbajnë Biblioteka Nr.5, si dhe një rrugë e kryeqytetit shqiptar. Më 20 Mars 2018, me rastin e Ditës Ndërkombëtare të Frankofonisë, Misto Treskës iu akordua në shenjë mirënjohjeje prej Ministrisë për Evropën dhe Punët e Jashtme, Diploma e Nderit për kontributin e tij të çmuar dhe angazhimin aktiv në promovimin e vlerave dhe të kulturës frënge.
==Vepra të përkthyera==
Line 37 ⟶ 39:
* [[Jean Racine]], Ndërgjegjësitë
* [[Molieri|Molière]], Djallëzitë e Skapinit
* Kodi Rrugor Francez dhe ai i Transportit Hekurudhor (e vlefshme për Ministrinë e Komunikacionit) etj.
== Pas vdekjes ==
I jepet Çmimi i Parë për kontributin në marrëdhëniet Francë-Shqipëri. U nderua me titullin “Qytetar Nderi i Korçës” (2004), si dhe me "Emblemën e Artë" të këtij qyteti (2017) .[7] Me vendim të Këshillit Bashkiak të Tiranës, në vitin 2006, biblotekës Nr.5 në kryeqytet i jepet emri Misto A. Treska.[8]Në vitin 2010, një prej rrugëve të Tiranës mori emrin Misto Treska në shenjë mirënjohje dhe respekti ndaj punës dhe veprës së tij.
Më 20 Mars 2018, me rastin e Ditës Ndërkombëtare të Frankofonisë, Misto Treskës iu akordua në shenjë mirënjohjeje prej Ministrisë për Evropën dhe Punët e Jashtme, Diploma e Nderit për kontributin e tij të çmuar dhe angazhimin aktiv në promovimin e vlerave dhe të kulturës frënge.
== Referenca të tjera ==
* Kujtim Hysenaj, Diplomati, Shtëpia Botuese Dudaj, 2005, ISBN 99943-33-31-3
* Valbona Nathanaili, Ambasadorët tanë: Pikëtakime të diplomacisë me krijimtarinë,
== Burimi i të dhënave ==
|