[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
http://www.forumishqiptar.com/threads/17259-Leke-Dukagjini kerko dhe puno, mos zhbej
Etiketa: Undo
+
Rreshti 22:
Një personazh me mbiemrin Dukagjini përmendet më 1377 në një dokument të [[Raguza (kthjellim)|Raguzës]], i quajtur ''Nicolaus Tuderovich Duchaghi''. Shuflaj i përmend në radhën e familjeve që kishin vetëm kancelari sllave (1387), tok me [[Balshajt]] dhe [[Kastriotët]].<ref name=":1">{{Cite book|title=Serbët dhe shqiptarët|last=Shuflaj|first=Milan|publisher=Toena|year=2004|origyear=1925|isbn=99927-1-854-4|location=Tiranë|pages=170|translator=Hasan Çipuri}}</ref>
 
Kronistët turq të shek. XV i quanin Dukagjinët "princa me prejardhje gjermane". Muzaka në testamentin e tij flet në mënyrë thuajshe fantastike për prejardhjen e kësaj familjeje: shkruan se rrjedhin nga Troja dhe si pa të keq, shkruan se erdhën nga Franca. Dy vëllezër nga kjo derë emigruan në kohën e Kryqëzatave në Itali, njëri themeloi derën e Estëve dhe tjetri vazhdoi më tej në Zadrimë ku themeloi derën e Dukagjinëve. Sipas një kronisti bizantin të qindvjetit të VIII, në fund të qindvjetit të XII, një aradhe gotësh të prirë nga duka (''herzog'') i tyre i quajtur Gent (apo ''Genusius'') depërtoi deri në viset e Shkodrës dhe u ngulën atje. I vënë përpara trysnisë së ngjarjeve perandori i Bizantit e emëroi Gjinin ''sevastokrator'', apo prefekt, apo ''Magister Militum'' të Ilirisë. Mbështetur kjo nga burime veneciane dhe raguzane, Eqrem bej Vlorës i duket se ia doli të sundojë falë përshtatjes së ligjeve gote me ato të fiseve vendore.<ref name="Vlora562">{{cite book|title=Kontribute në historinë e sundimit turk në Shqipëri: një Skicë Historike v. I|author=Vlora|first=Eqrem bej|authorlink=Eqrem bej Vlora|last2=Von Godin|first2=Marie Amelie von Godin|publisher=Shtëpia Botuese "55"|year=2010|origyear=1956|isbn=978-99943-56-83-6|location=Tiranë|pages=58-65|trans_title=Beiträge zur Geschichte der Türkenherrschaft in Albanien: eine historische Skizze|translator=[[Afrim Koçi]]}}</ref>
 
== Historia ==
Rreshti 28:
 
Prejardhja e degëzimeve të familjes është e paqartë. Sipas Gibb, historia e familjes shkon mbrapa deri në kohën e [[Kryqëzatat|Kryqëzatave]], emri Dukagjini vjen nga Duka Gjin,<ref>{{citation| url=https://books.google.com/books?id=jID6Z1l0IfEC&pg=PP15&dq=yahya+bey+duke+jean&hl=en&sa=X&ved=0CCYQ6AEwAGoVChMIk9Cela-myAIVwo8-Ch23WwTI#v=onepage&q=yahya%20bey%20duke%20jean&f=false| title=The age of beloveds : love and the beloved in early-modern Ottoman and European culture and society| page=xiii| author= Walter G. Andrews, Mehmet Kalpakli| publisher=Duke University Press| year=2005 | isbn=9780822334507 |oclc=56356148| quote= Dukaginzade [from the family of Duke Jean]}}</ref> emërtimi i fisi të Dukagjinit vjen nga themeluesi i vet, një fisnik [[Normandia (rajon)|norman]] i cili i la kryqëzatat dhe me njerëzit e tij u vendos në hapësirën gjeografike të Dukagjinit, duke u përzier me arbërorët.<ref name="Kaya">[http://turkishstudies.net/sayilar/sayi20/kayaidrisguven1297%28Hakem-1%29.pdf İdris Güven Kaya, '''Dukagin-zade Taşlıcalı Yahya Bey'in Eserleridne Mevlana Celaleddin''', Turkish Studies, Cilt 4, Sayı 7, Erzincan, 2009. <br>'' "Gibbe göre, sülalenin tarihçesi Haçlı Seferlerine kadar dayanmaktadır. Bu seferler sırasında Normanlardan Le Duc Jean tarafından kurulmuş ve İşkodra yöresine yerleşen halk, daha sonra yerli halkla karışarak Arnavutlaşmış. Ancak atalarını unutmamışlar Le Duc Jeana izafeten, kendilerine Duke Jean ya da Dukagin demişlerdir." '']</ref><ref>{{citation| url=https://books.google.com/books?id=cGosAQAAIAAJ&q=Dukaginzade+duke+jean&dq=Dukaginzade+duke+jean&hl=en&sa=X&ved=0CDwQ6AEwAmoVChMIydSf97CmyAIVAlk-Ch32_QWb|page=275| author=Arthur Stratton| publisher=Scribner| year=1972|oclc=313334932| title=Sinan : the biography of one of the world's greatest architects and a portrait of the golden age of the Ottoman Empire}}</ref>
Në shekullin XV, shfaqen burime për dy degëzime të Dukagjinëve. Përfaqësuesi i njërës degë, Gjergj Dukagjini, shfaqet si zot i disa fshatrave afër [[Lezha|Lezhës]] dhe prijës i 40 kalorësve dhe 100 këmbësorëve. Megjithëse [[Republika e Venedikut]] i kish pranuar shërbimet e tij, ai mbështeti [[Principata e Zetës|Sundimtarin e Zetës]] [[Balsha III|Balshën III]] dhe luftoi kundër Venedikut kur Balsha III shtiu në dorë zotërimet e Venedikut pranë [[Shkodra|Shkodrës]].<ref>{{Citation |last=Božić |first= Ivan |title= Nemirno pomorje XV veka |url=https://books.google.com/books?ei=wVgmT5zbOIag-wa0hoHjCA&id=SnkBAAAAMAAJ&dq=%D1%81%D0%B0%D1%82%D0%B8+%D0%B4%D1%83%D0%BA%D0%B0%D1%92%D0%B8%D0%BD&q=%22%D1%92%D0%BE%D1%80%D1%92%D0%B5+%D0%B4%D1%83%D0%BA%D0%B0%D1%92%D0%B8%D0%BD%22#search_anchor |year=1979 |publisher=Srpska književna zadruga |location=Beograd |language= Serbian |oclc=5845972 |doi= |doi-inactive-date=|bibcode= |id= |page=355 |quote=... мада је Сенат примио у службу Ђорђа Дукађина у уверењу да ће "увек бити веран нашој влади и послушан нашим управницима" он је убрзо окренуо леђа Млечанима и борио се против њих на страни Балше III.. " }}</ref> Gjergj Dukagjini vdiq më 1409, Senati i Venedikut e fali të birin, Nikollën, për bëmat e të atit, me kërkesë të Dhimitër Jonimës.<ref>{{Citation |last=Božić |first= Ivan |title= Nemirno pomorje XV veka |url=https://books.google.com/books?ei=wVgmT5zbOIag-wa0hoHjCA&id=SnkBAAAAMAAJ&dq=%D1%81%D0%B0%D1%82%D0%B8+%D0%B4%D1%83%D0%BA%D0%B0%D1%92%D0%B8%D0%BD&q=%22%D1%92%D0%BE%D1%80%D1%92%D0%B5+%D0%B4%D1%83%D0%BA%D0%B0%D1%92%D0%B8%D0%BD%22#search_anchor |year=1979 |publisher=Srpska književna zadruga |location=Beograd |language= Serbian |oclc=5845972 |doi= |doi-inactive-date=|bibcode= |id= |page=355 |quote=...Умро је пре 1409, када је Сенат, на молбе Димитрија Јониме, опростио његовом сину Николи очеве поступке против Млечана..." }}</ref>
 
== Referencat ==