[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari
No edit summary
Rreshti 18:
| Pozicioni =
}}
'''Abati''' është një [[Fshati|fshat]] në [[Shala|Komunën Shalë]], [[Shkodra|rrethinrrethit e ShkodërsShkodër]], [[Shqipëria|ShqipërisëShqipëri]].
 
==''Gjeografi''==
 
Fshati '''Abat''' është një n'dër më të vjetrit në Shqipërin e Veriut, i vëndosur në luginën e mrekullueshme të Shalës në Dukagjin të rrethit Shkodër. Shtrihet në anën e djathtë të [[Lumi Shala|lumit të Shalës]] në lindje, me një lartësi që fillon nga 368-2067 m mbi nivelin e detit. ''(KishaEkzaktësisht kisha e Abatit është 710 m, mbi nivelin e detit)'' dhe ndodhet në një distance me 89.9 km larg nga qëndra e qytetit të Shkodërs.
 
Abati kufizohet me fshatrat, [[Nicaj-Shalë]] në Jug, me [[Breg-Lumi]] në Perëndim, me [[Lekaj (Shkodër)|Lekaj]] e Qetë në Veri dhe me qafën e N'dërmajes e [[Pecaj (Komuna Shalë)|Pecaj]] në Lindje.
Rreshti 28:
==''Histori''==
 
'''Abati''' sipas traditës, dokumenteve arkivore dhe gojdhënës popullore thuhet se, ka qënë qëndra e parë e tanë Shalës. Nga të dhënat e mbledhura nga Etnografi ztZt. [[Rrok Zojzi]] në vitin 1956-të dhe Studjuesi i zonës zt.mësuesi Luigj Shyti në librin Dukagjini ''(rrugëtim në gjenezë)'' faqe 376, mësojmë se vëlla i madh i Pecnikës ishin Mëkshajt (me qëndër në Abat), ku kishin Bajrakun (flamurin) e dhënë nga Peja, ''(në atë kohë ishte; Sanxhaku i Dukagjinit me qëndër në [[Pejë]]).'' Me kalimin e Dukagjinit në Sanxhakun e Shkodërs, Bajraktar u emëruan Pecajt, siç duket rreth viteve 1850-të, ishte [[Mark Lula]] ai që mori këtë post për këtë vllazni nga Veziri i Shkodërs. Kur erdhën banorët e sotëm, këtu gjetën Lopçin, Kopratin dhe Zhgobën, por që me vonë këta u spostuan dhe u larguan me shtimin e popullsisë të banorëve të rinjë.
 
Abati ka n'gjarjet e veta historike, dhe ajo ishte data [[28 Nëntori]]t 1912-të, ku [[Mehmet Shpendi]] me të marrë veshë lajmin për [[Shpallja e Pavarësisë së Shqipërisë|Shpalljen e Pavarësis së Shqipëris]] nga [[Ismail Qemali]] në Vlorë, së bashku me shumë trima Shaljan dhe Dukagjinas, me krenari ngritën Flamurin Kombëtar, duke zgjedhur si vëndin më të përshtatshëm për këtë ngjarje të madhe historike, logun e Kuvëndit të burrave të Shalës, në Abat. ''(Revista Hylli i Dritës, [[Shkodër]] 1942, nr. 5 fq. 252).''
Rreshti 37:
[[Skeda:Kisha e Shalës në Abat (e vjetra)..jpg|alt= Kisha e Shën Gjonit (e vjetra).|parapamje|Kisha e Shën Gjonit (e vjetra).|majtas|308x308px]]
 
Emri '''Abat''' vjen nga fjala ([[Abati]]) që është një titull i lartë i të parit të murgjve në një abaci, titull ''(hirarkik)'' i afërt me atë të ipeshkvis.
Kisha e Shalës në Abat e ([[Gjoni i Kryqit|Shën Gjonit]]), është një ndër kishat më të vjetëra dhe më e madhja në Dukagjin, kisha e Abatit, (e krye murgut), qëndra e Benediktinëve.
 
Albanologu dhe Diplomati Austro-Hungarez [[Theodor Anton Ippen]] tek ''(Shqipëria e Vjetër)'' shkruan; "Në fshatin Abat afër përroit gjindet një manastir i cili ishte një Abaci benediktine, dhe prej kësaj abacie mori fshati të njëjtin emër" që ka sot. Sipas shkrimtarit Kroat [[Milan ShuflaiŠufflay]], kisha në Abat të Shalës është ndërtuar në vitin 1640-të. Mund të themi se, emri Abat si fshat përmëndet që në vitin 1485-së, për këtë ne duke u bazuar në faktin se kisha në Abat përmendet kohë më parë, dhe k'jo sipas regjistrave të vjetër të Kishës, ''(Hylli i Dritës Nr. 9-10, Shkodër 1941, fq. 371-377).''
 
Fshati Abat del si emër, në defterin e regjistrit të Sanxhakut të Shkodërs, ashtu si emrat e fshatrave të tjerë; si [[Pulti (krahinë)|Pulti]], [[Kiri]], Mavriqi, Bobi, [[Thethi]] (Fusha), [[Brashtë]], etj
Rreshti 48:
* '''''Përshkrim;'''''
Edhe sot thuhet se në Abat ka shtatë Lagje ose (7-të Mahallë) siç e quajnë vëndasit, të ndara në dy grupime, Abati i poshtëm dhe Abati i sipërm.
Konkretisht dhe etnikisht këto Lagjelagje vijojnë si më poshtë, të specifikuera sipas vllaznive;
<blockquote><small>
{{Col-begin}}
Rreshti 66:
Fshati '''Abat''' është i pasur me një bimësi të larmishme dhe pemë frutore të n'dryshme, këtu rriten që nga Molla, Dardha, Ftoni, Gështenja, Arra, Lajthia, Kumbulla, Mani, Qershi, Rrush (i variateteve të n'dryshëm) e deri tek Fiku që kërkon klimë të butë. Abati ka gjithashtu burime të shumta ujore, siç janë; gurrat e kristalta të Abatit, sheu i Abatit, gurrat e Pletkave, vada e Kokolikve; kroni i Gjelosh Ndokës, kroni i Delis, kroni i Fratit ''(i Kishës)'', kroni i Martin Vatës, kroni i Gjon Nikës, kroni i Gjon Balës, etj.
Në fshatin Abat, ashtu si edhe në fshatrat e tjerë të Dukagjinit, fshatarët kryesisht e mbështetsin jetesën e tyne tek prodhimet bujqësore dhe ato blegtorale, por me ardhjen e demokracis, ka fillue të lulëzojë turizmi malor Veror, me turista vëndas e të huaj, dhe k'jo falë bukuris të mrekullueshme natyrore që i ka falë zoti.
Abatin mundemi ta quejm me plot gojë, ''"Bjeshkë dheedhe Vrri".''
 
Bjeshkët e Abatit janë të pasura me kullota të larmishme dhe livadhe, nga ku ne mund të përmëndim disa prej tyne; faqja e Shalës, gropa e Prëndit, qafa e N'dërmajës, fusha e n'dërmajës, lugu i madh, qafa e Sipër ''(L'teri i Nik Lekës)'', gropa e Borës, qeta e Kingjave, Shtarza, truadhi i Madh ''(i famshëm për aktivitete të n'dryshme sportive të zonës)'', Pletka, Maratimata, N'dërshejna, Bollut, Boshem, Pejdana, etj. ''(disa nga këto bjeshkë kufizohen në pjesë me; Pecaj, Nicaj-Shalë, Lekaj dhe Breg-Lumi)''.
 
Me formimin e kooperativave bujqësore rreth viteve 1967-të e deri në fund të vitit 1990-të, Abati ishte qëndra kryesore ''(Sektori)'', i disa fshatrave siç janë; Mëkshaj, Metushaj, Breg-Lumi, Nicaj, Pecaj, Musha, Rrethi, Pacaj, Dednikaj, dhe Qetë.
Në rregjistrat e fundit të viteve 1990-të Abati kishte 56-të familje, me një popullsi rreth 320 banorë <ref>''Marrë nga rregjistri origjinal, lista frymore e bukës e vitit 1990-të.''</ref>.
Gjatë viteve të komunizmitKomunizmit, fshati Abat nga që kishte emër fetar, për t'ju shmangur këtij ëmri, qeveria e atëhershme ja kishte vëndosur emrin, fshati "'''Dritë'''". (''Kuriozitet'', ''por që ishte realitet'').
 
Me ardhjen e demokracisDemokracis popullsia e Abatit ka lëvizur në qytet për një jetë më të mirë, kryesisht në [[Shkodër]], [[Lezhë]], [[Tiranë]], etj, por ka edhe shumë familje që kanë emigruar që nga [[Evropa]] dhe deri në [[Shtetet e Bashkuara të Amerikës|SHBA]]-në e largët.
 
* '''''Njerëz të shquar;'''''
 
Në fshatin '''Abat''' lindën dhe u rritën shumë trima e patriot, njerz të besës e të punës, me të cilët Abatsit kanë të drejtë të krenohen. Në mesin e shumë të tjerve po veçojm disa prej tyne; [[Hasan Pepa]] ''(i vllaznis Mëkshaj),'' Hero legjendar i katërti në rrallë tek [[Shtatë Shaljant]], dëshmori i atëdheut [[Vat Gjeloshi]], i cili ra heroikisht në qafën e Boshit Gimaj kundra pushtuesit Malazez, Mhill Beqaraj ''(pushkatuar nga regjimi komunist)'', e pastaj me rradhë vijnë; Binak Vata, Cukel Delia, Lek Vuksani, etj.
 
Kurrsesi nuk duhen harruar për asnjë moment luftëtarët trima nga Abati; Vat Gjeloshi (Piniqi), [[Binak Vata]] (Pushimaj), Deli Prëka (Cukeli), Kolë Nika (Macaj), Çun Ujka (Gilaj), Coc Ndou (Lokthi), Deli Nika (Prroni), Martin Kola (Metushaj), Nik Shytani (Metushaj), Sokol Ndou (Koçeku), Ram Deli (Leraj), Cel Mirashi (Troja), Bal Nika (Arra), Vuksan Prëka (Mëkshi), Kol Pepa (Kuvëndi), Mark Alia (Shullani), Shytan Vuksani (Fusha), etj, që morën pjesë heroikisht në [[Beteja e Qafës së Agrit|Betejën e qafës së Agrit]], rezistencën e Dakajve dhe betejën e qafës së Boshit.